Όπως ένας άνθρωπος, ο οποίος προικίστηκε από το Θεό
με πολλά χαρίσματα, διατρέχει τον κίνδυνο -εξαιτίας της αδυναμίας και
της αναισθησίας του- να κορεσθεί, και στη συνέχεια να θεωρεί αυτά τα
χαρίσματα ασήμαντα και να ξεχάσει την πραγματική τους αξία, έτσι μπορεί
να συμβεί και με έναν άνθρωπο μορφωμένο, που διαβάζει πολύ και έχει και
αυτός πολλά δώρα από το Θεό, τα βιβλία.
Γι’αυτόν επίσης υπάρχει κίνδυνος να τα χορτάσει τόσο, ώστε και τα
καλύτερα βιβλία να τα θεωρεί ασήμαντα, να αδιαφορεί γι’αυτά η να τα
διαβάζει βιαστικά και χωρίς προσοχή. Να μας φυλάξει ο Θεός από τέτοιο
κορεσμό.
Υπάρχουν άνθρωποι που περιφρονούν τα χαρίσματα του Θεού, δεν
γνωρίζουν την πραγματική τους αξία και δεν παράγουν τους καρπούς της
αρετής·όμως γι’ αυτό ακριβώς δίνει ο Θεός τα χαρίσματά Του στον άνθρωπο,
για να παράγει τους καρπούς της αρετής.
Πάνω σ’αυτούς τους ανθρώπους θα πέσει η κατάρα του Θεού, όπως στην
άχρηστη γη «την πιούσαν τον επ’αυτής πολλάκις ερχόμενον υετόν…
εκφέρουσαν δε ακάνθας και τριβόλους» (Εβρ. 6, 7-8).