Στον
Χριστιανισμό, δεν αγιάζεσαι μονάχα όταν νηστεύεις, αλλά κι όταν τρως.
Δεν αγιάζεσαι μονάχα όταν αγρυπνείς και προσεύχεσαι αλλά και όταν
κοιμάσαι. Μήτε μονάχα όταν σιωπάς αλλα κι όταν μιλάς με αγάπη και
ενδιαφέρον για τον άλλο. Ούτε όταν αποσύρεσαι στην ησυχία, αλλά και όταν
φανερώνεσαι σε κοινωνία μετα των αδελφών σου. Δεν αγιάζεσαι μονάχα όταν
κυριαρχείς επι της σάρκα σου, αλλα κι όταν χαίρεσαι της χαρές που έχει
δώσει ο Θεός επι αυτής. Γιατί τα πάντα είναι δώρα Θεού και μέρος της
δημιουργίας Του. Η χριστιανική άσκηση δεν είναι άρνηση της δημιουργίας
του Θεού, αλλα η δυνατότητα να δω ξανά τα πράγματα στην αρχική τους
ομορφιά, σε αυτό το κάλλος που δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά. Γι΄ αυτό
ασκούμαστε, όχι για να αρνηθούμε, αλλά για να ζήσουμε εκείνο που μας
χαρίστηκε.