...Ἕνα «ἥμαρτον» δικό μας, ἕνα δάκρυ δικό μας καί μία σταγόνα ἀπό τό Αἷμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐξαφανίζει τήν ἁμαρτία καί μᾶς χαρίζει τόν Παράδεισο.
Μήν ἀπογοητεύεσθε ἀπό τό κακό πού μᾶς περικυκλώνει, ἀλλά νά θυμόμαστε τόν ἕνα πού εἶπε μία λέξη, μία φράση: «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθης ἐν τῇ Βασιλεία σου». «Ἀληθινά σοῦ λέγω ὅτι σήμερα μαζί μου θά εἶσαι στόν παράδεισο», θ’ ἀκούσουμε κι ἐμεῖς. Μέ μιά λέξη ἄλλαξε ὅλη τήν ἱστορία τῆς ζωῆς του, καί εἶναι αὐτός ὁ κλέφτης, ὁ ληστής, πού κέρδισε τόν Παράδεισο.
Μήν ἀπογοητεύεσθε ἀπό τό κακό πού μᾶς περικυκλώνει, ἀλλά νά θυμόμαστε τόν ἕνα πού εἶπε μία λέξη, μία φράση: «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθης ἐν τῇ Βασιλεία σου». «Ἀληθινά σοῦ λέγω ὅτι σήμερα μαζί μου θά εἶσαι στόν παράδεισο», θ’ ἀκούσουμε κι ἐμεῖς. Μέ μιά λέξη ἄλλαξε ὅλη τήν ἱστορία τῆς ζωῆς του, καί εἶναι αὐτός ὁ κλέφτης, ὁ ληστής, πού κέρδισε τόν Παράδεισο.
Αὐτόν
τόν Παράδεισο θά τόν πάρουμε μέ τόν ἀγῶνα μας καί μέ τό ἔλεος καί τήν
εὐσπλαγχνία τοῦ Θεοῦ. Τόν διεκδικοῦμε, μᾶς ἀνήκει καί μᾶς τόν χαρίζει ὁ
Κύριός μας μέ ὅλη τήν ἀγάπη καί μέ ὅλη τήν στοργή πού δείχνει στόν
καθένα ἀπό μᾶς. Ἀμήν.
Ἀρχιμ. π. Θεόφιλος Ζησόπουλος