Ήρθε πάλι ο καιρός της νηστείας. Μια περίοδος ευκαιρίας ή παγίδας;
Ευκαιρίας εάν δεις νηστεία ως μια δυνατότητα να σταματήσεις να πετάς
μέσα στο σώμα σου, όλες τις άχρηστες και τοξικές τροφές. Δηλαδή όταν
πάψεις να θεωρείς το κορμί σου ως την χωματερή της ψυχής σου.
Η νηστεία θα γίνει ευκαιρία, εαν θελήσειςννα κοιτάξεις βαθιά μέσα σου,
αφαιρώντας όλα τα περιττά και κρατώντας τα ουσιώδη στο βίο σου.
Η νηστεία θα γίνει ευκαιρία, εάν αλλάζοντας τις τροφές αλλάξεις και τις
σκέψεις, τις αντιλήψεις και της επαναλήψεις που σε εγκλωβίζουν σε ένα
βίο καταστροφικό για σένα και τους άλλους.
Η νηστεία θα γίνει ευκαιρία εαν πετάξεις απ΄ το νου σου, όλες τις
στρεβλώσεις γύρω από το πρόσωπο του Θεού. Να νιώσεις επιτέλους ότι αυτός
που σε καλεί το βράδυ της Ανάστασης να συναντηθείτε ούτε σε απειλεί,
ούτε σε τρομοκρατεί, ούτε αστυνομεύει την ψυχή και το κορμί σου. Δεν σε
στέλνεις στην κόλαση, δεν σε καταδικάζει, και δεν σε θέλει κακόμοιρο,
μίζερο και αγέλαστο.
Εκείνος ανέβηκε στο σταυρό και τον μεταμόρφωσε σε Ανάσταση, για να
γεμίσεις εσύ ελπίδα και φως. Γι’ αυτό ήρθε ο Χριστός, την ώρα που πονάς
να κοιτάς τον σταυρό και να λες δεν είμαι μόνος. Μα και την ώρα που
απελπίζεσαι να κοιτάς τον άδειο τάφο Του και να λες δεν τελείωσαν όλα.