Το Γεροντικό γράφει ότι κάποιος ασκητής, επειδή πειραζόταν σε ένα τόπο· είχε δυσκολίες πολλές — νόμιζε ότι φταίνε οι αδελφοί —, αποφάσισε να πάη κάπου μακρυά. Και είδε μπροστά του το διάβολο που έδενε τα σανδάλια του. Όραμα, φυσικά· του επέτρεψε ο Θεός να το δη.
«Για που ετοιμάζεσαι;», του λέει· «που πας;».
«Εκεί που πηγαίνεις και εσύ», λέει· «αλλά θα πάω πριν από σένα». Δηλαδή δεν φταίνε οι αδελφοί, εγώ θα βρω άλλους εκεί να σε πειράζουν. Και αν δεν βρω άλλους θα σε πειράζω εγώ ο ίδιος. «Εγώ πάω πριν από σένα».
Και έμεινε στον τόπο του, δεν έφυγε από το ασκηταριό του ο ασκητής. Λοιπόν, δυσκολώτερο είναι να προφυλαχθούμε από τον εαυτό μας και από το διάβολο.
Βέβαια, με τη χάρι του Θεού όλα κατορθωτά είναι.
Ο Θεός δεν ζητάει αδύνατα.
Μια σκέψι δεν είναι εύκολο να ξέρουμε αν είναι από εμάς η από το διάβολο. Τι σημασία έχει από που είναι; Άμα η σκέψι δεν είναι καλή, να τη διώχνουμε αμέσως, με την επίκλησι του Κυρίου Ιησού.
«Ιησού ονόματι μάστιζε πολεμίους», λέει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος.
Κάνε το όνομα του Ιησού μαστίγιο και χτύπα τους πολεμίους.
✞ Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος