ο φόνος, η κλοπή, η γαστριμαργία, η κατάκριση, το ψευδος, η φυλαργυρία, η πλεονεξία, και τα όμοια, αλλά πολύ περισσότερο από τα αφανή και κρύφια.
Δηλαδή από την επιθυμία, κενοδοξία, ανθρωπαρέσκεια, υποκρισία, φιλαρχία, δολιότητα, κακοήθεια, μίσος, απιστία, φθόνο, φιλαυτία, υπερηφάνεια και τα όμοια.
Κατά τη Γραφή, τα εσωτερικά αυτά αμαρτήματα είναι ίσα με τα εξωτερικά. Γιατί λέει «Ο Κύριος διασκόρπισε οστά ανθρωπαρέσκων», και «Ο Κύριος αποστρέφεται τον αιμοχαρή και δόλιο άνθρωπο», δείχνοντας μ’ αυτό, ότι τη δολιότητα ο Κύριος την αποστρέφεται ίσα με το φόνο.
Επίσης λέει «γι’ ανθρώπους, που μιλούν ειρηνικά στους άλλους, μέσα τους όμως σχεδιάζουν κακά». Και πάλι• «Μέσα στην καρδιά σας συλλογίζεστε πως να διαπράξετε ανομίες στη ζωή».
Και «αλλοίμονό σας, όταν όλοι οι άνθρωποι σας επαινούν», όταν δηλαδή επιδιώκετε ν’ ακούτε καλά για τον έαυτό σας από τους ανθρώπους και κρέμεστε από τη γνώμη και τους επαίνους τους. Επειδή, πως είναι δυνατό να διαφύγετε την προσοχή των ανθρώπων για πάντα, όταν κάνετε το καλό;
Άλλωστε και ο ίδιος ο Κύριος λέει: «Έτσι να λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους». Και προσθέτει:«Να επιδιώκετε να πράττετε το καλό για τη δόξα του Θεού και όχι τη δική σας, ούτε να επιθυμείτε ανθρώπινους επαίνους». Γιατί «πως μπορείτε να έχετε πίστη, αφού επιζητείτε ο ένας τον έπαινο του άλλου και όχι τη δόξα του Θεού».
Και ο Απόστολος μας παραγγέλλει: «Είτε τρώτε, είτε πίνετε, είτε ο,τιδήποτε κάνετε, όλα να τα κάνετε για τη δόξα του Θεού.»
Και ο Θεολόγος Ιωάννης κατατάσσει το μίσος μαζί με το φόνο, λέγοντας: «Αυτός που μισεί τον αδελφό του είναι ανθρωποκτόνος».