Να’σαι απαλός με τους άλλους και γενικότερα στην ζωή σου.
Να προσπαθείς να μην γίνεσαι βάρος, να μην μεταδίδεις στους άλλους ταραχή και σύγχυση ακόμα κι όταν αυτά τα βιώνεις στην ζωή σου.
Είναι μεγάλη αρετή να παραμένεις γλυκός και ήρεμος στις σχέσεις σου με τους άλλους όταν στα προσωπικά σου υπάρχει ένταση και μπέρδεμα.
Να θυμάσαι ότι δεν σου φταίνε οι άλλοι εάν εσύ δεν μπορείς να διαχειριστείς κάτι το προσωπικό σου. Φυσικά είναι μακάριος εκείνος που έχει έστω έναν άνθρωπο που θα μπορεί να μοιραστεί μαζί του τις αγωνίες του και γενικότερα αυτά που περνά ώστε να ελαφρύνει το φορτίο που κουβαλά.
Καλό είναι όμως να προσπαθούμε με διάκριση και αυτοσυγκράτηση να μην επηρεάζουμε τους γύρω μας με την κακή μας διάθεση, διότι -κακά τα ψέμματα- η συμπεριφορά αυτή είναι εγωιστική. Στο βωμό της δικής μας ανακούφισης θυσιάζουμε την ηρεμία και την ειρήνη των άλλων.
Ας προσπαθούμε λοιπόν η παρουσία μας να είναι απαλή.
Απαλή σαν πούπουλο, σαν χάδι που δεν προκαλεί πόνο στους άλλους.
Εάν αντί για πούπουλο, γίνει η παρουσία μας σκληρή σαν πέτρα, τότε αργά ή γρήγορα και θα πληγώσουμε αλλά και θα πληγωθούμε.
Χρειάζεται λοιπόν προσοχή με το τι μοιραζόμαστε με τους άλλους, πώς το μοιραζόμαστε και πότε το μοιραζόμαστε.
Δεν είναι όμορφο να υποφέρουμε, όμως σίγουρα δεν το κάνει ομορφότερο το να κάνουμε και τους άλλους να υποφέρουν.
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος