Ν’ αγαπάς το Θεό όπως Εκείνος θέλει, όχι όπως κάποιοι φαντασμένοι ονειροπόλοι νομίζουν πως Τον αγαπούν.
Μην εκστασιάζεσαι, μην εξάπτεις τα νεύρα και τη φαντασία σου, μην πυρώνεσαι από υλική φωτιά, από τη φλόγωση του αίματος. Θυσία ευάρεστη στο Θεό είναι η ταπείνωση, η συντριβή, «καρδία συντετριμμένη και τεταπεινωμένη».
Ο Θεός αποστρέφει με οργή το πρόσωπό Του από θυσίες που προσφέρονται με αλαζονεία και θράσος, με οίηση και υπερηφάνεια, έστω κι αν η θυσία αυτή είναι «ολοκαύτωμα».
Η υπερηφάνεια εξάπτει τα νεύρα, θερμαίνει το αίμα, δημιουργεί φαντασίες, ξαναζωντανεύει τη ζωή της πτώσης. Η ταπείνωση ηρεμεί τα νεύρα, εξαλείφει τις φαντασίες, αποφεύγει τις πτώσεις και αναζωογονεί τη ζωή εν Χριστώ Ιησού.
Η υπακοή στο Θεό είναι καλλίτερη από την καλή θυσία, όπως κι η υποταγή είναι καλλίτερη από τα πάχια των κριαριών, λέει ο προφήτης στον Ισραηλίτη βασιλιά που τόλμησε να προσφέρει ψεύτικη θυσία (βλ. Α’ Βασ. Ιε’ 22).
Όταν θελήσεις να προσφέρεις στο Θεό τη θυσία της αγάπης, μην το κάνεις με ισχυρογνωμοσύνη ή κινούμενος από κάποια απερίσκεπτη παρόρμηση. Κάνε το με ταπείνωση, σε τόπο και χρόνο που όρισε ο Κύριος.
Πνευματικός τόπος όπου μόνο θέλει ο Κύριος να προσφέρονται οι θυσίες είναι η ταπείνωση, λέει ο αββάς Ποιμήν.
Ο Κύριος επισήμανε με ακρίβεια εκείνον που αγαπά, καθώς κι εκείνον που δεν αγαπά: «Εάν τις αγαπά με, τον λόγον μου τηρήσει… ο μη αγαπών με τους λόγους μου ου τηρεί» (Ιωάν. ιδ’ 23-24).
Θέλεις να γνωρίσεις την αγάπη του Θεού; Απόφευγε κάθε πράξη, λόγο, σκέψη και αίσθημα που απαγορεύει το ευαγγέλιο.
Με την έχθρα σου προς την αμαρτία, που τόσο μισεί ο πανάγιος Θεός, θ’ αποδείξεις την αγάπη σου στο Θεό.
Αν από αδυναμία σου πέσεις σε κάποιο παράπτωμα, θεράπευσέ το αμέσως με τη μετάνοια.
Καλύτερα όμως είναι να φυλάγεσαι με εγρήγορση, ώστε ν’ αποφεύγεις να πέφτεις έστω και στα παραμικρά παραπτώματα.
Θέλεις να γνωρίσεις την αγάπη του Θεού;
Γνώρισε μ’ επιμέλεια τις ευαγγελικές εντολές κι αγωνίσου να τις τηρείς σε κάθε σου ενέργεια.
Προσπάθησε να κάνεις τις ευαγγελικές εντολές συνήθειές σου, ιδιότητές σου.
Ο άνθρωπος που αγαπά είναι φυσικό να κάνει το θέλημα εκείνου που αγαπά και μάλιστα με ακρίβεια. «Διά τούτο ηγάπησα τας εντολάς σου υπέρ χρυσίον και τοπάζιον. Διά τούτο προς πάσας τας εντολάς σου κατωρθούμην, πάσαν οδόν άδικον εμίσησα» (Ψαλμ. ριη’ 127-128).
Τέτοια συμπεριφορά χρειάζεται για να διατηρήσεις την πίστη σου στο Θεό.
Πίστη είναι η αναλλοίωτη κατάσταση της αγάπης.
Χωρίς την κατάσταση αυτή η αγάπη διαλύεται, η πίστη εξαφανίζεται.