Όποιος θέλει να σωθεί, πρέπει ειλικρινά να θεωρεί τον εαυτό του
αμαρτωλό στα μάτια του Θεού, τον πιο αμαρτωλό στον κόσμο, χειρότερο από
οποιοδήποτε άλλο πλάσμα του Θεού, πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του σκόνη
και στάχτη και στα βάθη της καρδιά να κατηγορεί τον εαυτό του για όλες
τις αμαρτίες του.
Υπακούοντας έτσι σε όλες τις διδαχές του Ευαγγελίου,
προσευχόμενος στον Θεό, με θλίψη καρδιάς και ζητώντας την άφεση των
αμαρτιών, ο άνθρωπος τιμάται με την ευλογία του Κυρίου και την άφεση των
αμαρτιών, και του έρχεται η ευλογία η Θεϊκή, και σώζεται αναμφίβολα με
την ευλογία του Θεού.