Διά τού Αγίου Πνεύματος, ο Θεός αποκαλύπτεται στούς ανθρώπους ως ένας Θεός πού όχι απλώς αγαπά, αλλά πού είναι ο ίδιος αγάπη (Α΄Ιωάν.4,8).
Όπως Αυτός μάς καταλαβαίνει αγαπώντας μας, έτσι κι εμείς δέν μπορούμε νά Τόν καταλάβουμε παρά αγαπώντας Τον καί αγαπώντας τόν συνάνθρωπό μας. Όχι μέ οποιονδήποτε τρόπο, αλλά όπως Αυτός ο ίδιος μάς έχει αγαπήσει. Υπάρχει αγάπη καί αγάπη καμιά λέξη δέν είναι τόσο κοινότυπα χρησιμοποιημένη όσο αυτή.
Άς μήν πέφτουμε κι εμείς στήν παγίδα νά πιστεύουμε πώς η ευαγγελική αγάπη είναι ίδια μέ τήν εγωκεντρική, τή συναισθηματική καί κατακτητική αγάπη μίας εμπαθούς καρδιάς, πού δημιουργεί εσωτερικούς διχασμούς καί χτίζει τριγύρω της (ναρκισσιστικά) παραπετάσματα, επειδή ακριβώς περιμένει τά πάντα από τούς άλλους.
Όχι, η ευαγγελική αγάπη είναι ανιδιοτελής καί ταπεινή, προέρχεται από καρδιά απελευθερωμένη από τήν τυραννία τού εγώ, καρδιά πού εξαλείφει κάθε διχόνοια, διότι ξέρει νά συγχωρεί, νά αγκαλιάζει καί νά αποδέχεται τόν άλλον όπως κι άν είναι, χωρίς νά τόν κρίνει.
Η αληθινή αγάπη συνίσταται στό νά προσφέρουμε στόν διπλανό τή δύναμη τής ζωής καί τή χάρη πού έχουμε λάβει καί λαμβάνουμε από τόν Θεό, κυρίως σέ κάθε Ευχαριστία. Βιώνοντας αυτή τήν αγάπη, βαδίζοντας στά χνάρια τού Ιησού Χριστού, συνειδητοποιούμε μέσα μας τήν εικόνα τού Θεού.
του π. Μάξιμου Εγκέρ.