Στην εικονογραφία μας ο Χριστός παρουσιάζεται ήδη νεκρός.Η εικόνα της
σταύρωσης δεν αποτυπώνει την στιγμή του μαρτυρίου γιατί δεν καλείται να
ταυτίσει συναισθηματικά τον Χριστό και τα Πάθη Του με τα δικά μας
βάσανα ή να μας προσκαλέσει σε κάποιον "εξαγνιστικό βασανισμό για τις
αμαρτίες μας".
Ο Χριστός πάνω στον Σταυρό έχει πει ήδη το ''Τετελεσται'',έχει νικηθεί ο θάνατος,τα μνήματα ηνεωχθησαν,νεκροί αναστήθηκαν το καταπετασμα του σκληρού νόμου έχει ήδη σχισθεί.
Ατενίζοντας τον νεκρό Χριστό υπερβαίνουμε τον πόνο και τα βάσανα μας
εξαγιάζονται,γίνονται μαρτυρία επικείμενης νίκης και τελείωσης.
Ο νεκρός Χριστός πάνω στον σταυρό είναι ο τελευταίος νεκρός,ο τελευταίος που υπέφερε,ο τελευταίος που θανατώθηκε.
Μετά τον σταυρό ο πόνος λέγεται αγίασμα,ο θάνατος κοίμηση και κάθε καρφί που σου ανοίγει βαθια πληγή αποκαλύπτει μια πηγή κρυφής και ανεξήγητης χαράς.Ο σταυρός εγκαινίασε τα παράδοξα.