του Αγίου Παΐσιου
Ω, αν καταλαβαίναμε την μακροθυμία του Θεού! Εκατό χρόνια χρειάσθηκαν για να γίνη η Κιβωτός του Νώε.
Μήπως ο Θεός δεν μπορούσε να κάνη γρήγορα μια Κιβωτό; Αλλά άφησε τον Νώε να παιδεύεται εκατό χρόνια , για να καταλάβουν και οι άλλοι και να κατανοήσουν.
Εκείνος έλεγε: «Δέστε , θα γίνη κατακλυσμός! Μετανοήστε!» Εκείνοι τον κορόιδευαν. «Κλουβιά, έλεγαν, φτιάχνει» και είχαν τον χαβά τους.
Και τώρα, σε δύο λεπτά μπορεί ο Θεός όλον τον κόσμο να τον συγκλονίση και να τον κάνη να αλλάξη, να γίνουν όλοι πιστοί, σούπερ πιστοί! Πώς;
Αν γυρίση το κουμπί στον σεισμό σιγά-σιγά από τα 5 στα 6 ρίχτερ…, στα 7… Στα 8, οι πολυκατοικίες θα πάνε σαν τους μεθυσμένους∙ θα αρχίση η μία να χτυπά την άλλη. Στα 10 όλοι θα πουν: «Ήμαρτον! Σε παρακαλούμε, σώσε μας».
Μπορεί και όλοι να πουν: «Καλόγεροι θα γίνουμε!».
Μόλις όμως τελειώση ο σεισμός, ενώ ακόμη θα κουνιούνται λίγο, αλλά δεν
θα πέφτουν, πάλι στα μπουζούκια θα τρέξουν. Γιατί η επιστροφή τους αυτή
δεν θα έχη πραγματική μετάνοια, αλλά απλώς θα πουν έτσι, για να
γλυτώσουν το κακό.
– Γέροντα, όταν συμβαίνη λ.χ. μια θεομηνία και είναι οργή Θεού, αν προσευχηθούν οι δίκαιοι, δεν εισακούονται;
– Ξέρεις τι γίνεται; Δεν είναι ότι δεν έχει μετάνοια ο κόσμος, οπότε εισακούονται οι δίκαιοι από τον Θεό. Άλλο είναι όταν παροργίζουμε τον Θεό και το αναγνωρίζουμε∙ τότε λυπάται ο Θεός και μας βοηθάει.
Αλλά, όταν δεν αναγνωρίζη κανείς ότι παροργίζει τον Θεό και συνεχίζη το τυπικό του, τότε πώς να ακούση ο Θεός τις προσευχές των δικαίων; Σφάλλει ο άνθρωπος; Πρέπει να καταλάβη ότι σφάλλει, για να τον συγχωρήση ο Θεός.
Μετά, βλέπετε, οι πνευματικοί άνθρωποι, αν κάνουν κάποιο σφάλμα, δεν έχουν ελαφρυντικά. «Υπέρ των ημετέρων αμαρτημάτων και των του λαού αγνοημάτων», λέει μια ευχή . Για τον καημένο τον κόσμο τα σφάλματα είναι «αγνοήματα», ενώ για τους πνευματικούς ανθρώπους , είναι βαρύ. Οι κοσμικοί έχουν ελαφρυντικά.
Φέτος τον Δεκαπενταύγουστο που έπιασε φωτιά στο Άγιον Όρος, ήταν κάτι φοβερό! Έφθασαν όλοι οι ειδικοί , αλλά κανείς δεν μπορούσε να κάνη τίποτε. Όλοι παρακολουθούσαν την φωτιά. Τα αεροπλάνα λες και δυνάμωναν και διευκόλυναν την φωτιά.
Σ’ ένα Μοναστήρι έκαναν ζώνες πυρασφάλειας, για να το προφυλάξουν από την φωτιά και η φωτιά πήδησε πάνω στο Αρχονταρίκι, από εκεί που δεν περίμεναν.
Δεκαπέντε μέρες καιγόταν το Άγιον Όρος. Την δεκάτη Πέμπτη έσβησε μόνη της η φωτιά. Και μερικοί έλεγαν: «Γιατί η Παναγία δεν την σβήνει;»
Φθάνουμε σε σημείο να βλασφημούμε το όνομα του Θεού. Μετά από έξι
ημέρες έπιασε πάλι φωτιά σε άλλο σημείο, αλλά έπιασε βροχή και την
έσβησε αμέσως. Δεν καταλαβαίνουν∙ πώς αυτή η φωτιά έσβησε και η άλλη δεν
έσβηνε;
Ορισμένοι, χωρίς να γνωρίζουν τους πνευματικούς νόμους που λειτουργούν, προσεύχονται με πόνο, αλλά δεν εισακούονται, γιατί είναι πια οργή Θεού.
Ορισμένοι πάλι δεν προσεύχονται , δεν κάνουν ούτε ένα κομποσχοίνι, γιατί συμφωνούν με την δικαία οργή του Θεού, που σκοπό έχει να συνετίση τους ανθρώπους.
Ο Θεός να φωτίση περισσότερο εμάς τους μοναχούς, γιατί οι περισσότεροι είμαστε μωρές παρθένες και τα λυχνάρια μας έχουν νερό με λίγο λάδι στο φιτίλι. Οι κοσμικοί περιμένουν από εμάς να τους φωτίσουμε τον δρόμο, για να μη σκοντάφτουν!
Να παρακαλούμε να δίνη ο Θεός μετάνοια στον κόσμο, για να αποφύγουμε την δικαία οργή του Θεού. Η μέλλουσα οργή του Θεού δεν μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί διαφορετικά παρά μόνο με μετάνοια και τήρηση των εντολών Του…