Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου αδελφοί, μας αναφέρει έναν από τους σπουδαιότερους Λόγους του Κυρίου σχετικά με την συμπεριφορά μας προς τον πλησίον. Συγκεκριμένα μας λέγει: «όπως θέλετε να φέρονται σ’ εσάς οι συνάνθρωποί σας, έτσι παρομοίως και εσείς να τους συμπεριφέρεστε». Η φράση αυτή αποτελεί το χρυσό κανόνα που πρέπει να διέπει διαχρονικά τις σχέσεις όλων των ανθρώπινων κοινωνιών. Κάθε άνθρωπος είναι ιερό πρόσωπο, κατ’ εικόνα πλασμένο και καθ’ ομοίωση του Τριαδικού Θεού. Γι’ αυτό είναι απαραίτητο οι σχέσεις μας προς τους αδελφούς μας να διέπονται από αγάπη και θυσιαστική προσφορά. Όπως ακριβώς μας διδάσκει με το παράδειγμά Του ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός, το Β΄ πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο οποίος από αγάπη προς το πλάσμα Του, τον άνθρωπο, σαρκώθηκε, υπέμεινε το Σταυρικό Θάνατο και, με την ένδοξη Ανάστασή Του, μας χάρισε την κατά χάρη σωτηρία μας. Ιδιαίτερα για όσους είμαστε βαπτισμένα μέλη της Εκκλησίας του Χριστού, στη συνέχεια της σημερινής ευαγγελικής περικοπής η φράση του Κυρίου: «ν ‘ αγαπάτε τους εχθρούς σας», πράττοντας το καλό απέναντί τους ανιδιοτελώς,αποτελεί τον οδοδείκτη της πνευματικής μας πορείας στον αγώνα μας να είμαστε συνειδητοί χριστιανοί. Μιμούμενοι τον Κύριο και τους Αγίους Του προσπαθούμε να προσφέρουμε άδολη αγάπη προς το συνάνθρωπο, ανεξαρτήτως φύλου και εθνικότητος. Ο πνευματικός αγώνας μας είναι δύσκολός, διότι χρειάζεται να αποκτήσουμε τη σπουδαία αρετή της συγχώρησης προς τους εχθρούς μας και να προσφέρουμε, θυσιάζοντας όλο μας το είναι για τη σωτηρία και την επιστροφή όλων των ανθρώπων στην προπτωτική, παραδείσια κατάσταση και τους κόλπους της Εκκλησίας μας, μηδέ εξαιρουμένων, όπως προείπαμε, και των εχθρών της πίστεώς μας, με την ελεύθερη βεβαίως θέληση τους. Σκοπός αυτής της πνευματικής πορείας μας είναι να γίνουμε «Υιοί του Υψίστου», κατά το ευαγγελικό ανάγνωσμα, δηλαδή κατά χάρη παιδιά του Θεού. Αυτός ο στόχος ασφαλώς δεν επιτυγχάνεται μόνο με τις δικές μας προσπάθειες και δυνάμεις, αλλά και με τη συνειδητή μετοχή μας στη μυστηριακή ζωή της Ορθόδοξης Εκκλησίας, όπου η χάρις του Αγίου Πνεύματος μας αξιώνει να οδηγηθούμε στη θέωση. Όπως αναφέραμε παραπάνω, η αρετή του να συγχωρούμε και ν’ ανεχόμαστε τα λάθη και τις αδικίες του πλησίον μας απαιτεί μεγάλη προσπάθεια, ταπείνωση, αδιάκοπη προσευχή και μετοχή στα ιερά μυστήρια της Εκκλησίας μας, ιδιαιτέρως στα μυστήρια της ιεράς εξομολόγησης και της Θείας Ευχαριστίας. Πρότυπα μας είναι οι Άγιοι, συνοδοιπόροι στον αγώνα μας, οι οποίοι αντλώντας παράδειγμα από τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό, ζητούσαν τη συγχώρεση των διωκτών τους, εφαρμόζοντας στην πράξη την προσταγή Του να είμαστε οικτίρμονες, δηλαδή φιλεύσπλαχνοι, όπως οικτίρμων είναι ο ουράνιος Θεός Πατέρας μας. Έτσι και ο τιμώμενος σήμερα Άγιος Κυπριανός, από όργανο του διαβόλου ως ξακουστός μάγος, αφού μετανόησε ειλικρινά, βαπτίσθηκε Χριστιανός. Με τον αγώνα του και με τη φιλευσπλαχνία του Χριστού, αξιώθηκε να γίνει επίσκοπος Καρχηδόνας, μαρτυρώντας για την πίστη του. Χαρακτηριστική είναι η φράση του σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος ενσωματώνεται στο Σώμα της Εκκλησίας μόνο με το Βάπτισμα και οφείλει ν’ αγωνιστεί για την παραμονή του σ’ αυτή, διότι εκτός Εκκλησίας δεν υπάρχει σωτηρία. Κλείνοντας, ας παρακαλέσουμε τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό, διά πρεσβειών των Αγίων, να μας αξιώσει να είμεθα φιλεύσπλαχνοι και μακρόθυμοι προς τους εχθρούς μας. Αν προσπαθήσουμε, ξεκινώντας μέσα από το χώρο της εκκλησιαστικής μας κοινότητας, να συγχωρούμε αυτούς που μας βλάπτουν και να δείχνουμε ανοχή στα σφάλματα των αδελφών μας, τότε θα σταματήσει να κυριαρχεί στον κόσμο το μίσος και οι ταραχές οιασδήποτε μορφής και με τη Χάρη του Θεού οι κοινωνίες μας θα μεταμορφωθούν εν Χριστώ σε γαλήνη και ειρηνική συνύπαρξη.