Τη μνήμη του Αγίου Παραμόνου και των συν αυτώ Μαρτυρησάντων τιμά
σήμερα, 29 Νοεμβρίου, η Εκκλησία μας. Ο Άγιος Παράμονος μαρτύρησε μαζί
με άλλους 370 χριστιανούς στα μέσα του 3ου μ.Χ. αιώνα, όταν αυτοκράτορας
ήταν ο Δέκιος, που είχε κάνει πολλούς φόνους χριστιανών. Τότε λοιπόν,
κοντά στον ποταμό Τίγρη υπήρχαν ιαματικά λουτρά. Στα λουτρά αυτά είχε
πάει και ένας φανατικός λάτρης των ειδώλων, ο άρχων Ακυλίνος.
Όταν έκανε θυσίες στο ναό της Ίσιδος, έδωσε διαταγή να συμμετέχουν σ’
αυτές ο Παράμονος και άλλοι 370 χριστιανοί, που είχαν συλληφθεί και τους
κρατούσαν φυλακισμένους.
Όλοι όμως αρνήθηκαν. Και ενώ γίνονταν οι ειδωλολατρικές θυσίες, οι
πιστοί του Χριστού έψαλλαν «ψαλμοίς και ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς»
(Προς Εφεσίους, ε’ 19) στο Σωτήρα τους.
Ο Ακυλίνος, εξαγριωμένος από τη στάση τους, διέταξε να τους
σκοτώσουν. Όρμησαν εναντίον τους οι στρατιώτες, και κτυπώντας τους με
τις λόγχες, καταξέσχισαν τα σώματα τους. Έτσι, μαρτυρικά και ένδοξα
παρέδωσαν όλοι τη γενναία ψυχή τους στο στεφανοδότη Χριστό.
Απολυτίκιο:
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Παράμονον μέλψωμεν συν Φιλουμένω πιστοί, ως θείους θεράποντας και αθλητάς ευκλεείς Χριστού του Θεού ημών, τούτον γαρ φερωνύμως ως φιλήσαντας άγαν, ήσχυναν δι’ αγώνων παρανόμων το κράτος αιτούντες πταισμάτων λύσιν πάσι και έλεος.
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Παράμονον μέλψωμεν συν Φιλουμένω πιστοί, ως θείους θεράποντας και αθλητάς ευκλεείς Χριστού του Θεού ημών, τούτον γαρ φερωνύμως ως φιλήσαντας άγαν, ήσχυναν δι’ αγώνων παρανόμων το κράτος αιτούντες πταισμάτων λύσιν πάσι και έλεος.