Όμως τα Χριστούγεννα είναι η πρώτη χριστιανική Αγαθή Ημέρα, που με το φως της φώτισε τα παιδιά του Αδάμ και έβαλε τη χαρά στις ψυχές τους.
Η πρώτη γλυκιά μέρα στις πολλές χιλιάδες πικρών ημερών του κόσμου που δεν γνώριζε το Θεό, του ειδωλολατρικού κόσμου.
Τα Χριστούγεννα είναι η Αγαθή Ημέρα λόγω του αγαθού Βασιλιά, που τούτη τη μέρα επισκέφθηκε τον κόσμο.
Οι πόλεις σκαλίζουν στο ξύλο και στην πέτρα εκείνη τη μέρα, την οποία τους επισκέφθηκε ο κάποιος γήινος βασιλιάς. Εμείς ας σκαλίζουμε στις καρδιές μας την επίσκεψη του ουράνιου Βασιλιά. Το ξύλο θα σαπίσει, η πέτρα θα φθαρεί, ενώ εκείνο που είναι γραμμένο στην καρδιά θα ξεπεράσει το ναυάγιο του θανάτου και θα μπει στην αιωνιότητα.
Οι άγιοι άνθρωποι έχουν τη συνήθεια όπως ανασαίνουν έτσι στην καρδιά να αναφέρουν το όνομα του Βασιλιά Χριστού. Όταν τα θηρία σπαράξανε τον άγιο Ιγνάτιο στο Κολοσσαίο, βρέθηκε η καρδιά του ολόκληρη, και στην καρδιά σαν σκαλισμένα δύο γράμματα Ι(ησούς) Χ(ριστός)
Τα Χριστούγεννα είναι Αγαθή Ημέρα λόγω της ζωής, που αγγέλθηκε μέσω του Ιησού Χριστού. «Καὶ ἡ ζωὴ ἐφανερώθη», γράφει ο απόστολος Ιωάννης, «καὶ ἑωράκαμεν καὶ μαρτυροῦμεν καὶ ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον ἥτις ἦν πρὸς τὸν πατέρα καὶ ἐφανερώθη ἡμῖν» (Α΄ Ιωάν. 1,2).
Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο, για να αποκαλυφθεί στους ανθρώπους και να τους προσκαλέσει στο αιώνιο συμπόσιο της ζωής. Και ο καθένας που δέχθηκε το κάλεσμα και πίστεψε στον Αναμάρτητο, άρχισε να αισθάνεται την πείνα όχι πια για τα ψίχουλα της ζωής αλλά για την πλήρη ζωή, για τη θεϊκή πληθώρα του τραπεζιού της ζωής.
Όταν ο κακός βασανιστής πρότεινε στον άγιο μάρτυρα Ζηνόβιο, να διαλέξει ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο ο άγιος του απάντησε: «Η ζωή χωρίς τον Χριστό δεν είναι ζωή αλλά θάνατος, ενώ ο θάνατος ένεκεν Χριστού δεν είναι θάνατος αλλά ζωή».
Τα Χριστούγεννα είναι Αγαθή Ημέρα και λόγω της αγάπης, που αναγγέλθηκε μέσω στου Βασιλιά Χριστού. «ἴδετε. ποταπὴν ἀγάπην δέδωκεν ἡμῖν ὁ πατὴρ ἵνα τέκνα θεοῦ κληθῶμεν» (Α΄Ιωάν. 3,1), γράφει ο αυτόπτης του Χριστού.
Πριν από τον Χριστό το ανθρώπινο γένος δεν ήξερε για την αγάπη του Πατέρα προς τα παιδιά ούτε των παιδιών προς τον Πατέρα. Όμως με τη γέννηση στον κόσμο του Υιού του Θεού, του Μονογενή, άνοιξαν τα μάτια στους ανθρώπους για έναν άγνωστο Γονέα στους ουρανούς και για τη μέχρι τότε άγνωστη αγάπη, την ουράνια. Ζεσταμένη με τούτη την ουράνια αγάπη, πέταξε η αγία Αικατερίνη το γήινο αυτοκρατορικό στεφάνι, και δέχθηκε τον θάνατο επάνω στον τροχό! Και παρόμοια μ’ εκείνη πόσες ομάδες και στρατί και λαοί, κοινώνησαν με το πυρ εκείνης της ουράνιας αγάπης, βάδισαν στον θάνατο, πετώντας το σώμα από πάνω τους σαν άχρηστο υφασμάτινο κουρέλι!
Τελικά τα Χριστούγεννα είναι η Αγαθή Ημέρα ακόμα και εξαιτίας της ειρήνης και της δύναμης, της σοφίας και της χάριτος και του, γεμάτου με πλούτη, ουρανού που μέσω τούτης της μέρας αγγέλθηκαν στον κόσμο με τη φανέρωση του Υιού του Θεού. Με τη φανέρωση του Βασιλιά και Διακόνου, του Άρχοντα και Μάρτυρα, του Φίλου και Κυνηγημένου, του Νεκρού και Αναστημένου.
Εύχομαι να σας ανοίξει ο Κύριος την πνευματική όραση, να δείτε όλα τα πλούτη που μας αναγγέλθηκαν και προσφέρθηκαν με τη γέννηση του Υιού του Θεού.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς