Εύκολο είναι να ζεις ως "χριστιανός". Δύσκολο όμως είναι να ζεις ως χριστιανός με Χριστό.
Εύκολο είναι να ζεις αρνούμενος στον σταυρό σου, κατηγορώντας τους άλλους, ψάχνοντας για ενόχους, αμνηστεύοντας τον εαυτούλη σου. Το δύσκολο είναι να σηκώνεις τον σταυρό σου ελεύθερα, δηλαδή υπεύθυνα και να βαδίζεις την ζωή σου πίσω από τον Χριστό, σαν τον Χριστό, ως χριστιανός και όχι απλά σαν καλός άνθρωπος.
Ο κόσμος είναι γεμάτος "καλούς" ανθρώπους που εύκολα θα πιάσουν από τον λαιμό οποιονδήποτε τους πειράξει έστω και λίγο. Ο παράδεισος όμως δεν θα γεμίσει με καλούς ανθρώπους αλλά με χριστιανούς που ζήσανε την ζωή της Εκκλησίας του Χριστού ορθόδοξα, με ορθοπραξία...και αυτό τους στοίχισε. Τους στοίχισε μια ζωή και τους χάρισε μια αιωνιότητα.
Αχ και να μπορούσα να σε πείσω ότι τελικά αξίζει να "χάσεις" ακόμα και την ζωή σου για την αιωνιότητα. Μα εδώ ο Χριστός, αιώνες τώρα, κάποιους δεν μπορεί να τους πείσει...εγώ θα σε πείσω;
Μα αυτό που σε παρακαλώ είναι να σκεφτείς ποιο είναι το συμφέρον σου. Μερικά χρόνια ή η αιωνιότητα;
Τί σου ζητώ; Να σκεφτείς λίγο λογικά για να αποφασίσεις για τα υπέρλογα, τα άφθαρτα, τα αιώνιο, για την ζωή μετά την ζωή...γιατί ακόμα και η λογική -και όχι μόνο η πίστη- μπορεί να γίνει ιερός συνεργός της σωτηρίας σου.