Αν ασκήσουμε και συνηθίσουμε τον εαυτό μας να ευχαριστεί τον Θεό, όχι μόνον όταν παίρνει, αλλά και όταν δεν ικανοποιηθεί το αίτημά μας. Διότι ο Θεός άλλοτε δίνει αυτό που ζητάμε και άλλοτε όχι, αλλά και τα δύο τα κάνει για το συμφέρον μας.
Ώστε είτε λάβεις, είτε δεν λάβεις, έλαβες με το ότι δεν έλαβες∙ είτε πετύχεις στο αίτημά σου, είτε δεν πετύχεις, πέτυχες με το ότι δεν πέτυχες σ’ αυτό που ζητούσες. Συμβαίνει δηλαδή μερικές φορές, όταν δεν παίρνουμε αυτό που ζητάμε, να έχουμε μεγαλύτερο κέρδος, παρά αν το παίρναμε. Διότι αν δεν ήταν για το συμφέρον μας πολλές φορές η άρνηση της εκπληρώσεως του αιτήματός μας, οπωσδήποτε θα μας το έδινε πάντοτε. Το να μην εκπληρωθεί, όμως, το αίτημά μας, αλλά για το συμφέρον μας, αυτό αποτελεί επιτυχία.
Γι’ αυτό και πολλές φορές αναβάλλει να εκπληρώσει το αίτημά μας, όχι επειδή θέλει να μας απομακρύνει από κοντά Του, αλλά επειδή φροντίζει με την καθυστέρηση της εκπληρώσεως του αιτήματός μας να κάνει συνεχή την επιμονή μας στο αίτημά μας.
Επειδή, λοιπόν, πολλές φορές σταματάμε τον ζήλο μας για την προσευχή, παίρνοντας εκείνο που ζητάμε, θέλοντας να αυξήσει την επαγρύπνησή μας στις προσευχές, αργεί να μας δώσει αυτό που ζητάμε.
Το ίδιο κάνουν και οι φιλόστοργοι πατέρες. Τα παιδιά τους που είναι αδιάφορα και τρέχουν στα παιδικά παιχνίδια, πολλές φορές τα κρατούν κοντά τους με την υπόσχεση πολύ μεγάλου δώρου. Γι’ αυτό άλλοτε αναβάλλουν τη δόση και άλλοτε δεν το δίνουν ποτέ.