Έλεγε ένας ιερέας , που ήταν πνευματικός καθοδηγός πολλών ψυχών:
« Η μετάνοια είναι σπουδαίο πράγμα, αλλά είναι η αρχή μόνο για την αποκατάσταση της υγείας της ψυχής.
Διότι υπάρχουν πολλά είδη αμαρτιών που λερώνουν την ψυχή, και χρειάζεται διαφορετικός κόπος και χρόνος για να καθαριστεί το καθένα απ’ αυτά και να αναπνεύσει υγιής και πάλι η ψυχή, δίχως τις συνέπειες των λεκέδων της αμαρτίας.
Υπάρχουν αμαρτίες που κάθονται σαν απαλή σκόνη πάνω στην επιδερμίδα της ψυχής. Με ένα απαλό τίναγμα, η σκόνη φεύγει και η ψυχή αμέσως καθαρίζει.
Υπάρχουν άλλες αμαρτίες που λερώνουν την επιδερμίδα σαν το κρασί .
Ένα απλό τίναγμα δεν αρκεί. Με λίγο νερό όμως ξεπλένεται αμέσως η επιφάνεια.
Άλλες αμαρτίες λερώνουν σαν το λάδι. Σε αυτή την περίπτωση, ούτε το τίναγμα, ούτε το νερό επαρκούν. Χρειάζεται σαπούνι για να γίνει σωστά ο καθαρισμός.
Άλλες πάλι αμαρτίες είναι σαν το μελάνι. Το σαπούνι δεν αρκεί, χρειάζεται οινόπνευμα.
Τέλος, υπάρχουν αμαρτίες που είναι σαν το τατουάζ. Για να καθαρίσει η επιδερμίδα της ψυχής, απαιτείται επώδυνη εγχείρηση!
Όμως για κάθε λεκέ της ψυχής, η αρχή του καθαρισμού γίνεται με τη μετάνοια.
Όσο πιο ειλικρινής είναι η μετάνοια, τόσο πιο αποδοτική θα είναι και η μέθοδος καθαρισμού που θα επιλέξει ο Θεός να εφαρμόσει στην ψυχή μας…