Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2025

Ο δικός μας Θεός δεν είναι έτσι!

π. Ανδρέα Αγαθοκλέους

Με τα μέσα που υπάρχουν σήμερα ο καθένας μπορεί να κοινοποιήσει στους άλλους, εκτός την προσωπική και οικογενειακή του ζωή, και τις όποιες απόψεις του για οποιοδήποτε θέμα. Αν και αυτό εκφράζει δημοκρατικό δικαίωμα και άρα ελευθερία, εντούτοις υπάρχει ο κίνδυνος της αμάθειας ή ημιμάθειας, για αυτό και της παραπληροφόρησης.

Ασφαλώς, από αυτό τον κυκεώνα αντιλήψεων δεν έμεινε έξω η Θεολογία της Εκκλησίας και η πίστη της στον Τριαδικό Θεό. Έτσι, ακούμε απόψεις όπως:

  • Ο Θεός τιμωρεί όσους παραβαίνουν το θέλημά Του.
  • Οι δοκιμασίες δίνονται από τον Θεόν και για να σωφρονιστεί ο άνθρωπος.
  • Πρέπει να πηγαίνουμε στην Εκκλησία για να νιώσουμε ωραία.
  • Δεν χρειάζεται να πηγαίνουμε κάθε Κυριακή λειτουργία. Ο Θεός είναι παντού.
  • Η Παλαιά Διαθήκη είναι η ιστορία των Εβραίων και ως εκ τούτου ως χριστιανοί δεν χρειάζεται να τη μελετούμε.
  • Η προσευχή έχει σκοπό να ζητούμε από τον Θεόν ό,τι θέλουμε.

Και πολλά - πολλά άλλα μικρά και μεγάλα... Βέβαια, δεν είναι κάτι ξένο στην παράδοση της Εκκλησίας μας η αλλοίωση της Αλήθειάς της. Εξαρχής υπήρχαν οι αιρέσεις, που προέρχονται από μέλη της τα οποία στηρίζοντας στον εγωισμό και στη λογική τους.

Η Ορθοδοξία, ως η ορθή δόξα = γνώμη για τον Θεό, με βάση την Αποκάλυψή του, μας λέει -  βάση της Αγίας Γραφής και της διδασκαλίας των αγίων Πατέρων - ότι ο Θεός:

  • Δεν ενεργεί με βάση τα ανθρώπινα πάθη της εκδικητικότητας και της μνησικακίας.
  • Αγαπά τον κάθε άνθρωπο όπως «ο ερωτευμένος την ερωμένη του» (άγιος Ιωάννης της Κλίμακος), ό,τι και να είναι.
  • «Η προσευχή είναι χαρά» (άγιος Ισαάκ ο Σύρος).
  • Η προσευχή είναι σχέση με τον προσωπικό Θεό (το Χριστό) και όχι με «ανώτερη δύναμη». Γι’ αυτό «η χαρά του Θεού είναι πιο δυνατή από τη ζωή» (άγιος Ισαάκ ο Σύρος).
  • Η παιδαγωγία και όχι η τιμωρία, είναι γνώρισμα ενδιαφέροντος του πατέρα προς το παιδί που παρεκτρέπεται, ώστε να μπορέσει να ωριμάσει και να φτάσει στην τελειότητα.
  • Η Παλαιά Διαθήκη δεν είναι μόνο «η ιστορία του Ιουδαϊκού λαού», αλλά και η προετοιμασία για τον ερχομό του Θεανθρώπου, ως του αρχηγού του νέου κόσμου, της Εκκλησίας, που δέχεται ως μέλη Της από όλα τα έθνη.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε την Αλήθεια που η Ορθοδοξία διδάσκει και όχι ό,τι εμείς νομίζουμε ότι έτσι είναι. Γιατί η δική Της Αλήθεια είναι που ελευθερώνει από τις δεισιδαιμονίες, προλήψεις, αιρέσεις και αλλοιωμένες απόψεις, ως αλήθεια Χριστού.

Ναι, ο δικός μας Θεός, ο Θεός της Ορθοδοξίας έχει ελευθερία - χαρά - αποδοχή - αγκαλιά - αγάπη. Είναι ωραίος Θεός!