ΚΑΛΟ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟ!!!

Ο ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΜΑΓΟΣ (1985)

Μια πολύ ωραία και διδακτική ιστορία για τα Χριστούγεννα και το πραγματικό νόημά τους. Σύμφωνα με την παράδοση υπήρχε και ένας 4ος Μάγος, που δεν πρόλαβε να προσκυνήσει τον μικρό Ιησού. Η συνέχεια στις οθόνες σας...

Η ΚΕΡΚΥΡΑ ΚΑΙ Ο ΠΕΙΡΑΙΑΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΟΥΝ!!!

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ 2011

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΑΣ ΘΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΧΑΡΑ!!!

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ Ο ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΣ

ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΙΛΟΞΕΝΗΣΟΥΝ ΑΠΟΡΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ

Σε καταφύγια θαλπωρής μετατρέπουν οι μητροπόλεις της χώρας πολλά μοναστήρια, προκειμένου να φιλοξενήσουν τους άστεγους των πόλεων που χτυπήθηκαν από την κρίση και κοιμούνται τις νύχτες σε παγκάκια και πλατείες...

Σε πολλές μονές ολοκληρώθηκαν οι τελευταίες εργασίες ώστε να είναι έτοιμες να υποδεχθούν στα μετόχια τους πρώτους αστέγους ενώ πολλοί άποροι βρήκαν πρόσφατα καταφύγιο σε ξενώνες μητροπόλεων.
«Το κάναμε παλαιότερα, την περίοδο της επιστράτευσης όταν ανοίξαμε το μοναστήρι για να μπουν οικογένειες και θα το κάνουμε και τώρα αν χρειαστεί», τόνισε στη Realnews η ηγουμένη της Ιεράς Μονής Παναγίας Κάτω Ξενιάς στον Αλμυρό Βόλου, αδελφή Νυμφοδώρα, συμπληρώνοντας ότι το μοναστήρι διαθέτει ξενώνα 20 κλινών.
Στη Μεσσηνία, ο μητροπολίτης κ. Χρυσόστομος έσπευσε να προετοιμαστεί για παν ενδεχόμενο, κάνοντας τις σχετικές επαφές με τον δήμαρχο της Καλαμάτας και την κοινωνική υπηρεσία του δήμου. Ο κ. Χρυσόστομος μάλιστα, τούς πρότεινε η παλαιά Μονή Γαρδικίου, που διαθέτει 60 δωμάτια, να εξυπηρετήσει τις ανάγκες που θα προκύψουν.
«Όπου χρειαστεί να παρέμβουμε για να λύσουμε το πρόβλημα άστεγων συνανθρώπων μας θα το πράξουμε», επισημαίνει.
Την ίδια στιγμή, έτοιμα να βοηθήσουν με κάθε τρόπο δηλώνουν και τα μοναστήρια.
«Δεν θα αφήσουμε έτσι τον κόσμο, αβοήθητο. Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε τους δύσκολους αυτούς καιρούς που ζούμε», δήλωσε στη «Romfea» ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγίας Άνω Ξενιάς Αλμυρού, πάτερ Νεκτάριος.
«Κάθε μέρα έχουμε και άλλους ανθρώπους νέους με οικογένειες που καταφεύγουν σε εμάς ζητώντας στέγη και φαγητό. Σε κάθε ενορία έχουμε στέγες ενώ προσφέρουμε 1.500 μερίδες φαγητό την ημέρα», αναφέρει στη «Romfea» ο μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος.
«Τα μοναστήρια -λέει- είναι ο τόπος όπου καταφεύγουν οι άνθρωποι όταν δε βρίσκουν στέγη στην κοινωνία».
Τις πύλες τους για τη φιλοξενία αστέγων και απόρων θα ανοίξουν τα μοναστήρια στη Μαγνησία, ύστερα από πρωτοβουλία του μητροπολίτη Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιου.
«Καταβάλλονται προσπάθειες προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις ανάγκες των περίπου 1।350 απόρων της περιοχής. Όποτε παραστεί ανάγκη, θα είμαστε σε θέση να φιλοξενήσουμε άπορους στα μοναστήρια που διαθέτουν ξενώνες», δήλωσε στη Romfea ο μητροπολίτης κ. Ιγνάτιος. Στον Βόλο, η μητρόπολη λειτουργεί τρεις ξενώνες όπου φιλοξενούνται περίπου 15 άστεγοι, οι οποίοι σιτίζονται σε καθημερινή βάση από τα 25 Σπίτια Γαλήνης, ενώ δεκάδες άποροι στεγάζονται σε διάφορα οικήματα και διαμερίσματα ιδιοκτησίας της τοπικής εκκλησίας.

www.romfea.gr

Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΣ

ΤΟ ΙΕΡΟ ΛΕΙΨΑΝΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Γιά πρώτη φορά εξέρχεται από την Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Άνδρου!!!

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 25 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2011

ΩΡΑ 12.00 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ·

῾Υποδοχή ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιῶς κ.κ. Σεραφείμ, τοῦ Τιμίου Λειψάνου τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Νικολάου ᾿Αρχιεπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας τοῦ θαυματουργοῦ καί Μυροβλύτου, στήν προβλήτα τῶν πλοίων τοῦ ᾿Αργοσαρωνικοῦ ἔναντι Περιφερείας Πειραιῶς. ῾Η ῾Ιερά Λειψανοθήκη τοῦ ῾Ιεροῦ Λειψάνου ἐξέρχεται γιά πρώτη φορά ἐκ τῆς ῾Ιερᾶς Μονῆς ῾Αγίου Νικολάου ῎Ανδρου. Τό ῾Ιερό Λείψανο διακομίζεται διά τόν ἀγιασμό τῶν πιστῶν καί εὐλογία τῆς ἐνορίας μας καί πάντων τῶν ἐν θαλάσσαις πλεόντων καί ἐν ναυτιλείᾳ ἐργαζομένων, ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σύρου, Τήνου, ῎Ανδρου, Κέας καί Μυκόνου κ.κ. Δωροθέου.

ΩΡΑ 1.00 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ· Τέλεσις Δοξολογίας χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σύρου κ.κ. Δωροθέου.

ΩΡΑ 5.00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ· ῾Εσπερινός, ῾Ιερά Παράκλησις τοῦ ῾Αγίου Νικολάου.

ΩΡΑ 10.00 ΤΟ ΒΡΑΔΥ· ῾Ιερά ᾿Αγρυπνία ἀπό τόν πολιόν Γέροντα Καθηγούμενο Δωρόθεο Θέμελη.

ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2011

ΩΡΑ 7.00 ΤΟ ΠΡΩΪ· ῎Ορθρος & Θεία Λειτουργία.

ΩΡΑ 11.00 ΤΟ ΠΡΩΪ· ῾Ιερά Παράκλησις τοῦ ῾Αγίου Νικολάου.

ΩΡΑ 5.00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ· ῾Εσπερινός & ῾Ιερά Παράκλησις

ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2011

ΩΡΑ 7.00 ΤΟ ΠΡΩΪ· ᾿Ακολουθία ῎Ορθρου

ΩΡΑ 7.30 ΤΟ ΠΡΩΪ· Χοροστασία Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς κ.κ. Σεραφείμ.

ΩΡΑ 8.30 ΤΟ ΠΡΩΪ· ᾿Αρχιερατική Θεία Λειτουργία. Χειροτονία εἰς Πρεσβύτερον τοῦ ῾Ιερολογιωτάτου διακ. Δημητρίου Θεοχαράκη ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς κ.κ. Σεραφείμ.

ΩΡΑ 10.30 ΤΟ ΠΡΩΪ· ᾿Επιμνημόσυνος Δέησις ἀποθανόντων ἀξιωματικῶν Λιμενικοῦ Σώματος.

ΩΡΑ 6.00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ· ῾Εσπερινός - ῾Ιερά Παράκλησις τοῦ ῾Αγίου Νικολάου.

ΔΕΥΤΕΡΑ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2011

ΩΡΑ 7.30 ΤΟ ΠΡΩΪ· ῎Ορθρος - Θεία Λειτουργία.

ΩΡΑ 12.00 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ· ῾῾Ιερά Παράκλησις τοῦ ῾Αγίου Νικολάου.

ΩΡΑ 5.00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ· ῾Εσπερινός - ῾Ιερά Παράκλησις τοῦ ῾Αγίου Νικολάου.

ΤΡΙΤΗ 29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2011

ΩΡΑ 7.30 ΤΟ ΠΡΩΪ· ῎Ορθρος - Θεία Λειτουργία.

ΩΡΑ 12.00 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ· ῾Ιερά Παράκλησις τοῦ ῾Αγίου Νικολάου

ΩΡΑ 5.00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ· ῾Εσπερινός ῾Αγίου ᾿Αποστόλου ᾿Ανδρέου - ῾Ιερά Παράκλησις τοῦ ῾Αγίου Νικολάου.

ΤΕΤΑΡΤΗ 30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2011

ΩΡΑ 7.30 ΤΟ ΠΡΩΪ· ῎Ορθρος - Θεία Λειτουργία

ΩΡΑ 12.00 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ· ῾Ιερά Παράκλησις τοῦ ῾Αγίου Νικολάου

ΩΡΑ 5.00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ· ῾Εσπερινός - ῾Ιερό Εὐχέλαιο

ΠΕΜΠΤΗ 1η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2011

ΩΡΑ 7.30 ΤΟ ΠΡΩΪ· ῎Ορθρος - Θεία Λειτουργία

ΩΡΑ 9.30 ΤΟ ΠΡΩΪ· ᾿Ακολουθία ῾Αγιασμοῦ

ΩΡΑ 12.00 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ· ῾Ιερά Παράκλησις τοῦ ῾Αγίου Νικολάου

ΩΡΑ 5.00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ· ῾Εσπερινός - ῾Ιερά Παράκλησις τοῦ ῾Αγίου Νικολάου

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2011

ΩΡΑ 7.30 ΤΟ ΠΡΩΪ· ῎Ορθρος - Θεία Λειτουργία

ΩΡΑ 12.00 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ· ῾Ιερό Εὐχέλαιο

ΩΡΑ 5.00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ· ῾Εσπερινός - ῾Ιερά Παράκλησις τοῦ ῾Αγίου Νικολάου

ΩΡΑ 9.00 ΤΟ ΒΡΑΔΥ· ῾Ιερά ᾿Αγρυπνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2011

ΩΡΑ 7.00 ΤΟ ΠΡΩΪ· ῎Ορθρος - Θεία Λειτουργία

ΩΡΑ 12.00 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ· ῾Ιερά Παράκλησις τοῦ ῾Αγίου Νικολάου

ΩΡΑ 5.00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ· ῾Εσπερινός τοῦ ῾Οσίου Πατρός ἡμῶν ᾿Ιωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, ῾Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας, τοῦ ῾Αγίου ἐνδόξου ἱερομάρτυρος Σεραφείμ ᾿Αρχιεπισκόπου Φαναρίου. ῾Ιερά Παράκλησις τοῦ ῾Αγίου Νικολάου

ΚΥΡΙΑΚΗ 4 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2011

ΩΡΑ 7.00 ΤΟ ΠΡΩΪ· ῎Ορθρος - Θεία Λειτουργία

ΩΡΑ 12.00 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ· Παράκλησις τοῦ ῾Αγίου Νικολάου

ΩΡΑ 5.00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ· ῾Εσπερινός τοῦ ῾Οσίου Πατρός ἡμῶν Σάββα τοῦ ῾Ηγιασμένου. ῾Ιερά Παράκλησις τοῦ ῾Αγίου Νικολάου

ΩΡΑ 9.00 ΤΟ ΒΡΑΔΥ· ῾Ιερά ᾿Αγρυπνία

ΔΕΥΤΕΡΑ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2011

ΩΡΑ 7.30 ΤΟ ΠΡΩΪ· ῎Ορθρος - Θεία Λειτουργία

ΩΡΑ 12.00 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ· ῾Ιερό Εὐχέλαιο

ΩΡΑ 6.30 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ· Μέγας ᾿Αρχιερατικός Πανηγυρικός ῾Εσπερινός χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς κ.κ. Σεραφείμ

ΩΡΑ 10.00 ΤΟ ΒΡΑΔΥ· ῾Ιερά ᾿Αγρυπνία μετ’ ἀρτοκλασίας καί χρῆσις ῾Αγίου ἐλαίου κατά τήν τάξιν τοῦ ῾Αγίου ῎Ορους.

ΤΡΙΤΗ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2011

ΩΡΑ 7.00 ΤΟ ΠΡΩΪ· ᾿Ακολουθία τοῦ ῎Ορθρου

ΩΡΑ 7.30 ΤΟ ΠΡΩΪ· Χοροστασία Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς κ.κ. Σεραφείμ

ΩΡΑ 8.30 ΤΟ ΠΡΩΪ· ᾿Αρχιερατική Θεία Λειτουργία ἱερουργοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ.κ. Σεραφείμ

ΩΡΑ 3.30 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ· Πάνδημος Λιτάνευσις τῆς ῾Ιερᾶς Εἰκόνος καί τοῦ ῾Ιεροῦ Λειψάνου στήν πόλη καί τό λιμάνι τοῦ Πειραιᾶ

ΩΡΑ 5.30 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ· Μεθέορτος Πανηγυρικός ῾Εσπερινός - ῾Ιερά Παράκλησις τοῦ ῾Αγίου Νικολάου

ΤΕΤΑΡΤΗ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2011

ΩΡΑ 7.30 ΤΟ ΠΡΩΪ· ῎Ορθρος - Θεία Λειτουργία

ΩΡΑ 12.00 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ· Παράκλησις τοῦ ῾Αγίου Νικολάου ὑπέρ τῶν διδασκόντων καί διδασκομένων στή Σχολή Ναυτικῶν Δοκίμων καί πάντων τῶν ὑπηρετούντων στό Λιμενικό Σώμα. ᾿Αποχώρησις ῾Ιεροῦ Λειψάνου καί ᾿Επιμνημόσυνη Δέησις ὑπέρ ᾿Αναπαύσεως τῶν ἐν θαλάσσαις ἀποθανόντων - πνιγέντων ναυτικῶν

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ 2,

185 37 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ,

ΤΗΛ. 210-2511247

ΧΟΡΩΔΙΑ ΑΓΙΟΥ ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ

Είναι η εκδήλωση που έγινε το βράδυ της 6ης Απριλίου 2008, στο πνευματικό κέντρο του Ιερού Ναού Αγίου Ευθυμίου Κερατσινίου, για τα 42 χρόνια της καταξιωμένης στο Ελληνικό κοινό και όχι μόνο, παιδικής χορωδίας του Ναού. Το ερασιτεχνικό οπτικοακουστικό υλικό της βραδιάς, δόθηκε στον Μάριο Λευθεριώτη, ο οποίος το επεξεργάστηκε καλλιτεχνικά, κατά το δυνατόν και δημιούργησε την ταινία αυτή, σαν προσωπική του προσφορά προς τη χορωδία, η οποία για 4 δεκαετίες προσφέρει, μέσα από άπειρες δυσκολίες και στερήσεις, μουσική παιδεία στα μέλη της και ψυχική αγαλλίαση γύρω της, σμιλεύοντας και αλλάζοντας τις ψυχές των ανθρώπων, σ' ένα άλλο κοίταγμα προς τη ζωή, περισσότερο ανθρώπινο! Όπως τονίζει και ο ποιητής "χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια, μόνο τρόπο να κοιτάνε ..".
Εξ άλλου, αξίζει να προσεχθεί ιδιαίτερα η αξιόλογη ταινία του Ανδρέα Χατζηκωνσταντή, που προβλήθηκε εκείνο το βράδυ και περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τη πορεία της χορωδίας τα 42 χρόνια ζωής της. Παρατίθεται εδώ ολόκληρη, όπως μας παραδόθηκε σε ψηφιακό αρχείο.

ΦΑΡΑΣΑ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ Ο ΚΑΠΠΑΔΟΚΗΣ

Γεννήθηκε το 1840 στο χωριό Φάρασα της Καππαδοκίας. Οι γονείς του ονομάζονταν Ελευθέριος, που ήταν δάσκαλος, και η μητέρα του Βαρβάρα. Το επώνυμό τους ήταν Αννητσαλήχος και το παρατσούκλι Αρτζίδης. Είχαν αποκτήσει δυο παιδιά, τον Βλάσιο και τον Θεόδωρο (π. Αρσένιο). Σε μικρή ηλικία έμειναν ορφανά, πρώτα απ' τον πατέρα τους και λίγο αργότερα κι απ' την μητέρα τους. Τον Θεόδωρο έστειλε η θεία του στην πόλη Νίγδη για να μορφωθεί. Εκεί τον προστάτευε η αδελφή του πατέρα του, που εργαζόταν ως δασκάλα. Όταν τέλειωσε εκεί, η δασκάλα θεία του φρόντισε με συγγενείς τους στη Σμύρνη, να συνεχίσει εκεί τις σπουδές του. Στη Σμύρνη ξένες γλώσσες και εκκλησιαστική γραμματεία. Από μικρός ο Θεόδωρος πήρε την απόφαση να γίνει μοναχός, ύστερα από τη σημαδιακή σωτηρία του από βέβαιο πνιγμό στο χείμαρρο Εβκάση! Επειδή παρών στην σωτηρία του ήταν και ο ηθικός αυτουργός, μεγαλύτερος αδελφός του Βλάσης, επηρεάστηκε κι αυτός, οπότε έγινε μεγάλος ψάλτης της βυζαντινής μουσικής. Σε ηλικία 26 χρονών εκάρη μοναχός με το όνομα Αρσένιος στη Μονή Τιμίου Προδρόμου Φλαβιανών (Ζιντζί-Ντερέ). Απέδωσε πολύ σημαντικό εθνικοθρησκευτικό έργο, ζούσε ζωή λιτή, με προσευχή και ο Θεός του χάρισε το προφητικό χάρισμα, αλλά και το θαυματουργικό. Όταν του έφερναν αρρώστους, ποτέ δεν τους εξέταζε, αφού δεν ήταν γιατρός. Αντίθετα, τους διάβαζε, και η χάρη του Θεού τους γιάτρευε. Ποτέ δεν εξέταζε αν πρόκειται για Χριστιανό ή Τούρκο. Ακόμα κα οι Τούρκοι έφερναν και τους δικούς τους αρρώστους. Στην Ελλάδα έφθασε το 1924, με την ανταλλαγή των πληθυσμών, όμως μην μπορώντας, θα 'λεγε κανείς, να ζήσει μακριά από την αγαπημένη του Καππαδοκία εξεδήμησε στις 10 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου στην Κέρκυρα. Από εκεί το 1958 τα λείψανα του μεταφέρθηκαν από το μοναχό Παΐσιο (που τον είχε βαφτίσει ο ίδιος ο π. Αρσένιος) στην Κόνιτσα και το 1970 από τον ίδιο Αγιορείτη μοναχό στο γυναικείο μοναστήρι-ησυχαστήριο Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Σουρωτή, όπου ο Άγιος μετά τον θάνατο του έκανε πολλά θαύματα.Είναι αξιοσημείωτο αυτό που γράφει πάλι ο βιογράφος του μοναχός Παΐσιος: «Ο Πατριάρχης του Οικουμενικού θρόνου τον είχε σε ευλάβεια τον Χατζεφεντή και πολλές φορές του έγραφε να κάνει προσευχή για τον Οικουμενικό θρόνο, και ο Χατζεφεντής έκανε ολονυκτίες στην Παναγία ή στον Άγιο Χρυσόστομο».

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

Ένα από τα φοβερότερα Θαύματα του Ταξιάρχη Μανταμάδου

Ήταν ένα ανοιξιάτικο πρωινό στη μακρινή χώρα κάτω, στο Σουδάν. Στο αεροδρόμιο της πρωτεύουσας παρατηρείτο μια ασυνήθιστη κίνηση. Εκτός των κανονικών δρομολογίων, ανέμελα νιάτα, μαθητές, με τους εκδρομικούς σάκους των, είχαν γεμίσει τις αίθουσες του αερολιμένα. Μια σχολική εκπαιδευτική, αεροπορική εκδρομή, είχε προγραμματιστεί για την ημέρα αυτή. Σχολικά τραγούδια και χαρούμενες φωνές έσπαγαν το μονότονο βουητό των αεροπλάνων, που απογειωνόταν και προσγειωνόταν εις τον αερολιμένα. Και ξάφνου τα μικρόφωνα ανήγγειλαν:

«Οι εκδρομείς και οι κύριοι συνοδοί αυτών να επιβιβαστούν εις το σκάφος. Το σκάφος σε 5 λεπτά απογειώνεται». Ένας χείμαρρος από νέα παιδιά όρμισε στον αερολιμένα και κατευθύνθηκε προς το αεροσκάφος. Σε τρία λεπτά όλα ήταν έτοιμα για την απογείωση.

Ο Κυβερνήτης, ένας αθλητικός νέος, που δεν απείχε πολύ στην ηλικία από τους νέους επιβάτες του, αλλά αριστούχος και ίσως ο καλύτερος και ο πλέον δοκιμασμένος της Εταιρείας, τους καλωσόρισε στο σκάφος και τους υποσχέθηκε ένα ωραίο ταξίδι. Όλα ήταν έτοιμα. Ο Κυβερνήτης έριξε μια -τυπική- τελευταία ματιά στά όργανα του σκάφους, δια του ασυρμάτου είπε ατό κέντρο το «Οκέϋ» καί έβαλε σε κίνηση τους κινητήρες. Το κέντρο του είπε τις τελευταίες πληροφορίες της μετεωρολογικής υπηρεσίας, πού ήταν πάρα πολύ καλές και του ευχήθηκε καλό ταξίδι. Σέ δύο λεπτά το αεροπλάνο φιλούσε για τελευταία φορά τη γη και ορμούσε με δύναμη στους αιθέρες, σαν ένα μεγάλο αρπακτικό πουλί, για να καταβροχθίσει την απόσταση των 500 μιλίων που τους χώριζε με το αεροδρόμιο του προορισμού τους.

Το αεροσκάφος είχε διανύσει περίπου τα 100 μίλια και όλα έδειχναν ότι συμβάλλουν εις ένα ωραίο αεροπορικό ταξίδι, μέσα σε ένα καταγάλανο ουρανό. Οι επιβάτες δε, χόρταιναν να απολαμβάνουν το ωραίο θέαμα που τους προσέφερε το μεγάλο ύψος. Κάτω από τα πόδια τους ένας πελώριος ανάγλυφος χάρτης, ζωντανός, με χωριά, βουνά, ποταμούς και πεδιάδες απλωνόταν. Η αεροσυνοδός δεν έπαυε να τους ξεναγεί και να τους ενημερώνει συνεχώς. Ο Κυβερνήτης έπαιρνε σειρά στο δικό του μικρόφωνο για να πιάσει συζήτηση με τους επιβάτες και να τους λέει τα μυστικά του αεροπλάνου και της τεχνικής του. Ήταν πράγματι ένα υπέροχο ταξίδι. Ο Κυβερνήτης άνοιξε τον ασύρματο και ζήτησε από το κέντρο το στίγμα του και τον καιρό. Αυτό με την σειρά του, του απάντησε και τον πληροφόρησε ότι μέχρι τέλους του ταξιδιού τους δεν προβλέπεται καμιά αλλαγή του καιρού. Έκλεισε τον ασύρματο και ζήτησε με το μικρόφωνο να μιλήσει με τους επιβάτες, όταν εμπρός του διέκρινε ένα κατάμαυρο σύννεφο. Έκλεισε το μικρόφωνο και έσφιξε το πηδάλιο να οδηγήσει το σκάφος κάτω από το σύννεφο και να μη χάσουν οι επιβάτες την οπτική επαφή τους με τη γη.

Ήταν κάτω από το σύννεφο όταν εμπρός του εμφανίστηκε δεύτερο, πλέον κατάμαυρο, με βροντές και αστραπές. Είχε πέσει σε καταιγίδα! Έδωσε ύψος στο σκάφος για να ξεφύγει, το ρολόι έδειχνε 8.000 πόδια, η καταιγίδα όμως δεν σταματούσε. Έδωσε και άλλο ύψος. Το ρολόι έδειχνε 10.000 πόδια, το μάξιμουμ της αντοχής του αεροπλάνου του, οι επιβάτες άρχισαν να θορυβούνται. Η ορατότης ήταν μηδέν. Το χαλάζι κτυπούσε σαν σφαίρες στα παράθυρα του σκάφους. Οι κεραυνοί και οι αστραπές φώτιζαν μόνον τον ουρανό σαν εχθρικό πυροβολικό που προσπαθούσε να τους καταρρίψει. Η αεροσυνοδός προσπαθούσε με ψυχραιμία να τους καθησυχάσει.

Το σκάφος σαν παιχνιδάκι μέσα στην φοβερή αγκαλιά της καταιγίδας, άρχιζε να τρίζει και το ρολόι έδειχνε 12.000 πόδια. Ο Κυβερνήτης ψύχραιμος άρχισε να κατεβάζει το σκάφος χαμηλά. 8.000πόδια, 6.000 πόδια, 5.000 πόδια, 4.000 πόδια, 3.000 πόδια, 2.000 πόδια, η ίδια κατάσταση! Στο φόβο μήπως προσκρούσει σε καμιά κορυφή βουνού, άρχισε πάλι να ανεβαίνει. Φτάνει στα 8.000 πόδια και ανοίγει τον ασύρματο να μάθει από τον πύργο ελέγχου το στίγμα του, που βρίσκεται και να τους πληροφορήσει ότι έχει πέσει σε καταιγίδα, παρά τις καλές μετεωρολογικές ειδήσεις, αλλά διαπίστωσε ότι δε λειτουργεί. Άνοιξε αμέσως το ραδιόφωνο, η ίδια σιγή. Ένα κρύο χέρι έσφιξε την καρδιά του. Άνοιξε το χάρτη και προσπάθησε μόνος του να προσδιορίσει τη θέση του.

Μάταιος κόπος. Με την προσπάθεια να ξεφύγει από την καταιγίδα είχε χάσει τον προσανατολισμό του. Στα μάτια του συγκυβερνήτου του άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια του πανικού. Ο Κυβερνήτης διάβασε μέσα στα μάτια του βοηθού του την αγωνία και πριν του μιλήσει έκαμε ακόμα μία προσπάθεια με τον ασύρματο και το ραδιόφωνο. Μάταιος κόπος, η μεγάλη καταιγίδα παραδόξως τα είχε καταστρέψει! Προσπάθησε πάλι με το χάρτη, το αυτό αποτέλεσμα. Σέ παρόμοιες καταστάσεις, το θάρρος και η ψυχραιμία του Κυβερνήτου, φέρουν καλά αποτελέσματα. Γύρισε στο συγκυβερνήτη του που τον κοίταζε ακίνητος, μαρμαρωμένος και του ζήτησε ψυχραιμία, διότι η κατάστασή τους είναι πολύ κρίσιμη και πρέπει να αποφευχθεί ο πανικός των επιβατών. Ο πανικός όμως δεν απείχε πολύ από τους επιβάτες. Η αεροσυνοδός μην ξέροντας απολύτως την κρισιμότητα της κατάστασης, κατέβαλε κάθε φιλότιμη προσπάθεια να τους καθησυχάσει.

Πράγματι, η κατάσταση ήταν πάρα πολύ κρίσιμη. Ο κυβερνήτης, χωρίς προσανατολισμό, ασύρματο, ραδιόφωνο και στίγμα, μέσα στη φοβερή θύελλα που δεν είχε τέλος, δε μπορούσε να πιλοτάρει το σκάφος με σιγουριά. Άρχισε να κάμει κύκλους και να ανεβοκατεβαίνει, προσπαθώντας να βγει μέσα από τη θύελλα. Το σκάφος τυφλά οδηγείτο από τον ψύχραιμο μέχρι στιγμής Κυβερνήτη. Όμως οι ώρες περνούσαν, θα έπρεπε να είχαν προσγειωθεί προ δυόμισι ώρες περίπου και ακόμη βρισκόταν στα ύψη. Τα καύσιμα άρχισαν να λιγοστεύουν επικίνδυνα. Καμιά βοήθεια, κανένα φωτεινό σημείο. Οι επιβάτες γνωρίζοντας εκ των προτέρων το χρόνο που εχρειάζετο το ταξίδι τους και βλέποντας ότι έχουν καθυστερήσει πάρα πολύ, ξέσπασαν σε κλάματα και υστερισμούς, Ακόμη και η αεροσυνοδός έχασε τον έλεγχό της και δεν μπορούσε να προσφέρει καμιά βοήθεια στους επιβάτες.

Μάταια ο κυβερνήτης προσπαθούσε με το μικρόφωνο να τονώσει το ηθικό τους. Ο συγκυβερνήτης, ένα ράκος, ανίκανος να προσφέρει την παραμικρή βοήθεια. Μέσα στην αγωνία του ο κυβερνήτης ρίχνει την ματιά του στόν πίνακα των καυσίμων. Κρύος ιδρώτας τον περιέλουσε. Είχανε δεν είχανε ακόμη 20 λεπτά καύσιμα. Από την στιγμή αυτή άρχισε να κάμπτεται και αυτός. Του ήλθε να κλάψει! Κρατήθηκε. Σχεδόν ήτανε βέβαιος για την καταστροφή. Έβαλε τον αυτόματο πιλότο, έσκυψε πάνω στο πηδάλιο και αφέθηκε στο μοιραίο.

Σαν κινηματογραφική ταινία, στις τελευταίες αυτές στιγμές, περνούσαν από το μυαλό του όλα τα γεγονότα της ζωής του, από τα παιδικά του χρόνια. Σέ μια στιγμή ταράχτηκε. Μα βέβαια. Στην οθόνη των σκέψεων του παρουσιάστηκε η Ελλάδα, η Μυτιλήνη, η Συκαμνιά. Ήταν Έλληνας και η μητέρα του κατάγεται από τη Συκαμνιά της Μυτιλήνης. Θυμήθηκε που μικρός ήλθε στη γενέτειρα της μητέρας του, στην Συκαμνιά, να γνωρίσει τη γιαγιά του, τους συγγενείς του. Θυμήθηκε ακόμη ότι η ευσεβής μητέρα του, του μιλούσε συνεχώς για τον θαυματουργό Ταξιάρχη του Μανταμάδου. Θυμήθηκε ότι μαζί της πήγε στον Μανταμάδο μικρός, για να προσκυνήσουν την θαυματουργό εικόνα του Ταξιάρχη.

Ένοιωσε το ρίγος που τότε ένοιωσε, όταν αντίκρισε την ανάγλυφη εικόνα του Αρχαγγέλου. Στ' αυτιά του, ζωηρά ακούγονται και τώρα τα λόγια, τότε, των γερόντων πού του έλεγαν: «ο Αράπης, παιδί μου, όταν τον καλέσεις με πίστη, (έτσι ακόμη και σήμερα λένε τον Ταξιάρχη, λόγω της μελανής εικόνας του), είναι πάντοτε κοντά σου, πρόθυμα να σε βοηθήσει, χειροπιαστά θαύματα έχουμε εμείς στους πολέμους». Αναρίγησε! Αναθάρρησε! Πίστευσε πραγματικά στον Μεγαλόχαρο και σηκώνοντας τα χέρια του ψηλά, μέσα από την καρδιά του φώναξε με δύναμη «Ταξιάρχη μου, Αράπη μου, σώσε μας, σώσε μας και εγώ λαμπάδα ίση με το μπόϊ μου θα Σου ανάψω καί ολόχρυσο ομοίωμα του αεροπλάνου μας θα Σου κρεμάσω».

Την στιγμή αυτή, μέσα στό Γραφείο της Εκκλησίας των Ταξιαρχών, όπου μου αφηγείται τα περιστατικά ο Νικόλαος Χατζόγλου, ο κυβερνήτης του αεροσκάφους, σηκώνεται όρθιος, κατακίτρινος και τρέμοντας κάνει τον σταυρό του. Ζει ακόμη μια φορά τα περιστατικά τα μοναδικά της ζωής του και με κόπο συνεχίζει: «Τότε, εμπρός μου άνοιξαν τα κατάμαυρα σύννεφα και φάνηκε ο καταγάλανος ουρανός και όπως ανοίγει η αυλαία και φαίνεται το σκηνικό του θεάτρου, έτσι κάτω από τα πόδια μας, μέσα στον ήλιο λουσμένο φάνηκε το αεροδρόμιο του προορισμού μας. Έπιασα το πηδάλιο χαρούμενος και σε λίγο προσγειωνόμασταν ατό αεροδρόμιο. Έριξα μια ματιά στα καύσιμα και παρατήρησα ότι μας είχαν απομείνει ακόμη 5 λεπτά βενζίνη περίπου.

Με την πρώτη ευκαιρία πήρα την άδειά μου και σήμερα είμαι εδώ, Πάτερ μου, για να αποδώσω στον Άγιο, σωτήρα μας, την ευγνωμοσύνη και την λατρεία μας και να αποθέσω εμπρός Του με ευλάβεια το τάμα μου.

Στά χέρια του, που έτρεμαν, εμφανίστηκε ένα ολόχρυσο ομοίωμα αεροπλάνου. Ήταν το μεγάλο του τάμα. Τον κοίταξα με συγκίνηση. Στά δακρυσμένα μάτια του διέκρινες την ικανοποίηση πού νοιώθει κανείς όταν πραγματοποιεί μία μεγάλη του υποχρέωση. Ένιωσα τη γλώσσα μου βαριά για να μιλήσει. Τα μάτια μου να πονούν καθώς προσπαθούσα να συγκρατήσω τα δάκρυα. Αρκέσθηκα μόνον να ψελλίσω το:

"Εχων Σέ προστάτην και βοηθόν,
φύλακα καί ρύστην της ψυχής μου της ταπεινής,
Μιχαήλ Πρωτάρχα καί Μέγα Ταξιάρχα,
εν ώρα του κινδύνου, Σύ μοι βοήθησον".

Από το βιβλίο του πρωτοπρεσβυτέρου Ευστρατίου Δήσσου «Το ιστορικό και τα θαύματα του Ταξιάρχη Μανταμάδου»

1 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ: ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΔΑΒΙΔ ΤΟΥ ΕΝ ΕΥΒΟΙΑ ΑΣΚΗΣΑΝΤΟΣ

Ο Όσιος και θεοφόρος πατήρ ημών Δαβίδ, γεννήθηκε το 1519 στη Γαρδινίτσα Λοκρίδας (σημερινό Κυπαρίσσι). Ο πατέρας του ιερεύς Χριστόδουλος και η μητέρα του Θεοδώρα ήταν πολύ ενάρετοι και προσπαθούσαν να αναθρέψουν τα τέσσερα παιδιά τους «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου».
Όταν ο μακάριος Δαβίδ ήταν τριών ετών, του παρουσιάστηκε ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και του ζήτησε να τον ακολουθήσει σε ένα εξωκκλήσι του. Εκεί ο μικρός Δαβίδ απόμεινε να τον κοιτάζει με τα χέρια σταυρωμένα από ευλάβεια και σε αυτή τη στάση, με το πρόσωπό του να αστράφτει από μία λάμψη ουράνια, τον βρήκαν οι γονείς του μετά από έξι ολόκληρα μερόνυχτα.
Από τότε ο θαυμαστός και θεοφόρητος Δαβίδ ζώντας με απόλυτη υπακοή και σεβασμό πιο γονείς του, προσευχόταν πολύ και παρακαλούσε τον Θεό να του δείξει το δρόμο της αληθείας. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών ο Όσιος Δαβίδ έφυγε από την πατρίδα του και με την ευλογία των γονέων του, μπήκε στην υπακοή του Γέροντος Ακακίου, στη Μονή της Μαγνησίας. Ήταν σοβαρός και συνετός, γι' αυτό από τότε τον αποκαλούσαν Γέροντα. Έτσι έμεινε «Δαβίδ ο Γέρων». Μετά από σκληρή άσκηση και πολλή προσευχή, έφτασε σε ύψη αρετής και πνευματικής τελειότητος, τον χειροτόνησαν ιερέα και τον κατέστησαν ηγούμενο της Ιεράς Μονής Βαρνακόβης Ναυπάκτου. Εκεί πάλι αναδείχθηκε υπόδειγμα πνευματικού πατέρα και αρχέτυπο πνευματικής ζωής. Κάποτε όμως κατηγορήθηκε ότι φυγάδευσε σκλάβους ενός Αγαρηνού, τον βασάνισαν, τον ξυλοκόπησαν και τον έριξαν στην φυλακή. Με τη μεσολάβηση ευσεβών Χριστιανών ελευθερώθηκε και το πνεύμα του Θεού τον οδήγησε στην Εύβοια.
Είναι θαυμαστός ο τρόπος με τον οποίο πέρασε από την Αταλάντη, απέναντι στις Ροβιές της Β. Ευβοίας. Παρακάλεσε ένα βαρκάρη να τον περάσει, εκείνος όμως βλέποντάς τον ταπεινό και ρακένδυτο, τον περιφρόνησε. Ο Όσιος χωρίς γογγυσμό, άπλωσε το τριμμένο ράσο του πάνω στο νερό της θάλασσας, έκαμε το σημείο του Σταυρού και ανεβαίνοντας πάνω σε αυτό, ώ του θαύματος, άρχισε να ταξιδεύει. Από τις Ροβιές ανηφόρισε πρός το βουνό κι έφτασε σ' ένα ερειπωμένο εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης του Χριστού. Εκεί εγκαταστάθηκε σε μία σπηλιά.
Η φήμη της ασκήσεως, της αρετής και της αγιότητός του έλκυσε πολλούς Χριστιανούς και όσοι απ' αυτούς ποθούσαν τη μοναχική ζωή θέλησαν να υποταχθούν στην οσιακή μορφή του. Έτσι, δημιουργήθηκε η ανάγκη να χτιστεί μοναστήρι, πράγμα που ήταν και η αρχική ένθετη επιθυμία του Οσίου.
Ο Όσιος στην προσπάθειά του να βρεί χρήματα για την ανέγερση της Ι. Μονής έφτασε μέχρι τη Ρωσία, όπου συγκέντρωσε πολλά χρήματα κι άλλα πολύτιμα δώρα τα οποία με θαυμαστό τρόπο μετέφερε μέχρι το Μοναστήρι: Κούφωσε ένα μεγάλο κούτσουρο, σφράγισε μέσα σ' αυτό τα χρήματα και τα δώρα, και ρίχνοντας το κούτσουρο με το θησαυρό σ' ένα ποτάμι της Ρωσίας έκανε το σημείο του Σταυρού και προσευχήθηκε να φτάσει το κούτσουρο με το θησαυρό στην παραλία των Ροβιών, έως ότου μεταβεί και ο ίδιος εκεί. Πράγαμτι, έτσι κι έγινε. Μετά από λίγα χρόνια είχε ολοκληρωθεί ένα αξιοθαύμαστο Μοναστήρι με μία καλή αδελφότητα.
Οργάνωσε την Μονή άριστα, συγκέντρωσε γύρω του πολλούς μοναχούς, που με τις θείες παραινέσεις και διδασκαλίες του, πρόκοψαν στην αρετή και ανεδείχθησαν άξιοι πνευματικοί πατέρες και εμψυχωτές των πονεμένων ανθρώπων σ' αυτή τη δύσκολη περίοδο της Τουρκοκρατίας. Εκείνο όμως που αποτελούσε τη δόξα του Οσίου Δαβίδ ήταν η τέχνη του και η δύναμή του να μεταδίδει πιο άλλους τη δίψα της συγγνώμης απ' τον Θεό για τις αμαρτίες. Γι' αυτό ολοένα και πλήθαιναν οι προσερχόμενοι στο Μοναστήρι για εξομολόγηση. Οι Χριστιανοί που πήγαιναν στην Μονή έβρισκαν παρηγοριά κι ανάπαυση, μα και υλική βοήθεια. Γι' αυτό το Μοναστήρι ονομάστηκε από τους πιστούς «Μοναστήρι Ελεημοσύνης». Όταν έφτασε στην ηλικία των 70 ετών, ο Όσιος αποσύρθηκε σε μιά φυσική σπηλιά όχι πολύ μακρυά από το Μοναστήρι, όπου έμενε όλη την εβδομάδα προσευχόμενος και μόνο το βράδυ του Σαββάτου επέστρεφε στη Μονή για να λειτουργήσει και με αγάπη, διάκριση και ταπείνωση να στηρίξει και να ενδυναμώσει τους πιστούς που έτρεχαν κοντά του. Σε βαθειά γεράματα την 1η Νοεμβρίου παρέδωσε την ψυχή του «εν χειρί Θεού. Τετρακόσια πενήντα και πλέον χρόνια μετά την κοίμηση του Οσίου πλήθη πιστών προσέρχονται στο Μοναστήρι του για να πάρουν την ευλογία του, όπου και φυλάσσονται τα ιερά και χαριτόβρυτα λείψανά του, και σε όποια μέρη της πατρίδας μας με ευλάβεια προσκαλείται η αγία Κάρα, εκεί νόσοι θεραπεύονται, δαίμονες διώκονται, πάθη ποικίλα ιατρεύονται.

ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΠΟΥ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ (91,2 FM)

Ανήμερα της εθνικής μας εορτής, την Παρασκευή 28 Οκτωβρίου, η Πειραϊκή Εκκλησία, το ραδιόφωνο που μιλάει στην ψυχή μας, μετατρέπει ολόκληρο το πρόγραμμα της ημέρας. Ειδικές επετειακές εκπομπές, αναφορές στο γενναίο φρόνημα των υπερασπιστών της Πατρίδας, εντυπώσεις και περιγραφές από την έναρξη του αγώνα, αναφορές στις θαυμαστές παρεμβάσεις της Θεοτόκου, αφιερώματα στη Συμπρωτεύουσα Θεσσαλονίκη και στο δράμα των Καλαβρύτων και μετάδοση των τραγουδιών της νίκης με τη φωνή της Σοφίας Βέμπω.

Η Πειραϊκή Εκκλησία κρατάει και τιμάει τις παραδόσεις και την ένδοξη ιστορία της Πατρίδας μας. Με την προτροπή να κυματίσει η Ελληνική σημαία σε κάθε σπίτι, προετοιμάστηκε ένα ολοήμερο αφιέρωμα για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε την ιστορία μας…

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

ΕΛΑΤΕ ΣΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΜΑΣ!!!

Οι κατηχητικές και νεανικές συντροφιές του ιερού μας ναού ξεκίνησαν την προηγούμενη Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011. Πλήθος παιδιών και γονέων έφθασαν στο ναό για τον αγιασμό της νέας ιεραποστολικής χρονιάς! Από αυτή την Κυριακή ξεκινούν οι συναντήσεις μας κατά το ακόλουθο πρόγραμμα:

Κάθε Κυριακή:
09:45 - 10:00 Πρωινό για τα παιδιά
10:00 - 11:00 Κατηχητικές και νεανικές συντροφιές
11:00 - 11:45 Παιδική χορωδία
11:45 - 12:30 Παιδικό τμήμα παραδοσιακών χορών

Κάθε πρώτη και τρίτη Κυριακή του μήνα:
18:45 - 19:30 Παραδοσιακή χορωδία ενηλίκων

ΔΙΝΟΥΜΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ!!! ΤΑ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΞΕΚΙΝΟΥΝ!!!

Κατηχητικό είναι:
Πώς να γνωρίσεις τον εαυτό σου
Πώς ν’ αγαπήσεις τον εαυτό σου
Και πώς να γνωρίσεις τον Θεό

Κατηχητικό είναι:
Πώς ν’ αγαπήσεις τον Θεό
Πώς ν’ αγαπήσεις τους άλλους
Και πώς να τους συγχωρείς

Κατηχητικό είναι:
Πώς ν’ ανακαλύψεις τα προτερήματά σου
Πώς να διορθώσεις τα ελαττώματά σου και
Πώς να ολοκληρωθεί σωστά η προσωπικότητά σου

Κατηχητικό είναι:
Να γνωρίσεις τη θρησκεία σου
Να σεβαστείς τη θρησκεία των άλλων
Και να τιμήσεις τη δική σου θρησκεία όσο μπορείς περισσότερο

Κατηχητικό είναι:
Να σεβαστείς τους άλλους ακόμα και στα ελαττώματά τους
Να σεβαστείς τους άλλους ακόμα και στην απιστία τους
Να σεβαστείς τους άλλους ακόμα και στη κακία τους

Να μη δεχθείς όμως:
Να τους μοιάσεις στην απιστία
Να τους μοιάσεις στη κακία
Να τους μοιάσεις στην αδικία

Κατηχητικό είναι:
Να μάθεις να εργάζεσαι με αξιοπρέπεια και απλότητα
Να μάθεις να προσφέρεις για το καλό του τόπου σου
Να είσαι δραστήριος βοηθώντας και όχι αφανής αδιαφορώντας

Κατηχητικό είναι:
Ν’ αγαπάς την αλήθεια
Να μη φοβάσαι να υποστηρίξεις το δίκαιο
Ν΄αγαπάς τους άλλους όσο και τον εαυτό σου

Κατηχητικό είναι:
Να δέχεσαι και τα πιο μικρά δώρα του Θεού με ευγνωμοσύνη
Να μη ξεχνάς να τον ευχαριστείς για τις καθημερινές ευεργεσίες Του
Να θυμάσαι ότι τον εαυτό μας και τους άλλους και όλη μας τη ζωή τα αφήνουμε στα χέρια του Θεού

Τέλος, κατηχητικό είναι:
Και ο πλησίον, οι άλλοι, όχι μόνο εμείς
Γι’ αυτό να τους καταλαβαίνεις και να τους συμπαθείς
Να θυμάσαι ότι υπάρχουν πολύτεκνοι, φτωχοί και ορφανοί, γέροι, άρρωστοι και πεινασμένοι, περιθωριακοί και απογοητευμένοι

Το κατηχητικό είναι δώρο προς τον εαυτό μας
και ιεραποστολή προς τους άλλους.
Το κατηχητικό μας είναι μια τεράστια αγκαλιά:
Του Χριστού μας προς όλους εμάς και η δική μας προς όλους τους άλλους

3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ: ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

ΔΕΣ ΤΟ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΧΡΥΣΟΠΗΓΗΣ

Με την ευκαιρία της εορτής του Γενεσίου της Θεοτόκου εορτάζει η Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής. Tην παραμονή Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου στις 7.00μ.μ. θα τελεστεί Μέγας Πανηγυρικός εσπερινός, ενώ την Αγιόνυμο ημέρα της εορτής Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου θα τελεστεί στις 7.00π.μ. η ακολουθία του Όρθρου και η Θεία Λειτουργία.
Το απόγευμα της ιδίας ημέρας στις 5.00μ.μ. θα ψαλλεί η ακολουθία του εσπερινού και η Παράκληση της Παναγίας. Στις Ιερές Ακολουθίες θα χοροστατήσει και θα λειτουργήσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρώην Πειραιώς κ.κ. Καλλίνικος.

ΨΕΛΛΙΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟ...

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΗΣ ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ

Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Α' μέρος

Β' μέρος

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ...

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ!!!

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ "ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΧΡΥΣΟΠΗΓΗΣ"

Σας ανακοινώνουμε ότι την Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011, παραμονή της εορτής του Αγίου Καλλινίκου, ο ιερός μας ναός πραγματοποιεί απογευματινό προσκύνημα στην Ιερά Μονή "Παναγίας Χρυσοπηγής" (Πολυδένδρι Αττικής, περιοχή Καπανδρίτι), για να τιμήσουμε τα ονομαστήρια του Γέροντος, πρώην Πειραιώς κ.κ. Καλλινίκου, Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής.

Ώρα αναχώρησης από το ναό 17:00.

"Για σένα που πονάς" το νέο βιβλίο του Σεβασμ. Μητροπολίτου πρώην Πειραιώς κ.κ. Καλλινίκου από τις εκδόσεις "Χρυσοπηγή"

To πρόβλημα του πόνου συγκινεί πάντοτε την καρδιά μου. Νιώθω πολλή συμπάθεια σε κάθε πονεμένο. Έχω και εγώ περάσει πολλές δοκιμασίες και πολύ πόνο στη ζωή. Θα ήθελα να σταθώ δίπλα σε κάθε πονεμένη καρδιά. Να μπορούσα να σπογγίσω πονεμένα δάκρυα. Να μπορούσα να ανακουφίσω και να παρηγορήσω πονεμένους ανθρώπους. Σε όλη την πτωχή ποιμαντική μου διακονία προσπάθησα πάντα με ειλικρίνεια και αγάπη να σταθώ δίπλα σε πονεμένους ανθρώπους. Αυτή η εσωτερική μου συμπάθεια με παρακίνησε και τώρα στα βαθιά γεράματα, να γράψω λίγα λόγια αγάπης και παρηγοριάς σε αυτούς οι οποίοι με οποιοδήποτε τρόπο τραυματίζονται στην πορεία της ζωής.
(Από τον πρόλογο του νέου βιβλίου του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου πρώην Πειραιώς κ.κ. Καλλινίκου. Για σένα που πονάς. Ζητήστε το σε όλα τα χριστιανικά βιβλιοπωλεία.)

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ Π.ΕΥΕΛΘΩΝΤΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ (+ 27/06/2011)

Ἐπειδή εἶναι ἄδηλος καί ἄγνωστος τοῦ καθενός ἡ ὥρα τοῦ θανάτου, σημειώνω ἐδῶ λίγα λόγια, σάν διαθήκη, καί ὄσα εἶναι δυνατόν, παρακαλῶ τά παιδιά μου νά τά ἐφαρμόσουν.

Τά χρόνια πού ἐπέτρεψε ὁ Θεός νά ζήσω στή γῆ ἦταν ἀρκετά, ὥστε νά πέσω σέ πολλά ἁμαρτήματα. Ὅσα θυμόμουνα καί ὅσα μπόρεσα τά ἔχω ἐξομολογηθεῖ σέ πνευματικούς Πατέρες. Γιά ὅσα λησμόνησα ἤ δέ μπόρεσα νά ἐξομολογηθῶ, παρακαλῶ τό Θεό νά γίνει ἵλεως καί γιά μένα καί νά δείξει τό ἔλεός του σέ μένα τόν ἁμαρτωλό.

Ἀξιώθηκα, χωρίς νά τό ἀξίζω, νά εἰσέλθω στίς τάξεις τοῦ Κλήρου. Τό τιμητικό αὐτό γιά μένα γεγονός θά γίνει αἰτία γιά πιό αὐστηρή κρίση ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ. Γιατί τό ξέρω, δέν ἤμουνα σάν κληρικός αὐτός πού ἔπρεπε νά ἤμουν. Λυποῦμαι καί ζητῶ συγγνώμη ἀπό ὅσους σκανδάλισα ἤ ἐπίκρανα ἤ ἐπλήγωσα ἤ τούς φέρθηκα μέ τρόπο πού δέν ἔπρεπε. Ζητῶ ἀπό ὅλους συγγνώμη. Ταυτόχρονα ἔχω ἥσυχη τή συνείδηση ὅτι κανένα δέν ἔβλαψα ἐνσυνείδητα. Λάθη διέπραξα. Σέ ἁμαρτίες ὑπέπεσα. Ἐσκεμμένα, ὅμως, δέν ἀδίκησα καί δέν ἔβλαψα.
Ἐκείνους πού περισσότερο στενοχώρησα ἤ πίκρανα μέ τή συμπεριφορά μου, εἶναι ἡ σύζυγος καί τά παιδιά μου, τά πρόσωπα πού ἀγάπησα περισσότερο σ' αὐτό τόν κόσμο. Παρακαλῶ νά μήν μοῦ κρατοῦν κακία καί νά προσεύχονται γιά τή ψυχή μου.
Ἐκεῖνο πού ἔντονα θέλω εἶναι νά ἔχουν πάντα ἀγάπη μεταξύ τους. Ὁ Γιῶργος μέ τή Μαρία καί τά παιδιά τους. Ὁ Δημήτρης καί ἡ Χρύσω καί τά παιδιά τους. Ἡ Ἀνδρούλα μέ τά παιδιά μας.
Στό σημεῖο αὐτό θέλω νά εὐχαριστήσω ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου τό Θεό γιά τή γυναίκα πού μοῦ χάρισε. Ἄν σάν κληρικός, σάν πατέρας, σάν ἄνθρωπος μπόρεσα νά κάμω κάτι στή ζωή, αὐτό ὀφείλεται στήν Ἀνδρούλα. Στάθηκε δίπλα μου σάν ἡ πιό ἄξια σύζυγος, μητέρα καί κατ' ἐξοχήν πρεσβυτέρα. Ἡ γυναικεία διαίσθηση, ἡ ὀξυδέρκεια καί ἡ αὐστηρή κριτική της μέ προστάτευσαν σέ κρίσιμες ὧρες. Ἡ ἀφοσίωση καί συμπαράστασή της ἦταν διαρκής, ἔστω κι ἄν ἐγώ πολλές φορές τήν πλήγωσα μέ τόν ἐγωισμό καί τήν ἀπαράδεκτη συμπεριφορά μου. Τήν παρακαλῶ νά μέ συγχωρέσει γιά ὅλα.
Πέρα ἀπό τά κατά σάρκα παιδιά μου, τό Χριστόφορο, τή Μαρία, τό Γιῶργο, τή Χρύσω καί τό Δημήτρη, ἐξ ἴσου ἀγάπησα καί τά ἄλλα μου παιδιά, τόν κόσμο τοῦ Παραλιμνιοῦ. Ἔκαμα γι' αὐτούς ὅ,τι καλύτερο μπόρεσα. Ἔκλαψα στόν πόνο τους καί χάρηκα στίς χαρές τους. Βέβαια ἔκαμα καί πολλά λάθη στή μακροχρόνια διακονία μου, ἀφοῦ ἐπέτρεψε ὁ Θεός νά κρατήσω πολλές φορές σημαντικά πόστα καί καίριες θέσεις, τόσο σάν κληρικός, ὅσο καί σάν ἐκπαιδευτικός.
Παρηγοριέμαι μέ τή σκέψη ὅτι μόνο ἐκεῖνοι πού δέν κάνουν τίποτε δέν διατρέχουν τόν κίνδυνο νά ὑποπέσουν σέ λάθη. Ἐνῶ, ὅσοι ἐργάζονται, σίγουρα στήν πορεία τους θά διαπράξουν πολλά.
Τό πρῶτο πού θά ἤθελα νά πῶ εἶναι ὅτι καμμιά περιουσία ὑλική ἤ ὅποιο δήποτε ἄλλο περιουσιακό στοιχεῖο δέν ἔχω καί δέν ἀφήνω. Ἐάν εὑρεθοῦν στό ὄνομά μου κάποιες καταθέσεις ἤ ὁποιαδήποτε περιουσιακά στοιχεῖα, αὐτά δέν ἀνήκουν σέ μένα. Πρόκειται γιά χρήματα πού κατά καιρούς μοῦ δόθηκαν γιά πτωχούς καί δέν πρόλαβα νά τά δώσω. Νά διατεθοῦν σέ φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Τό μόνο πού ἀφήνω στά παιδιά μου εἶναι ἡ εὐχή καί ἡ ἀγάπη μου. Ἐάν μέ ἐλεήσει ὁ Θεός, οἱ προσευχές μου θά εἶναι μαζί τους καί στήν μετά τόν θάνατο ζωή. Δικό τους εἶναι καί ὅ,τι ἄλλο βρίσκεται στό σπίτι μας.
Ὅταν θά μέ ἑτοιμάζουν γιά τόν τάφο δέν θέλω νά μέ ντύσουν μέ πλήρη ἱερατική στολή. Τά ράσα μου κι ἕνα ἐπιτραχήλιο μοῦ φτάνουν.
Ἥ Ἀκολουθία στήν Ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Δημητρίου ὅσο πιό ἁπλά καί λιτά. Δέν χρειάζονται ἐπικήδειοι. Οὔτε πολλοί παπάδες. Θά ἤθελα, ὅμως, νά εὑρίσκονται παρόντες ὅσοι μέ ἀγάπησαν.Θέλω τήν προσευχή τους, νά ἐλεήσει ὁ καλός Θεός τήν ψυχή μου.
Γιά τάφο θά ἤθελα ἐκεῖνο τό χῶρο πού εὑρίσκεται δεξιά τοῦ τάφου τοῦ Χριστόφορου (ὄχι πρός τόν διάδρομο). Πάνω στόν τάφο, στό ἐπίπεδο τοῦ ἐδάφους, σέ μιά λευκή πλάκα νά χαρακτοῦν τά ἀρχικά μου, ἡ ἡμερομηνία θανάτου μου καί τό πιό κάτω Κάθισμα ἀπό τήν ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου τῆς Κυριακῆς τοῦ Ἀσώτου:

π. Ε. Χαραλ.
.. /.. /20 ..

Ἀγκάλας πατρικάς, διανοῖξαι μοι σπεῦσον·
ἀσώτως τόν ἐμόν, κατηνάλωσα βίον·
εἰς πλοῦτον ἀδαπάνητον, ἀφορῶν τοῦ ἐλέους Σου.
Νῦν πτωχεύουσαν, μή ὑπερίδῃς καρδίαν·
σοί γάρ, Κύριε, ἐν κατανύξει κραυγάζω·
Ἥμαρτον· σῶσον με.

"ΜΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ..." ΑΝΑΠΛΑΣΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΑΤΡΩΝ

" Μια Καλοκαιρινή Ιστορία... " from anaplastiki on Vimeo.

VIDEO ΑΠΟ ΤΟ ΧΟΡΕΥΤΙΚΟ ΜΑΣ!!!

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ VIDEO ΑΠΟ ΤΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΜΑΣ!!!

ΚΑΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑΤΕ ΕΦΤΑΣΕ!!!

Μπορείτε να παρακολουθήσετε ολόκληρη την 26η Γιορτή Νεολαίας που διοργάνωσε η Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς!!!

Α' Μέρος

Β' Μέρος

Η ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ

Κάποτε μια ύαινα, που θεωρείται το πιο αιμοβόρο και άγριο θηρίο της ερήμου και των δασών, άνοιξε με βία το παραπόρτι της αυλής της σκήτης του αγίου και μεγάλου Μακαρίου, τον οποίο βρήκε γονατιστό να προσεύχεται.
Η ύαινα όμως κρατούσε στο στόμα της το μικρό της, που γεννήθηκε τυφλό. Προχώρησε και το άφησε μπροστά στον προσευχόμενο άγιο. Ο Μέγας Μακάριος τότε πήρε στα χέρια του τη νεογέννητη τυφλή ύαινα και με το σάλιο του άλειψε τα τυφλά της μάτια. Τα σταύρωσε, κάνοντας συγχρόνως και προσευχή και ω του θαύματος! Αυτά άνοιξαν! η μάνα ύαινα, αφού θήλασε το μικρό της, έφυγε με τον ίδιο τρόπο που ήρθε.
Την άλλη μέρα, επανήλθε η ύαινα, κρατώντας στο στόμα της μια προβιά προβάτου και την άφησε μπροστά στα πόδια του αγίου σε ένδειξη ευγνωμοσύνης, ακουμπώντας το κεφάλι της πολλές φορές στο χώμα, προσκυνώντας έτσι τον γέροντα!
Τα θηρία αποδεικνύονται πολλές φορές πολύ πιο ευγνώμονα απο εμάς τους αχαρίστους ενώπιον του μεγάλου Θεού!

Από το βιβλιο Λαυσαϊκή ιστορία

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ Η 26Η ΓΙΟΡΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε εχθές η 26η Γιορτή Νεολαίας, την οποία διοργάνωσε το Γραφείο Νεότητος της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς στο Βεάκειο Θέατρο. Μεγάλο πλήθος κόσμου προσήλθε και γέμισε ασφυκτικά όλους τους χώρους του Θεάτρου για να παρακολουθήσει και να καμαρώσει τα παιδιά του. Περισσότερα από 1500 παιδιά της Μητροπόλεώς μας έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και έδειξαν ότι εργάζονται σκληρά, τιμούν και σέβονται το δύσκολο έργο της Εκκλησίας.

Στην εκδήλωση αυτή έλαβε μέρος το παιδικό τμήμα παραδοσιακών χορών του ιερού μας ναού (υπεύθυνη: Βασιλική Θειακούλη) παρουσιάζοντάς μας χορούς από τα Δωδεκάνησα:

1. Συρτός Ρόδου

2. Σούστα Χάλκης

3. Πηδηχτός Ρόδου

4. Αιγαιοπελαγίτικος

Την παράσταση έκλεψε για ακόμη μία φορά η παιδική μας χορωδία, η οποία συνεργάστηκε φέτος με τη χορωδία του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Πειραιώς. Το πρόγραμμα που παρουσίασε η χορωδία μας περιελάμβανε τα τραγούδια:

1. Είν' ένα θαύμα

2. Φάρος

3. Μαρμαρωμένος βασιλιάς

Θα πρέπει να ευχαριστήσουμε ιδιαιτέρως τα μέλη της ορχήστρας μας για την πολύτιμη βοήθειά τους.

Πλήκτρα: Βασιλική Βαρυμπόπη - Νικολάκη

Βιολί: Αναστασία Αθανασίου - Κολοκοτρώνη

Τις επόμενες ημέρες θα αναρτηθούν και video από την εκδήλωση!!! Μείνετε συντονισμένοι!!!

ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ!!!

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!

26η ΓΙΟΡΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Χίλια πεντακόσια παιδιά Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου από τριάντα ενορίες των Δήμων Πειραιά, Δραπετσώνας και Ρέντη θα λάβουν μέρος στην 26η Γιορτή Νεολαίας που διοργανώνει η Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς την Κυριακή 29/5 στις 7:30 μ.μ. στο Βεάκειο Θέατρο στην Καστέλλα. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει την παρουσίαση χορωδιών, ελληνικών παραδοσιακών χορών και θεατρικού δρωμένου. Η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους, ενώ η εκδήλωση θα μεταδοθεί απευθείας από τη διαδικτυακή τηλεόραση της Πειραϊκής Εκκλησίας.

Στην εκδήλωση αυτή η ενορία μας θα λάβει μέρος με το παιδικό τμήμα παραδοσιακών χορών, αλλά και με την παιδική χορωδία η οποία φέτος θα συνεργαστεί με την παιδική/νεανική χορωδία του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Πειραιώς.

ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ

Κοίτα προς τα πίσω και θα δεις το Χριστό θανόντα για σένα.

Κοίτα προς τα άνω και θα δεις το Χριστό μεσιτεύοντα για σένα.

Κοίτα προς τα μέσα και θα δεις το Χριστό ζώντα μέσα σου.

Κοίτα μπροστά σου και θα δεις το Χριστό ερχόμενο για σένα.

Αυτός είναι ο Άρτος, η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή.

(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

ΜΕ ΛΑΜΠΡΟΤΗΤΑ Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ!!!

Μετά πάσης λαμπρότητος και μεγάλης συμμετοχής πιστών πανηγύρισε την Παρασκευή της Διακαινησίμου Εβδομάδος ο Ιερός μας Ναός. Την παραμονή της εορτής τελέστηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετ' αρτοκλασίας, στο τέλος του οποίου ο πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς π. Νήφων Καπογιάννης, μας μίλησε επίκαιρα για το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, ενώ παρευρέθηκαν επίσης ο πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Τσιμούρης, εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίων Αναργύρων Καραβά Πειραιώς και ο διάκονος της Ιεράς Μητροπόλεώς μας π. Βασίλειος Σιγάλας.

Ανήμερα της εορτής το πρωί τελέστηκε ο Όρθρος και Αρχιερατική Θεία Λειτουργία ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς, Δραπετσώνας και Αγίου Ιωάννου Ρέντη κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ, παρουσία πλήθους ιερέων και διακόνων της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, ενώ οι πανηγυρικές εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν το απόγευμα με το Μεθεόρτιο Εσπερινό, την περιφορά της θαυματουργικώς ευρισκομένης ιεράς εικόνος της Παναγίας μας και την τέλεση της Ιεράς Παρακλήσεως προς την Υπεραγίαν Θεοτόκον, την "Ζωοδόχον Πηγήν", από την Παιδική/Νεανική Χορωδία καθώς και την Παραδοσιακή χορωδία Ενηλίκων του Ιερού μας Ναού.

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ

Η Εκκλησία μας κάθε χρόνο γιορτάζει, την Παρασκευή της Διακαινησίμου εβδομάδος, την εορτή της Ζωοδόχου ή Ζωηφόρου Πηγής. Η εορτή αυτή καθιερώθηκε ως εξής.
Στη Κων/πολη, τον 5ο αιώνα, ανευρέθη υπό του βασιλέως Λέοντος Α΄ του Θρακός (457-474), του επικαλουμένου Μακέ(λ)λη, αγίασμα της Παναγίας, πλησίον του οποίου ο βασιλεύς έκτισε μεγαλοπρεπέστατο ναό αφιερωμένο στη Ζωοδόχο ή Ζωηφόρο Πηγή, δηλαδή την Παναγία μας. Η Παναγία μας ονομάζεται έτσι, γιατί δέχθηκε μέσα στα σπλάχνα της τον χορηγό και εξουσιαστή της ζωής τον Χριστό. Έτσι για το αγίασμα που ανέβλυζε συνεχώς και παρείχε ιάσεις δίπλα στο ναό δεν μπορούσε να υπάρξει καλύτερο όνομα. Τα εγκαίνια του ναού αυτού ετελέσθησαν την Παρασκευή της Διακαινησίμου εβδομάδος και έκτοτε καθιερώθηκε να γιορτάζει η Εκκλησία μας τη μνήμη των εγκαινίων αυτού του ναού κάθε χρόνο την ίδια μέρα.
Ο ναός αυτός υπέστη κατά καιρούς διάφορες καταστροφές από σεισμούς και επιδρομές εχθρών, με μεγαλύτερη καταστροφή κατά την τουρκοκρατία, οπότε κατεδαφίσθη ολοσχερώς. Ανοικοδομήθηκε και πάλι το 1833-1834 (εντός 15 μηνών) επί σουλτάνου Μαχμούτ του Β΄ και πατριάρχου Κωνσταντίου του Α΄. Είναι ο γνωστός ναός της Ζωοδόχου Πηγής του Μπαλουκλή. Ο περιηγητής Gerlach (1576) αναφέρει για πρώτη φορά τους θρυλικούς ιχθύς εκ των οποίων προήλθε και η τουρκική ονομασία Μπαλουκλή (Θ.Η.Ε. 5,1242). Έτσι την Παναγία μας, που την τιμάμε όλη την διάρκεια της Σαρακοστής με την ακολουθία των Χαιρετισμών, την τιμάμε και αμέσως μετά την ανάσταση με τη γιορτή της Ζωοδόχου Πηγής.
Θα λέγαμε ότι η γιορτή αυτή είναι και η πρώτη θεομητορική γιορτή μετά την ανάσταση του Χριστού. Και η γιορτή αυτή δεν είναι τόσο η ανάμνηση του σπουδαίου αυτού γεγονότος, της ευρέσεως δηλαδή του αγιάσματος της Παναγίας μας και της ανεγέρσεως του ναού, όσο ένας πανηγυρισμός και μία υπενθύμιση της ζωντανής πραγματικότητας, ότι η Παναγία μας -κατ’ άνθρωπον- είναι η πηγή της ζωής. Ότι ο Χριστός είναι η αληθινή ζωή. Ότι ο Χριστός μας είναι ο χορηγός της ζωής.
Λέγει ο Μωυσής στο Δευτερονόμιο (8,3)· «Ο Θεός σας ταλαιπώρησε, σας άφησε και πεινάσατε και μετά σας έστειλε το μάννα, που δεν το ξέρανε οι πατέρες σας. Και το έκανε αυτό για να αντιληφθείτε «ότι ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται ο άνθρωπος, αλλ’ επί παντί ρήματι τω εκπορευομένω δια στόματος Θεού». Δηλαδή ο άνθρωπος ζει θαυματουργικά ακόμη κι όταν δεν υπάρχουν τα υλικά εφόδια, όταν το θέλει ο Θεός. Έτσι οι Ισραηλίτες ενώ πέρασαν σαράντα χρόνια πεζοπορώντας στην έρημο, εν τούτοις, τα ρούχα τους και τα παπούτσια τους δεν πάλιωσαν και δεν φθάρθηκαν, τα δε πόδια τους δεν πιάσανε κάλους (Δευτ. 8,4). Το ρητό αυτό του Δευτερονομίου το ανέφερε ο Χριστός στους πειρασμούς του, όταν ο διάβολος του είπε να κάνει τις πέτρες ψωμιά. Ο Χριστός ως άνθρωπος, όπως και ο Μωυσής και ο Ηλίας, έζησαν σαράντα μερόνυχτα χωρίς τροφή με τη δύναμη του Θεού. Εδώ είναι και το νόημα της νηστείας. Λέμε· «δεν μπορώ να ζήσω χωρίς κρέας και χωρίς γάλα και τις άλλες αρτύσιμες τροφές». Κι όμως απαιτεί η Εκκλησία μας να νηστεύσουμε, για να μας διδάξει ότι ο Θεός δίνει ζωή· όχι οι τροφές αυτές καθ’ εαυτές. Συνήθως εμείς νομίζουμε πως οι ανάλογες θερμίδες που λαμβάνουμε καθημερινά αυτές μας συντηρούν στη ζωή. Επίσης νομίζουμε ότι η υλική τροφή έχει ζωτικές ουσίες από μόνη της και συνεπώς έχει τη δύναμη να μας ζωοποιεί. Ενώ στην πραγματικότητα ακόμη και οι τροφές μας συντηρούν, διότι υπάρχει η θεία ενέργεια μέσα σ’ αυτές. Η τροφή από μόνη της δεν έχει ζωή και δεν μπορεί να δώσει ζωή. Αν παρατηρήσουμε με προσοχή τα δελτία ειδήσεων των μέσων ενημερώσεως ή διαβάσουμε πολιτικά και στρατιωτικά περιοδικά, θα διαπιστώσουμε ότι συνεχώς μιλάνε για «ζωτικά εδάφη» ή «για ζωτικά συμφέροντα» ή για «ζωτικές ανάγκες». Και τα λέμε αυτά, διότι έχει απομακρυνθεί ο άνθρωπος από την αλήθεια του ευαγγελίου τόσο, ώστε να πιστεύει ότι τα εδάφη που έχουν πετρέλαιο ή ουράνιο ή πολύτιμα μεταλλεύματα, ή τα υλικά συμφέροντα που έχει σε διαφόρους τομείς αυτά είναι που του χορηγούν ζωή. Και, χάριν αυτής της υλικής ζωής που νομίζει ότι αυτά του χορηγούν, κάνει πολέμους αιματηρότατους, καταστρέφει οικολογικά τον πλανήτη μας, καταστρέφει τον πολιτισμό μας, βυθίζει στο πένθος και στον πόνο μεγάλα τμήματα της γης. Κι ενώ κάθε κράτος διώκει απηνώς τους ληστές, δολοφόνους, τρομοκράτες που βρίσκονται στην επικράτεια του, εν τούτοις, σε κρατικό επίπεδο εφαρμόζει τις ίδιες μεθόδους με τους εκτός νόμου ευρισκομένους πολίτες του. Να η κατάντια που φθάνουμε, λόγω της ειδωλολατρίας μας και της αλλοτριώσεως μας από το Θεό. Εκτός όμως από την υλική ζωή που παρέχει ο Θεός, την παροδική και θνητή, παρέχει και την αιώνια, την άφθαρτη, την ουράνια. Η ζωή η επί γης έχει μικρή αξία αυτή καθ’ εαυτή. Η ζωή η αιώνια έχει την αιώνια αξία. Δεν μας έπλασε ο Θεός για να ζούμε εξήντα ή εβδομήντα ή περισσότερα ή λιγώτερα χρόνια. Είμαστε λογικά όντα αθάνατα. Σε τρία-τέσσερα εκατομμύρια είδη ζώων, μόνο ο άνθρωπος έχει λογική, συνείδηση, πολιτισμό, πόθο αιωνιότητας. Μόνο ο άνθρωπος τα έχει αυτά, γιατί μόνο ο άνθρωπος πλάστηκε γι’ αυτό το σκοπό. Στο κατά Ιωάννη ευαγγέλιο, στο 6ο κεφάλαιο, ο Χριστός, αφού τον αναζήτησαν οι Εβραίοι για να τον συναντήσουν, μετά το θαύμα του χορτασμού των πεντακισχυλίων, τους είπε· «με ζητάτε όχι γιατί είδατε θαύματα, αλλά γιατί φάγατε από τους άρτους και χορτάσατε. Τα ενδιαφέροντά σας είναι κυρίως υλικά. Μη ενδιαφέρεσθε όμως αποκλειστικά και μόνο για την τροφή που φθείρεται, αλλά κυρίως να ενδιαφέρεσθε για την τροφή που μένει άφθαρτη και σας χαρίζει την αιώνια ζωή και την οποία τροφή θα σας δώσει ο υιός του ανθρώπου». Μετά απ’ αυτή τη σύσταση και επειδή τον προκάλεσαν οι Εβραίοι να κάνει ένα θαύμα παρόμοιο με το θαύμα που έκανε ο Μωυσής, όταν τους έδιδε το μάννα από τον ουρανό, ο Χριστός τους είπε ότι ο Μωυσής τους έδωσε τον άρτο από τον ουρανό, αλλά ο πατέρας μου σας δίδει αυτή τη στιγμή τον άρτο από τον ουρανό αλλά τον αληθινό άρτο». Το μάννα ήταν μεν τροφή από τον ουρανό αλλά υλική. Διατηρούσε μόνο την βιολογική ζωή. Ο αληθινός άρτος δίνει την αιώνια ζωή.
Μετά την αποκάλυψη αυτή, ο Χριστός είπε πολύ βαρυσήμαντα αλλά και πολύ ακατανόητα και παράδοξα λόγια. «Ο πατέρας μου δίνει τον άρτον τον εκ του ουρανού, τον άρτο τον αληθινό, αυτόν που δίνει ζωή στον κόσμο». Και όταν του είπαν οι Εβραίοι να τους δώσει απ’ αυτό τον άρτο, εκείνος τους αποκάλυψε ότι· «Εγώ ειμί ο άρτος της ζωής», δηλαδή ο άρτος που δίνει ζωή. «Αυτός που έρχεται κοντά μου δεν θα πεινάσει, κι αυτός που πιστεύει σε μένα δεν θα διψάσει ποτέ». Άρχισαν να γογγύζουν οι Εβραίοι, γιατί ο Χριστός ονόμασε τον εαυτό του «άρτο ζωής». Όταν τους χόρτασε υλικά με θαύμα, δεν γόγγυσαν και τον θεωρούσαν προφήτη και ήθελαν να τον κάνουν βασιλιά. Τώρα όμως που αντιλαμβάνονται ότι χάνουν το υλικό φαγοπότι γογγύζουν. Να ποια είναι τα κύρια ενδιαφέροντα των ανθρώπων. Ο Χριστός όμως το επανέλαβε ξανά και τους είπε ότι οι πατέρες τους φάγανε στην έρημο το μάννα, που το θεωρούσαν άρτο ουράνιο, αλλά πεθάνανε. Ενώ ο άρτος αυτός, που είναι ο εαυτός του, όποιος τον τρώγει δεν πεθαίνει. Άρα προσέξτε· σας ελευθερώνω από τον θάνατο· μην έχετε το νου σας όλο στην φθαρτή ζωή και τροφή. «Εγώ ειμί ο άρτος ο ζων», δηλαδή ο ζωντανός άρτος, «ο εκ του ουρανού καταβάς. Εάν τις φάγη εκ τούτου του άρτου ζήσεται εις τον αιώνα. Και ο άρτος δε ον εγώ δώσω, η σάρξ μου εστίν, ην εγώ δώσω υπέρ της του κόσμου ζωής. Ο τρώγων την σάρκα μου και πίνων μου το αίμα έχει ζωήν αιώνιον, και εγώ αναστήσω αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα…ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ». Με τα λόγια αυτά ο Χριστός αποκαλύπτει ότι την αληθινή και αιώνια ζωή την αποκτά κανείς με τη συμμετοχή του στο μυστήριο της θείας ευχαριστίας.
Να λοιπόν το μήνυμα της γιορτής της Ζωοδόχου Πηγής. Μας υπενθυμίζει, για άλλη μια φορά, ότι η Παναγία μας γέννησε τον Χριστό, ο οποίος είναι η ζωή και ο χορηγός της ζωής. Ο χορηγός υλικής και πνευματικής ζωής, θνητής και αθανάτου, φθαρτής και αφθάρτου. Και ότι με τα μυστήρια της Εκκλησίας μας μπορούμε και εμείς να ενωθούμε με το Χριστό και ν’ αποκτήσουμε ζωή αιώνια, αληθινή.

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ, Η ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ ΕΟΡΤΑΖΕΙ!!!

ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

Αυτή την ημέρα πανηγυρίζουμε την Αγία Ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού και ασπαζόμαστε εν Χριστώ μεταξύ μας, δείχνοντας έτσι την κατάργηση της πρώην έχθρας ανάμεσα σʼ εμάς και το Θεό και την επανασυμφιλίωσή Του μαζί μας, χάρη στο Πάθος του Σωτήρα Χριστού.
Η γιορτή λέγεται Πάσχα και είναι συνώνυμη με το Πάσχα των Εβραίων, που στη γλώσσα τους σημαίνει διάβαση, με την έννοια ότι, ο παθών και αναστάς Ιησούς Χριστός μάς πέρασε από την κατάρα του Αδάμ και τη δουλεία του Διαβόλου στην πρώτη ελευθερία και μακαριότητα.
Η δε παρούσα ημέρα της εβδομάδας, που είναι η πρώτη ημέρα από τις υπόλοιπες, αφιερωμένη στην τιμή του Κυρίου, ονομάστηκε, από τη λέξη αυτή, Κυριακή και σʼ αυτή μετέθεσαν οι Απόστολοι την αργία και την ανάπαυση της γιορτής του Σαββάτου του παλιού νόμου.
«Πάσχα σημαίνει πλήρωμα χαράς, βίωμα ειρήνης, εμπειρία πνευματικής ελευθερίας. Πάσχα σημαίνει συμφιλίωση μεταξύ μας και με τον Θεό˙ «συγχωρήσωμεν πάντα τῆ ἀναστάσει καί ἀλλήλους περιπτυξώμεθα». Πάσχα σημαίνει απελευθέρωση από τον φόβο και την ψύχρα του θανάτου˙ «θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν». Πάσχα σημαίνει απόφαση για αγία ζωή. Πάσχα σημαίνει καινή, καινούργια ζωή, πορεία «ἐν καινότητι ζωῆς», «ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰωνίου, ἀπαρχή». Πάσχα σημαίνει διακαινήσιμο φρόνημα˙ πέρασμα από το αδιέξοδο της στενής ανθρώπινης λογικής στην ανάσα της όντως ζωής˙ από την προσωρινότητα στην αιωνιότητα˙ από την ιστορία στη βασιλεία του Θεού˙ από την πτώση στη σωτηρία και τη χάρη.
Η θριαμβευτική ομολογία της Αναστάσεως του Κυρίου, η επικράτηση του «Χριστός Ἀνέστη» ως χαιρετισμού αυτών των ημερών, η δυναμική επανάληψη των αναστάσιμων ύμνων, τα πλούσια και βαθειά ριζωμένα στην παράδοσή μας πασχαλινά έθιμα, ο χαρακτηρισμός της εορτής ως Λαμπρής περιγράφουν όχι μια γιορτή επιφανειακής χαράς αλλά μια πανήγυρη για ένα ιστορικό και μυστικό γεγονός μοναδικού διαμετρήματος.
Η Ανάσταση του Κυρίου μας αποτελεί τη μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας. Ο κενός τάφος του Κυρίου αναβλύζει τη συγγνώμη˙ «συγγνώμη γάρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε», τη χαρά και την ειρήνη˙ «Χαίρετε» καί «Εἰρήνη ὑμῖν» είναι οι χαιρετισμοί του αναστάντος και διατρανώνει τη συντριβή του θανάτου˙ «καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».
Η Εκκλησία λοιπόν τέτοια μέρα μας καλεί όλους να «λάβουμε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός». Μας προσκαλεί όλους σε πανηγύρι πνευματικής χαράς˙ «Αὕτη ἡ ἡμέρα ἥν ἐποίησεν ὁ Κύριος ἀγαλλιασώμεθα καί εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῆ»˙ να «ἀπολαύσωμεν τοῦ συμποσίου τῆς πίστεως καί τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητος». Τα πάντα λάμπουν, τα πάντα πανηγυρίζουν, τα πάντα ανακαινίζονται˙ «Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός».

(Μητροπολίτης Μεσογαίας κ.κ. Νικόλαος)

«Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτω θάνατον πατήσας, καὶ τοὶς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος».

ΑΓΙΟ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ

Το απόγευμα της Μεγάλης Παρασκευής, αφότου εξέπνευσε ο Κύριος επί του σταυρού, έπρεπε να ταφεί και μάλιστα βιαστικά, διότι όπως μας πληροφορεί ο ιερός Ευαγγελιστής οι Ιουδαίοι «ἵνα μὴ μείνῃ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ σώματα ἐν τῷ σαββάτῳ, ἐπεὶ παρασκευὴ ἦν· ἦν γὰρ μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνου τοῦ σαββάτου· ἠρώτησαν τὸν Πιλᾶτον ἵνα κατεαγῶσιν αὐτῶν τὰ σκέλη, καὶ ἀρθῶσιν» (Ιωάν.19: 31). Οι στρατιώτες με χονδρές σιδερένιες βέργες τσάκισαν τα κόκαλα των δύο συσταυρωμένων ληστών, για να επιταχύνουν το θάνατό τους, διότι ακόμη δεν είχαν εκπνεύσει. «ἐπὶ δὲ τὸν Ἰησοῦν ἐλθόντες ὡς εἶδον αὐτὸν ἤδη τεθνηκότα, οὐ κατέαξαν αὐτοῦ τὰ σκέλη, ἀλλ' εἷς τῶν στρατιωτῶν λόγχῃ αὐτοῦ τὴν πλευρὰν ἔνυξε, καὶ εὐθέως ἐξῆλθεν αἷμα καὶ ὕδωρ» (Ιωάν.19:33). Αυτό σημαίνει ότι ο θάνατος του Κυρίου υπήρξε πραγματικός.
Κοντά στο σταυρό του Κυρίου είχαν απομείνει μόνο η Θεοτόκος και οι μαθήτριές Του, οι οποίες συνέπασχαν με Αυτόν, έκλαιγαν και πενθούσαν το άδικο πάθος και το θάνατό Του. Αντίθετα οι ένδεκα μαθητές είχαν κρυφτεί για το φόβο των Ιουδαίων (Ιωάν.20:19). Όμως ήταν αδύνατο σ’ αυτές να αναλάβουν το δύσκολο έργο της αποκαθηλώσεως και της ταφής του Χριστού. Το πιο ανυπέρβλητο εμπόδιο ήταν η αίτηση στον Πιλάτο να τους δοθεί η άδεια της ταφής.
Το έργο αυτό ανέλαβαν οι ευσεβείς άρχοντες Ιωσήφ και Νικόδημος. «ἐλθὼν Ἰωσὴφ ὁ ἀπὸ Ἁριμαθαίας, εὐσχήμων βουλευτής, ὃς καὶ αὐτὸς ἦν προσδεχόμενος τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, τολμήσας εἰσῆλθε πρὸς Πιλᾶτον καὶ ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. ὁ δὲ Πιλᾶτος ἐθαύμασεν εἰ ἤδη τέθνηκε, καὶ προσκαλεσάμενος τὸν κεντυρίωνα ἐπηρώτησεν αὐτὸν εἰ πάλαι ἀπέθανε· καὶ γνοὺς ἀπὸ τοῦ κεντυρίωνος ἐδωρήσατο τὸ σῶμα τῷ Ἰωσήφ. καὶ ἀγοράσας σινδόνα καὶ καθελὼν αὐτὸν ἐνείλησε τῇ σινδόνι καὶ κατέθηκεν αὐτὸν ἐν μνημείῳ ὃ ἦν λελατομημένον ἐκ πέτρας, καὶ προσεκύλισε λίθον ἐπὶ τὴν θύραν τοῦ μνημείου» (Μάρκ.15: 43-46).
Τότε μαζεύτηκαν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι στον Πιλάτο και τον παρακάλεσαν να ασφαλίσει τον τάφο του Χριστού μέχρι την Τρίτη ημέρα, διότι, όπως έλεγαν, «έχουμε υποψία μήπως οι μαθητές του κλέψουν την νύχτα το σώμα του Ιησού και κηρύξουν κατόπιν στο λαό ότι αναστήθηκε, όπως προείπε ο πλάνος εκείνος, όταν ακόμα ζούσε. Και τότε η πλάνη αυτή θα είναι χειρότερη από την πρώτη».
Ο Πιλάτος, αφού τους άκουσε, έδωσε την άδεια και πήγαν και σφράγισαν τον τάφο. Για ασφάλεια, τοποθέτησαν και μια φρουρά από στρατιώτες και αποχώρησαν.

Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου στους ναούς μας τελείται η Θεία Λειτουργία της Πρώτης Ανάστασης. Ονομάζεται έτσι γιατί σε κάποιο σημείο της ο ιερέας προαναγγέλλει την Ανάσταση του Κυρίου λέγοντας: "ἀνάστα, ὁ Θεός, κρίνων τὴν γῆν, ὅτι σὺ κατακληρονομήσεις ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσι".

Το Μεγάλο Σάββατο είναι ημέρα αυστηρής νηστείας και είναι το μόνο Σάββατο του χρόνου κατά το οποίο νηστεύεται και το λάδι.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!

ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Την ημέρα αυτή τελούμε την ανάμνηση των φρικτών και σωτήριων Παθών του Κυρίου Ιησού Χριστού και απ’ αυτό το γεγονός καθιερώθηκε και η νηστεία της Παρασκευής.
Αφού λοιπόν ο Ιησούς παραδόθηκε στους στρατιώτες, Τον γυμνώνουν, Του φορούν κόκκινη χλαμύδα, Του βάζουν ακάνθινο στεφάνι και καλάμι στο χέρι αντί σκήπτρου. Κατόπιν Τον προσκυνούν χλευαστικά, Τον φτύνουν και Τον χτυπούν στο πρόσωπο και το κεφάλι.
Στη συνέχεια, αφού Του φόρεσαν και πάλι τα ρούχα Του, Του δίνουν τον Σταυρό και έρχεται στον τόπο της καταδίκης, το Γολγοθά. Εκεί, σταυρώνεται ανάμεσα σε δύο ληστές, βλασφημείται απ’ όσους περνούν μπροστά Του και οι στρατιώτες Τον ποτίζουν χολή και ξύδι.
Μετά από λίγο, ο Κύριος, φώναξε δυνατά: «Τετέλεσται» και έτσι εκπνέει «ο αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου». Κατά το θάνατο του Κυρίου, τρέμει από φόβο και αυτή η άψυχη κτίση. Έπειτα λογχίζεται από τους στρατιώτες στην πλευρά Του και τρέχει αίμα και νερό.
Τέλος, κατά το ηλιοβασίλεμα, έρχεται ο Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας και ο Νικόδημος μαζί του, κρυφοί μαθητές του Χριστού, αποκαθηλώνουν από το Σταυρό το πανάγιο σώμα του διδασκάλου τους, το αρωματίζουν, το τυλίγουν σε καθαρό σεντόνι και το θάβουν σε καινούριο μνημείο, κυλώντας πάνω στο στόμιό του μεγάλη πέτρα.

Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου,

ὁ ἐν ὕδασι τὴν γὴν κρεμάσας.

Στέφανον ἐξ ἀκανθῶν περιτίθεται,

ὁ τῶν Ἀγγέλων Βασιλεύς.

Ψευδὴ πορφύραν περιβάλλεται,

ὁ περιβάλλων τὸν οὐρανὸν ἓν νεφέλαις.

Ῥάπισμα κατεδέξατο,

ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ἐλευθερώσας τὸν Ἀδάμ.

Ἦλοις προσηλώθη,

ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας.

Λόγχη ἐκεντήθη,

ό Υἱὸς τῆς Παρθένου.

Προσκυνούμέν σου τὰ Πάθη Χριστέ.

Δεῖξον ἡμῖν, καὶ τὴν ἔνδοξόν σου Ἀνάστασιν»

Εχθές το βράδυ τα παιδιά των κατηχητικών μας συντροφιών και οι κατηχήτριές τους στόλισαν τον επιτάφιο. Θερμά συγχαρητήρια!!!

Σήμερα το βράδυ, όπως συνηθίζεται εδώ και πολλά χρόνια στον Ιερό μας Ναό, θα ψάλλει τα εγκώμια η παιδική/νεανική μας χορωδία.