Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Γρηγοριάτης
Δεν μπορείς να απευθύνεσαι στον Θεό και να λέγεις «Πάτερ» εάν οι σχέσεις σου με Αυτόν δεν είναι σχέσεις ιού προς πατέρα και αν δεν τον τιμάς ως πατέρα σου υπακούοντας στο λόγο Του.
Δεν μπορείς να λέγεις το «ημών» εφόσον δεν ενδιαφέρεσαι για τους αδελφούς σου αλλά, ζεις αποκλειστικά και μόνο για τον εαυτό σου.
Δεν μπορείς να προφέρεις «ο εν τοις ουρανοίς» εφόσον τόσο πολύ σε απασχολούν τα εγκόσμια πράγματα, ώστε να μη σου περισσεύει τίποτε πού να το καταθέσεις στον ουρανό για μεθαύριο.
Δεν μπορείς να προφέρεις το «αγιασθήτω το όνομά σου» εφόσον συ δεν προσπαθείς να αγιάσεις στη ζωή σου.
Δεν μπορείς να λέγεις «ελθέτω η βασιλεία σου» όταν σε κάθε στιγμή και σε κάθε πράξη σου εμποδίζεις και επιβραδύνεις την επικράτηση της Βασιλείας του Θεού στη γη μας.
Δεν μπορείς να λέγεις το «γενηθήτω το θέλημά σου» όταν σε κάθε ζήτημα περιφρονείς το θέλημα του Θεού και προτιμάς το δικό σου θέλημα.
Δεν μπορείς να λέγεις «ως εν ουρανώ και επί της γης» εφόσον δεν αφιερώνεις την επίγεια ζωή σου στην υπηρεσία του Κυρίου.
Δεν μπορείς να λέγεις «τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον» οταν συχνά λησμονείς το τι σου έδωσε μέχρι τώρα ο Θεός και γι’ αυτό αμφιβάλλεις αν και μελλοντικά θα σου εξοικονομήσει τις ανάγκες σου.
Δεν μπορείς να λέγεις «και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών» όταν διατηρείς μνησικακία και εκδίκηση στην ψυχή σου για τους εχθρούς σου.
Δεν μπορείς να λέγεις «και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν» οταν θεληματικά εκθέτεις τον εαυτό σου σε ηθικούς κινδύνους από τους οποίους δύσκολα κατόπιν μπορείς να ξεφύγεις.
Δεν μπορείς να λέγεις «αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού» όταν δεν αποφεύγεις τα αίτια και τις αφορμές της αμαρτίας.
Δεν μπορείς να λέγεις «οτι σου εστίν η βασιλεία» εφόσον συ δεν τον δέχτηκες ακόμα να κυβερνήσει τη ζωή σου.
Δεν μπορείς να λέγεις «και η δύναμις» οταν ολιγοπιστείς και αποθαρρύνεσαι στις θλίψεις σου και δεν εμπιστεύεσαι στην παντοδύναμη προστασία Του.
Δεν μπορείς να λέγεις «και η δόξα» εφόσον εσύ για ότι κάνεις προσπαθείς να συγκεντρώσεις στον εαυτό σου την δόξα και τον έπαινο των ανθρώπων.
Δεν μπορείς να λέγεις «νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων» εφόσον ο ορίζων των σκέψεων και επιδιώξεων σου περιορίζεται στα στενά όρια της παρούσης ζωής.
Δεν μπορείς να καταλήξεις στο «Αμήν» όταν δεν είσαι αποφασισμένος να πεις ότι θα ακολουθήσεις πιστά τα όσα ομολόγησες στην προσευχή σου, οτιδήποτε και αν σου στοιχίσει αυτό.
