Μετά τη Θ. Λειτουργία ένας νέος πλησίασε τον ιερέα και τον ρώτησε·
- Πάτερ μου δίνετε ευλογία να πάω αύριο με τους συμφοιτητές μου στο σινεμά. Τελείωσα την εξεταστική και θέλω να χαλαρώσω.
- Τι έργο θα δείτε;
- Μία κωμωδία.
- Αν το θες πήγαινε.
Ο νεαρός έφυγε. Ο νεοκώρος, ο οποίος κάποτε ήταν δόκιμος σε μοναστήρι ακούγοντας τα λόγια του ιερέα σκανδαλίσθηκε.
- Πάτερ, πως τον αφήνετε να χάνει έτσι τον καιρό του;
- Δεν είναι δική σου δουλειά.
- Δε φοβάστε το Θεό;
- Δεν είσαι εσύ ο πνευματικός του αλλά εγώ. Έρχεται εδώ και μερικούς μήνες στην εκκλησία και όλο προοδεύει. Δεν πρέπει να βλέπει την πίστη σαν κάτι που τον πνίγει. Πρέπει ν’ ανέβει το κάθε σκαλοπάτι και όχι να φτάσει κατευθείαν στο τέλος του δρόμου. Σε μερικά χρόνια ή και σε μερικούς μήνες ίσως σταματήσει μόνος του να πηγαίνει σε κωμωδίες. Θα είναι πολύ πιο χρήσιμο ν’ ανέβει το επόμενο σκαλί την κατάλληλη στιγμή παρά να του το επιβάλλω εγώ.
- Δεν καταλαβαίνω.
- Να σου πω ένα παράδειγμα. Εσύ ακούς εκκλησιαστική μουσική σπίτι σου;
- Βέβαια. Πολλές φορές ακούω μέχρι που δεν αντέχει άλλο το κασετόφωνο.
- Εδώ ήθελα να φτάσω. Τότε βάζεις άλλη μουσική;
- Όχι για να μην το χαλάσω.
- Έτσι και με την ψυχή. Πώς να στο εξηγήσω πιο απλά; Η ψυχή είναι σαν το στομάχι. Αν του δίνεις συνεχώς πνευματική τροφή χωρίς να της δώσεις καιρό να το χωνέψει θα πάθει δυσπεψία. Όλα χρειάζονται μέτρο.
- Πάτερ μου δίνετε ευλογία να πάω αύριο με τους συμφοιτητές μου στο σινεμά. Τελείωσα την εξεταστική και θέλω να χαλαρώσω.
- Τι έργο θα δείτε;
- Μία κωμωδία.
- Αν το θες πήγαινε.
Ο νεαρός έφυγε. Ο νεοκώρος, ο οποίος κάποτε ήταν δόκιμος σε μοναστήρι ακούγοντας τα λόγια του ιερέα σκανδαλίσθηκε.
- Πάτερ, πως τον αφήνετε να χάνει έτσι τον καιρό του;
- Δεν είναι δική σου δουλειά.
- Δε φοβάστε το Θεό;
- Δεν είσαι εσύ ο πνευματικός του αλλά εγώ. Έρχεται εδώ και μερικούς μήνες στην εκκλησία και όλο προοδεύει. Δεν πρέπει να βλέπει την πίστη σαν κάτι που τον πνίγει. Πρέπει ν’ ανέβει το κάθε σκαλοπάτι και όχι να φτάσει κατευθείαν στο τέλος του δρόμου. Σε μερικά χρόνια ή και σε μερικούς μήνες ίσως σταματήσει μόνος του να πηγαίνει σε κωμωδίες. Θα είναι πολύ πιο χρήσιμο ν’ ανέβει το επόμενο σκαλί την κατάλληλη στιγμή παρά να του το επιβάλλω εγώ.
- Δεν καταλαβαίνω.
- Να σου πω ένα παράδειγμα. Εσύ ακούς εκκλησιαστική μουσική σπίτι σου;
- Βέβαια. Πολλές φορές ακούω μέχρι που δεν αντέχει άλλο το κασετόφωνο.
- Εδώ ήθελα να φτάσω. Τότε βάζεις άλλη μουσική;
- Όχι για να μην το χαλάσω.
- Έτσι και με την ψυχή. Πώς να στο εξηγήσω πιο απλά; Η ψυχή είναι σαν το στομάχι. Αν του δίνεις συνεχώς πνευματική τροφή χωρίς να της δώσεις καιρό να το χωνέψει θα πάθει δυσπεψία. Όλα χρειάζονται μέτρο.
