Ὁ Ἅγιος Πορφύριος, ἔλεγε: «Ὁ προορισμός μας εἶναι νά γίνουμε θεοί κατά χάριν, νά ὁμοιωθοῦμε μέ τόν Τριαδικό Θεό. Νά γίνουμε ἕνα μέ Ἐκεῖνον ἀλλά καί μεταξύ μας».
Ὅταν γίνουμε ἕνα μέ τόν Θεό, γινόμαστε ἕνα καί μεταξύ μας. Ὁ Ἅγιος Δωρόθεος, λέει, ὅτι οἱ Χριστιανοί μοιάζουμε σάν νά εἴμαστε σ’ ἕναν κύκλο γύρω – γύρω καί στό κέντρο τοῦ κύκλου εἶναι ὁ Χριστός. Ὅλοι οἱ Χριστιανοί εἴμαστε γύρω ἀπ’ τόν κύκλο. Ὅσο πλησιάζουμε στό κέντρο, πού εἶναι ὁ Χριστός, μικραίνει ὁ κύκλος καί ἐρχόμαστε καί πιό κοντά μεταξύ μας. Ὅσο φεύγουμε ἀπ’ τό κέντρο, φεύγουμε πιό μακριά ἀπ’ τόν Χριστό, ἀπομακρυνόμαστε καί μεταξύ μας. Μεγαλώνει ὁ κύκλος καί ἀπομακρυνόμαστε καί ὁ ἕνας ἀπ’ τόν ἄλλον. Ὅταν πέσουν ὅλοι στό κέντρο τοῦ κύκλου, γινόμαστε ἕνα μέ τόν Χριστό, γινόμαστε ἕνα καί μεταξύ μας.
Νά ἡ ἑνότητα! Πῶς θά γίνουμε ἕνα; Μόνο ἔτσι… Αὐτή εἶναι ἡ μέθοδος καί στήν ἐνορία καί στό μοναστήρι καί στήν οἰκογένεια.
– Γιατί σήμερα οἱ ἄνθρωποι χωρίζουν τόσο εὔκολα;
Διότι δέν πέφτουν στό κέντρο. Ἀλλοῦ βρίσκεται ὁ ἄνδρας, ἀλλοῦ ἡ γυναίκα, ἀλλοῦ τά παιδιά, μακριά ἀπ’ τόν Χριστό, μακριά καί μεταξύ τους. Πλήρης ἀποτυχία καί ἀργά ἤ γρήγορα διαλύονται. Καί ἄν δέν διαλύονται ζοῦν μέσα στό σπίτι σάν ξένοι. Ὅσο πλησιάσουν στόν Χριστό, ἀρχίσουν νά ἐξομολογοῦνται, νά Κοινωνοῦν, τόσο πλησιάζουν καί μεταξύ τους καί ὅταν πέσουν στόν Χριστό, ἑνωθοῦν μέ τόν Χριστό, ἑνώνονται καί μεταξύ τους. Νά πῶς πετυχαίνει ὁ γάμος, νά πῶς πετυχαίνει ἡ ἐνορία, νά πῶς πετυχαίνει τό μοναστήρι, νά πῶς πετυχαίνει καί ὁλόκληρη ἡ Ἐκκλησία.
