Η μεγαλύτερη φιλανθρωπία δεν είναι ελεημοσύνη αλλά η συγχώρεση του πλησίον μας για τα λάθη που ίσως έκανε προς εμάς ή προς άλλους.
Μεγάλη φιλανθρωπία είναι να σκεπάσεις τον αδερφό σου την ώρα του πειρασμού του και όχι να τον εκθέσεις.
Μεγάλη φιλανθρωπία είναι να αγαπάς τον πλησίον σου ακόμα και στην μεγαλύτερή του πτώση. Τότε έχει αξία η αγάπη σου, όχι όταν ο άλλος σε κολακεύει και είναι καλός μαζί σου, αλλά όταν θα σε προσβάλει, θα σε αδικήσει, θα σε στεναχωρέσει. Τότε φαίνεται εάν έχεις μεγάλη καρδιά και ταπεινό φρόνημα.
Η φιλανθρωπία περιέχει έλεος, υπομονή, συγκατάβαση, αγάπη, δοτικότητα, στοργή, θυσία. Για να υπάρξει όμως η φιλανθρωπία χρειάζεται ταπείνωση και απλότητα, αυτομεμψία και μετάνοια.
Μην μπερδεύουμε την έκτακτη ελεημοσύνη που ίσως δίνουμε σε κάποιον και νομίζουμε ότι αυτό μας καθιστά φιλάνθρωπους. Καλή είναι και η ελεημοσύνη που ίσως κάνουμε κάποιες φορές τον χρόνο, αλλά καλύτερο είναι να είμαστε όλο το χρόνο φιλάνθρωποι, δηλαδή άνθρωποι που δεν έχουν κέντρο της ζωής τους το συμφέρον τους και τον εαυτούλη τους, αλλά με δοτικότητα και στοργή προσπαθούν να βοηθήσουν, να διακονήσουν και να εμψυχώσουν όσο μπορούν κάποιον αδελφό τους.
Φιλανθρωπία είναι ένα χαμόγελο μας, ένας παρήγορος λόγος σε κάποιον που το έχει ανάγκη. Φιλανθρωπία είναι η μυστική μας προσευχή για κάποιον που περνάει μια δοκιμασία….
Φιλανθρωπία είναι να καλύψουμε κάποιο λάθος του αδελφού μας ώστε να μην ντροπιαστεί μπροστά στους άλλους. Φιλανθρωπία είναι να προστατεύσουμε και να υπερασπιστούμε τον αδύναμο…
Φιλανθρωπία είναι να οδηγήσουμε τον αδερφό μας στην Αλήθεια της πίστεως, στην ενάρετη ζωή, στη Σωτηρία.
Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
