Πόντου Μνήμη Αιώνια

Πόντου Μνήμη Αιώνια
Βράχων βράχοι τα πάθη μου
και ποταμών ποτάμια οι κατάρες
Πόντος πόντων το αίμα μου,τ' αθώο

Έτσι βαραίνουν μέσα μου οι Αιώνες,
όπως στης Ιστορίας το μελάνι
η Αλήθεια- που δεν παραγράφεται
Δεν παραγράφεται το αίμα

Μαύρο κρασί - επτά φορές -
οργώνει τον Πόντο
και Γενεές δρακοντοκτόνων τον σπέρνει
Μνήμες τροπαιοφόρες και θύλακες
γιγνώσκουσας και ορκισμένης Αστραπής

Να συνάζονται - ολάκερες στρατιές
τα Ονόματα-τής Γνώσης κληρωτοί,
όπως απάνω σε πυρά αναστενάρη
η Προσμονή
Όπως δάκρυα
σε Εγκαρτέρησης ασκηταριά,
που πέτρα γινήκαν 'ριζιμιά,ν' αντέξουν

Ν' αντέξουν οι ξερριζωμένοι
αμόλευτοι, για να διαβούνε τους Καιρούς-φαρμάκι

Μέγας γινήκαν αγιασμός
για να μπορέσουν
να 'ρίξουν και να άρουν
τον σταυρό τους

Άκαυτη και αεί φλεγόμενη
η Μνήμη στέκετ' ορθή

Σεμνά αποκαλύπτεται η Μνήμη
και των χιλιάδων,
των χιλιάδων,των μύριων χιλιάδων
τα Ονόματα καλεί
και, μέσα σε τίμιου σπαθιού θηκάρι,
ολογράφως αναγράφει

Μ' Όρκο χρυσόβουλο
σε ειλητάριο τρισμύριων καρδιών σφραγίζει

Για να αναγιγνώσκονται
στην ιερά Προσκομιδή
των νεοσύλλεκτων νεκρών τα Προσκλητήρια
Στα πέρατα να φθάνουν οι κραυγές
και στάρι αείφορο οι Όρκοι
να καρπίζουν

Στην άκαυτη απάνω βάτο,
την καρδιά
-Αιώνια Μνήμη.

Υποκλίνομαι στην θυσία των Ελλήνων τού Πόντου.
Φωτο: Η αιματοβαμμένη ''Σπηλιά τής Παναγίας'' Πόντος