Σύμφωνα με τον πατέρα Χρήστο, αυτή τη στιγμή έχει δημιουργηθεί μια μεγάλη ομάδα εθελοντών, γύρω στα 1.000 άτομα, και καλύπτει ανάγκες ανθρώπων που έχουν καταρρεύσει οικονομικά.
«Είμαστε πολύ οργανωμένοι. Έχουμε δημιουργήσει δύο συσσίτια, δύο Κοινωνικά Παντοπωλεία στο Τρίλοφο, δύο τράπεζες ρούχων-παιχνιδιών, μία δανειστική βιβλιοθήκη και τώρα τελευταία και Κοινωνικό Φαρμακείο», σημειώνει ο πατήρ Χρήστος και προσθέτει: «Στηριζόμαστε στον εθελοντισμό, γιατί αυτό σημαίνει κοινωνική προσφορά».

Οι εθελοντές
Ανάμεσα στους εθελοντές βρίσκονται μαθητές, φοιτητές, συνταξιούχοι, ακόμη και άνεργοι, ενώ πλέον η δομή καταφέρνει να παρασκευάζει 6.000 μερίδες φαγητό τον μήνα και να συγκεντρώνει 1.000 σακούλες με τρόφιμα που διανέμονται κατ’ οίκον.
«Τόσο τα τρόφιμα όσο και το καθημερινό συσσίτιο γίνεται στα σπίτια όλων. Πηγαίνουν στα σπίτια από εθελοντές. Κανείς δεν έρχεται εδώ να ζητιανέψει. Μαγειρεύουν οι ίδιοι», σημειώνει ο ιερέας και προσθέτει: «Το κάθε συσσίτιο είναι ένα πλήρες γεύμα. Με σαλάτα, γλυκό και φρούτα». Όπως ξεκαθαρίζει: «Δεν μαζεύουμε λεφτά. Όποιος θέλει βοηθά μόνο σε είδος, εξοπλισμό, τρόφιμα και εθελοντική εργασία. Δεν χρηματοδοτούμαστε από την Εκκλησία ούτε από δήμους, βοηθάμε όμως αρκετές Μητροπόλεις, δεκάδες άλλα φιλόπτωχα ταμεία κ.λπ.».
H προσφορά σε τρόφιμα και φαγητό γίνεται με τους πιο ευφάνταστους τρόπους. «Πηγαίνω στη λαχαναγορά και γεμίζω κάθε φορά ένα φορτηγό τρόφιμα. Το ίδιο και στην ψαραγορά, μου δίνουν μισό τόνο ψάρια για τον σκοπό αυτό κ.λπ. Έχουμε καταφέρει να μας δίνονται δωρεάν ακόμη και τα κατασχεμένα ψάρια του Λιμεναρχείου. Πριν από έναν μήνα στείλαμε ένα φορτηγό με ρούχα και παιχνίδια για τα παιδιά στον ‘‘Φάρο του Κόσμου’’. Στις Φυλακές Διαβατών ακόμη, που επισκεπτόμαστε συχνά, δώσαμε ψάρια, τρόφιμα κ.ά. Επίσης, στους Σύριους μετανάστες στα σύνορα πήγαμε να τους συμπαρασταθούμε και προσφέραμε πρωινό, ενώ στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων στείλαμε 19,5 τόνους πράγματα», τονίζει ο πάτερ Χρήστος.
"Πηγαίνω στη λαχαναγορά και γεμίζω κάθε φορά ένα φορτηγό τρόφιμα. Το ίδιο και στην ψαραγορά, μου δίνουν μισό τόνο ψάρια για τον σκοπό αυτό κ.λπ. Έχουμε καταφέρει να μας δίνονται δωρεάν ακόμη και τα κατασχεμένα ψάρια του Λιμεναρχείου"
Επίσης, λειτουργεί εργαστήριο ψυχικής ισορροπίας, βάσει εναλλακτικών προσεγγίσεων ψυχολογίας και ψυχιατρικής, για ανθρώπους που έχουν «γονατίσει» από την κρίση.
«Έχουμε εθελοντές γιατρούς όλων των ειδικοτήτων, ψυχιάτρους, ψυχολόγους κ.λπ., που βοηθούν όποιον συνάνθρωπό μας έχει ανάγκη», σημειώνει ο ίδιος.
Προκειμένου μάλιστα κάποιοι άνθρωποι να λύσουν το πρόβλημα εργασίας, έχει δημιουργηθεί μια νέα δράση του σωματείου, το ηλεκτρονικό δίκτυο εύρεσης εργασίας.

Και στην Αθήνα
Ωστόσο, τα σχέδια του πατέρα Χρήστου ξεπερνούν τα όρια της Θεσσαλονίκης. Για τον σκοπό αυτό, βρέθηκε πρόσφατα για τέσσερις ημέρες στην Αθήνα, όπου πραγματοποίησε αλλεπάλληλες συναντήσεις. «Σκοπός μας είναι να επεκτείνουμε το δίκτυο προσφοράς με αντίστοιχες δομές και να κατακτήσουμε και την Αθήνα», λέει και προσθέτει: «Στα σκαριά βρίσκονται κινητές μονάδες για όλη την Ελλάδα. Περιμένουμε την έγκριση».
Όσο για το πώς νιώθει για τον κόσμο που τον αγαπάει πολύ; «Είναι αμοιβαία τα αισθήματα. Προσφέρω άφθονη αγάπη και την απολαμβάνω πίσω, διπλάσια και τριπλάσια… Ο κόσμος θέλει αγάπη, τρέλα και ειλικρίνεια. Τους τα δίνω απλά, όμορφα και τα απολαμβάνουν, όπως απολαμβάνω και εγώ την αγάπη τους. Η μεγάλη μου χαρά είναι να βλέπω τον κόσμο να έρχεται να εξομολογείται. Με γεμίζει αυτό, η προσωπική επικοινωνία με τον καθένα ξεχωριστά».

«Παπάς έγινα με την τρέλα του…»
Ο πατέρας Χρήστος Μήτσιος ήρθε από την Κόνιτσα το 1978 και σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ. Για 29 χρόνια ήταν καθηγητής Θεολογίας, μέχρι να πάρει την απόφαση να γίνει κληρικός, πριν από 16 χρόνια.
«Παπάς έγινα με την τρέλα του πατέρα Παΐσιου. Ήταν ένας άνθρωπος που σημάδεψε τη ζωή μου. Γνωρίζω και την οικογένειά του, που είναι από την Κόνιτσα, ενώ έζησα όλη τη διαδρομή του, και στο Άγιον Όρος και μετά. Ιερέας έγινα σε μεγάλη ηλικία και μου βγήκε πραγματικά πολύ όμορφα», σημειώνει.
Μάλιστα, ο 57χρονος πλέον ιερέας περιγράφει τον Άγιο Παΐσιο ως έναν άνθρωπο απλό, γλυκό και τρυφερό, που αγκάλιαζε τους πάντες, και διηγείται στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας» μια ιστορία: «Μια παρέα ζήτησε από τον γέροντα να τους πει κάτι, ό,τι θέλει, και εκείνος απάντησε: ‘‘Την καρδιά μου να την κόψω χίλια κομμάτια, να τη μοιράσω’’. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε πράξη κι εμείς». Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι η ονομασία του σωματείου «Γέροντας Παΐσιος» δόθηκε μετά από ψηφοφορία.