Στις πιο δύσκολες στιγμές σου, φαίνονται ποιοι πραγματικά σε αγαπούν.
Όμως και στις πιο σκοτεινές στιγμές σου, φανερώνεται μέσα στην καρδιά σου ποιους θα ήθελες δίπλα σου. Εκείνους που αγαπάς πραγματικά, εκείνους που εμπιστεύεσαι βαθιά, εκείνους που θεωρείς βάλσαμο στην ζωή σου.
Μα δεν είναι πάντα αυτοί που όντως θα μείνουν κοντά σου. Μπορεί εσύ να νιώθεις έτσι, αλλά τελικά αυτοί να νιώθουν διαφορετικά. Εσύ να τους αναζητάς, αλλά αυτοί να μην θέλουν να βρεθούν κοντά σου…
Όλοι στέκονται δίπλα μας και κοντά μας, όταν τα πράγματα πάνε καλά, όταν έχουμε επιτυχία και ευδοκιμούμε.
Όταν όμως τα πράγματα ζορίσουν οι πολλοί απομακρύνονται. Ακόμα και αυτοί που ίσως θεωρούσαμε φίλους και αγαπημένους. Ίσως δείχνουν κάποιο τυπικό ενδιαφέρον, αλλά κρατούν τις αποστάσεις τους. Γιατί δεν θέλουν να θυσιάσουν χρόνο και κόπο, δεν θέλουν να ξεβολευτούν, δεν θέλουν να ζοριστούν, γιατί δεν μας αγαπούν. Ίσως μας συμπαθούν, αλλά δεν μας αγαπούν.
Λίγοι είναι αυτοί που πραγματικά παραμένουν κοντά σου στην αποτυχία, στην δυσκολία, στην αναποδιά. Είναι αυτοί που μας αγαπούν απροϋπόθετα, αυτοί που χωρίς να έχουν να κερδίσουν τίποτα από εμάς, επιλέγουν να θυσιαστούν για εμάς, να ζοριστούν, να κοπιάσουν…
Είναι και αυτοί που ίσως δεν τους θεωρούσαμε ικανούς να έχουν τέτοια καρδιά, τέτοια αφοσίωση, τέτοια δοτικότητα…
Η ποιότητα των σχέσεων αποκαλύπτεται στις δοκιμασίες. Οι καρδιές αποκαλύπτονται στις δυσκολίες. Όπως η νύχτα αποκαλύπτει τον έναστρο ουρανό…
