«Δείξτε του αγάπη, μη τυχόν καταποθή από την περισσή λύπη αυτός ο άνθρωπος και νικηθούμε από τον Σατανά∙ διότι δεν αγνοούμε τα σχέδιά του» ( Α΄ Κορ. 5,2 ).
Βλέπεις, ότι είναι σατανικό το να πονάς άμετρα και έργο της παγίδας εκείνου, που με την αμετρία καθιστά δηλητήριο το σωτήριο φάρμακο;
Πράγματι γίνεται δηλητήριο και παραδίνει τον άνθρωπο σ’ εκείνον, όταν
ξεπέση σε αμετρία∙ γι’ αυτό έλεγε, «για να μη νικηθούμε από τον
Σατανά». Κι αυτό που λέγει σημαίνει το εξής: Το πρόβατο ήταν ψωραλέο,
αποξενώθηκε από την αγέλη , αποσπάσθηκε από την Εκκλησία, αλλά διώρθωσε την νόσο, έγινε πρόβατο, όπως ήταν πρωτύτερα∙ τέτοια είναι η δύναμις της μετανοίας. Ανήκει λοιπόν στην δική μας ποίμνη.
Ας τον δεχθούμε τελείως, ας τον υποδεχθούμε με ανοιχτά χέρια , ας τον
πάρουμε μέσα, ας τον αγκαλιάσουμε, ας τον ενώσουμε με τους εαυτούς μας.
Αν δεν θελήσουμε να το κάνουμε αυτό, τότε μας νικά ο διάβολος όχι
παίρνοντας τον δικό του αλλά καταποντίζοντας εξαιτίας της αδιαφορίας μας
και της άμετρης αθυμίας , αυτού που έγινε δικός μας και καθιστώντας τον
δικό του.
Γι’ αυτό πρόσθεσε: «Διότι δεν αγνοούμε τα σχέδιά του», διότι πολλές
φορές συνηθίζει να υποσκελίζη τους απρόσεκτους και με εκείνα που
ωφελούν, όταν αυτά δεν γίνωνται, όπως πρέπει.
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
