Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Πολλοὶ θρησκευόμενοι ἄνθρωποι, ποὺ ζοῦν μέσα στὸν κόσμο, συχνὰ ἐπηρεάζονται ἀπὸ τοὺς κοσμικοὺς καὶ ἀνήσυχοι καταφεύγουν στοὺς πνευματικούς, ἀλλὰ καὶ στοὺς γνωστούς τους συναγωνιστὲς καὶ ζητοῦν τρόπους ἄμυνας, ἀφοῦ καθημερινὰ ἁμαρτωλὰ ἐρεθίσματα καὶ οἱ πειρασμοί εἶναι ἀδιάκοποι.
Τὸ πρῶτο ποὺ πρέπει νὰ προσέχουν οἱ ἄνθρωποι τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ τήρηση τῶν αἰσθήσεων, τὴν ὁποία ὁ ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος ὁρίζει ὡς ἑξῆς: «Βλέπε δίχως νὰ βλέπεις καὶ ἄκου δίχως νὰ ἀκοῦς. Τὰ μάτια σου, δηλαδή, ἂς ἀδιαφοροῦν γιὰ ὅ,τι βλέπουν, καὶ τὰ αὐτιά σου ἂς μὴ δίνουν σημασία σὲ ὅ,τι ἀκοῦνε». Χρειάζεται μὲ ἄλλα λόγια ἀδιαφορία σὲ ὅ,τι ἀρνητικὸ συμβαίνει γύρω τους. Ἀφοῦ νὰ τὸ ἐμποδίσουν δὲν μποροῦν, ἂς τὸ προσπεράσουν ἀθόρυβα καὶ ἂς θορυβεῖ αὐτό. Ἂς συμβαίνει αὐτὸ ποὺ βλέπουμε στὴ λαϊκὴ ἀγορά, ὅπου οἱ πωλητὲς μὲ δυνατὲς φωνὲς διαφημίζουν τὰ προϊόντα τους. Οἱ ἄνθρωποι ὅμως ἀδιαφοροῦν καὶ ὁ καθένας κατευθύνεται στὸν πάγκο ἐκεῖνο ποὺ ἔχει τὸ προϊὸν ποὺ ἐπιθυμεῖ. Γιὰ ὅλα τὰ ἄλλα ἀδιαφορεῖ.
Τὰ γνωστὰ πρόσωπα, μὲ τὰ ὁποῖα ἔρχονται σὲ συχνὴ ἐπικοινωνία, ποὺ ὅμως δὲν ἔχουν πνευματικὰ ἐνδιαφέροντα, δὲν τὰ ἀποφεύγουν οὔτε τὰ περιφρονοῦν. Ἁπλῶς κρατοῦν τὶς ἀποστάσεις καὶ μόνο ἂν ζητήσουν κάτι, λένε μὲ διάκριση τὸν πνευματικό τους λόγο.
Στὴν ἐποχή μας ὅμως τὸν ἁμαρτωλὸ κόσμο, μέσῳ τῆς τηλεοράσεως, τὸν ἔχουμε στὰ σπίτια μας. Παρακολουθοῦμε τὰ προγράμματα καὶ τὶς ἐκπομπὲς καὶ δεχόμαστε ποικίλα ἐρεθίσματα καὶ ἄφθονη παραπληροφόρηση. Καὶ δὲν φτάνει αὐτό. Ἔχουμε καὶ τὰ κινητὰ στὴν τσέπη, ποὺ μᾶς ἐνημερώνουν καὶ μᾶς ψυχαγωγοῦν παντοῦ. Ὅπου καὶ νὰ βρισκόμαστε. Ἡ τεχνολογία αὐτὴ ξετρελλαίνει τοὺς ἀνθρώπους καὶ τοὺς ἐξαθλιώνει. Τώρα πιὰ σπάνια θὰ συναντήσεις ἄνθρωπο ποὺ νὰ μὴ χρησιμοποιεῖ κινητὸ τηλέφωνο. Ὅλοι τὸ θεωροῦν μεγάλη εὐλογία (ἀπὸ ποῦ;) γιὰ τὶς δυνατότητες ποὺ τοὺς δίνει.
Ἀκόμα καὶ οἱ ἀπόκοσμοι μοναχοὶ ἔχουν κινητὸ τηλέφωνο καὶ μάλιστα οἱ νεώτεροι τὸ χρησιμοποιοῦν εὐρέως, προφασιζόμενοι ὅτι εἶναι μέσο ποὺ τοὺς διευκολύνει στὸ πνευματικό τους ἔργο. Δὲν προσέχουν ὅμως ὅτι μὲ τὶς συνεχεῖς πληροφορίες ποὺ τοὺς δίνει τοὺς ἀδειάζει πνευματικά, ἀφοῦ τοὺς γεμίζει τὸ νοῦ μὲ ἄχρηστα πράγματα καὶ ἁμαρτωλὲς εἰκόνες, ἐνῷ γιὰ αὐτὰ ἔχουν ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τὸν κόσμο!
Καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη διδάσκουν τοὺς κοσμικοὺς νὰ ἐφαρμόζουν τὶς διδαχὲς τῶν ἐναρέτων γερόντων. Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν ἦταν τῆς τεχνολογίας. Ἐπεδίωκαν τὴν ἄμεση ἐπικοινωνία μὲ τὸ Θεὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους μέσῳ τῆς προσευχῆς. Οἱ σύγχρονοι μοναχοὶ ἔχουν περιορίσει τὸ κομποσχοίνι καὶ περιμένουν τώρα πότε ἡ τεχνολογία θὰ παρουσιάσει τὴ μαγικὴ συσκευή, μὲ τὴν ὁποία θὰ ἐπικοινωνοῦν μὲ τὸ Θεὸ καὶ τοὺς ἁγίους, χωρὶς τὸν κόπο τῆς προσευχῆς! Προφανῶς ὁ λόγος μου εἶναι ὑπερβολικός, ἀλλὰ θέλω νὰ καταδικάσω τὴν τεχνολογία, ποὺ ἀπομακρύνει τοὺς χρῆστες της ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ δημιουργεῖ τὴν ψευδαίσθηση ὅτι μπορεῖ νὰ γίνει τὸ ἀποτελεσματικότερο μέσο στὰ χέρια τῶν πνευματικῶν ἀνθρώπων.
Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ σέβονται τὴν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας ἀλλὰ καὶ τοὺς πνευματικοὺς κανόνες τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, ἡ ὁποία δὲν ἔχει καμιὰ σχέση μὲ τὴν τακτικὴ τῶν προοδευτικῶν ρασοφόρων ποὺ θαυμάζοντας τὴν τεχνολογία, λησμόνησαν τὴν ἐμπειρία τῶν ἁγίων.
