Δίχως τον γλυκύτατο Κύριο και Χριστό είναι δίχως νόημα, φοβερός και
σύντομος ό επίγειος βίος, πολύ δε περισσότερο η αιωνιότητα πού είναι
ατελείωτη και απεριόριστη.
Όπου υπάρχει o θάνατος εκεί αληθινή χαρά δεν υπάρχει.
Μέσα στην βοή και τον χαλασμό της αμαρτίας, μέσα στην μέθη από την
γλυκύτητα της αμαρτίας, οι άνθρωποι αναγορεύουν σε χαρές της ζωής
πλείστες ανοησίες και ασήμαντα πράγματα.
Γιατί είναι ανόητα και ασήμαντα όλα εκείνα που απομακρύνουν τον άνθρωπο
από τον Κύριο και Χριστό, όσα δεν του εξασφαλίζουν την αθανασία και την
αγιότητα του Χριστού»
(Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)
