Όλο το Ευαγγέλιο διδάσκει ότι πρέπει να αφήνουμε το μικρότερο για χάρη του μεγαλύτερου, το πεπερασμένο για χάρη του αιώνιου, το χειρότερο για χάρη του καλύτερου, το ευτελές για χάρη του πολύτιμου.
Εάν το Ευαγγέλιο δεν υποσχόταν κάτι μεγαλύτερης αξίας, ποιος δε θα εγκατέλειπε τότε κάτι μικρότερης αξίας;
Ποιος θα ανακάλυπτε τον πολυτιμότερο θησαυρό και θα τον άφηνε για κάποιον ευτελέστερο;
Ποιος θα άφηνε το μέλι με το γάλα αν δεν είχε κάτι πιο γλυκό;
Ποιος θα εγκατέλειπε τον πατέρα και τη μητέρα του αν δεν έβρισκε κάτι εγγύτερο;
Ποιος θα εγκατέλειπε τα παιδιά και τους φίλους του αν δεν έβρισκε κάτι αγαπητότερο;
Ποιος θα παρέδιδε οικειοθελώς αυτή τη ζωή στα βάσανα και το θάνατο, αν δεν διέκρινε την αθάνατη ζωή;
Πλησιέστερος συγγενής μας από τον πατέρα και τη μητέρα μας. Αγαπητότερος από τα παιδιά και τους φίλους μας. Πολυτιμότερος από όλους τους ορατούς θησαυρού, ακριβότερος αυτής της ζωής, επειδή χαρίζει την αθάνατη ζωή.
Όλα όσα υπάρχουν στον κόσμο είναι υποδεέστερα από Εκείνον, μικρότερα, πικρότερα, ισχνότερα, ευτελέστερα και πρόσκαιρα.
Όποιος Τον αποδέχεται, εύκολα εγκαταλείπει τα πάντα, τα πάντα, επειδή έλαβε το άριστο και τον Άριστον.
Ω, Κύριε Ιησού, θησαυρέ όλων των άφθαρτων θησαυρών, βοήθησέ μας να λυτρωθούμε από όλα και να αγαπήσουμε Εσένα, τη ζωή και το αγαθό μας.
Σοί πρέπει πάσα δόξα και ευχαριστία και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
