-.... έχασες το θάρρος σου....;Γιατί ;...Αφού μυρίζει Ανάσταση!«Τι έχεις;», σε ρωτώ.
-«Δεν είμαι καλά, πνίγομαι, απελπίστηκα», μου απαντάς.
-Γιατί έχασες το θαρρος σου;Άφησες την παγωνιά του χειμώνα να κυριεύσει την ψυχή σου.
-Μα τόσα προβλήματα έχουν πέσει επάνω μου.Τα οικονομικά χάλια, ασθένειες πολλές, σύγχυση παντού.
-Δεν μπορείς να μιλήσεις με άνθρωπο παρηγοριά πουθενά.
-Όταν απελπίζεσαι, και σε πιάνει πανικός και απόγνωση,ρίξε το βλέμμα σου στο Σταυρό,αν σου σταύρωσαν την ελπίδα,μυρίζει Ανάσταση!
-«Δεν είμαι καλά, πνίγομαι, απελπίστηκα», μου απαντάς.
-Γιατί έχασες το θαρρος σου;Άφησες την παγωνιά του χειμώνα να κυριεύσει την ψυχή σου.
-Μα τόσα προβλήματα έχουν πέσει επάνω μου.Τα οικονομικά χάλια, ασθένειες πολλές, σύγχυση παντού.
-Δεν μπορείς να μιλήσεις με άνθρωπο παρηγοριά πουθενά.
-Όταν απελπίζεσαι, και σε πιάνει πανικός και απόγνωση,ρίξε το βλέμμα σου στο Σταυρό,αν σου σταύρωσαν την ελπίδα,μυρίζει Ανάσταση!
