Έλεγε ο Γέροντας Ιωσήφ στα Κατουνάκια (σημ. ο πρώτος υποτακτικός του Αγίου Εφραίμ του Κατουνακιώτη):
«Η μικρή αυτή ευχή, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με, μία φορά τη μέρα να την πεις, εφόσον την πεις την ίδια ώρα, την άλλη μέρα η ψυχή περιμένει αυτή τη γλυκύτητα αυτής της ώρας»*.
Μία φορά είναι λίγο να πεις την ευχή. Ή δύο. Μόνον δύο;
Μεγάλη η δύναμις του λίγου.
«Μεγάλη ἡ δύναμις τῆς μικρᾶς πολιτείας τῆς ἀεί γινομένης».
Του λίγου που κάθε μέρα γίνεται.
Αυτή τη φράση του Οσίου Ισαάκ του Σύρου, έλεγε ο Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης στους κοσμικούς αδελφούς, που του έλεγαν συχνά πυκνά ότι δεν προλαβαίνουν.
»Κάθε μέρα λίγο. Μεγάλη η δύναμις του λίγου.
Τριακόσια εξήντα πέντε τριαντάφυλλα, τα φορτώνεις στο τέλος του χρόνου σ’ ένα τρελό φορτηγό σε είκοσι μεγάλες ανθοδέσμες. Τόσο λουλούδι».
