Κατά τον Χρυσόστομο γονέας δεν είναι αυτός που έφερε παιδιά στον κόσμο, αλλά εκείνος που κουράστηκε να τα αναθρέψει. Όχι το «τεκνοποιείν» αλλά το «τεκνοτροφείν» κάνει τον γονέα.
«Γιατί δεν κάνει έναν άνθρωπο πατέρα το γεγονός και μόνο ότι συνετέλεσε
να γεννηθεί παιδί, αλλά το να το διαπαιδαγωγήσει σωστά». Και τότε
ακούονταν παράπονα για την ανησυχητική πορεία των νέων - ανυπακοή,
επανάσταση, θράσος, ασέβεια, αναρχία.
Βέβαια, πόσο ανησυχητική είναι η κατάσταση σήμερα, που η αμαρτία έχει
τεράστια κοινωνική αποδοχή, έχει σχεδόν νομιμοποιηθεί και οι προκλήσεις
της είναι πιο έντονες στους ασταθείς νέους! Ο Χρυσόστομος αποδίδει την κατάσταση στην έλλειψη φροντίδας των μεγαλυτέρων και στην ελλιπή αγωγή.
«Η αιτία της ανατροπής των πάντων, είναι ότι δεν φροντίζουμε τα δικά μας
παιδιά. Φροντίζουμε για τα σώματα τους, περιφρονούμε όμως την αγωγή της
ψυχής τους». Ρωτά, ελέγχοντας ο Χρυσόστομος. «Θέλεις παιδί υπάκουο;
Από τα πρώτα βήματά του ανάθρεψέ το εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου». Αν
δείχναμε το ίδιο ενδιαφέρον για την πνευματική αγωγή των παιδιών με
εκείνο που δείχνουμε για την άλλη κατάρτισή τους θα προλαμβάναμε πολλά
κακά.
