Στην κατάσταση που είναι σήμερα οι άνθρωποι, ό,τι τους λέει ο λογισμός κάνουν.
Άλλοι είναι με χάπια, άλλοι παίρνουν ναρκωτικά… Κάθε τόσο τρεις-τέσσερις ξεκινούν να κάνουν μία νέα θρησκεία.
Ανάλογα ,λίγα γίνονται, εγκλήματα, δυστυχήματα κ.λπ. Βοηθάει ο
Θεός. Ήρθε ένας στο Καλύβι και μου λέει: «Έχεις καμμιά κιθάρα;». Πίνει
χασίς, έχει όρεξη να μιλάη- δεν σε ρωτά αν έχης εσύ όρεξη- θέλει και μια
κιθάρα!
Άλλοι βαρέθηκαν τη ζωή τους και θέλουν να αυτοκτονήσουν ή να κάνουν κανένα κακό, για να γίνη σαματάς.
Άλλοι βαρέθηκαν τη ζωή τους και θέλουν να αυτοκτονήσουν ή να κάνουν κανένα κακό, για να γίνη σαματάς.
Δεν είναι ότι τους περνάει αυτό σαν βλάσφημος λογισμός και
τον διώχνουν. Βαρέθηκαν την ζωή τους και δεν ξέρουν τί να κάνουν. Μου
είπε ένας: «Θέλω να με γράψουν οι εφημερίδες ότι είμαι ήρωας». Οι άλλοι
χρησιμοποιούν μερικούς τέτοιους και κάνουν την δουλειά τους. Πάλι καλά,
ανάλογα, λίγα γίνονται.
Το καλό είναι που δεν μας εγκαταλείπει ο Θεός. Ο Καλός Θεός
τον σημερινό κόσμο τον φυλάει με τα δυο Του χέρια ∙ παλιότερα μόνο με
το ένα. Σήμερα, μέσα στους τόσους κινδύνους που ζει ο άνθρωπος, ο Θεός
τον φυλάει όπως φυλάει η μάνα το μικρό παιδί, όταν αρχίζη να περπατάη.
Τώρα μας βοηθούν πιο πολύ ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι, αλλά δεν το
καταλαβαίνουμε. Πού θα ήταν ο κόσμος αν δεν βοηθούσαν!…
Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων παίρνει χάπια και είναι σε μια
κατάσταση… Άλλος μεθυσμένος, άλλος απογοητευμένος, άλλος ζαλισμένος,
άλλος από τους πόνους ξενυχτισμένος. Όλοι αυτοί βλέπεις να οδηγούν
αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες, να κάνουν επικίνδυνες δουλειές, να χειρίζονται
επικίνδυνα μηχανήματα. Είναι όλοι αυτοί σε κατάσταση να οδηγούν;
Μπορούσε να είχε σακατευθή ο κόσμος. Πώς μας φυλάει ο Θεός και δεν το
καταλαβαίνουμε!
Παλιά, θυμάμαι, πήγαιναν οι γονείς μας στα χωράφια και
πολλές φορές μας άφηναν στην γειτόνισσα να μας προσέχη μαζί με τα παιδιά
τα δικά της. Αλλά τότε ήταν ισορροπημένα τα παιδιά. Μια ματιά έρριχνε η
γειτόνισσα και έκανε τις δουλειές της και εμείς παίζαμε ήσυχα. Έτσι και
ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι παλιά με μια ματιά παρακολουθούσαν τον
κόσμο. Σήμερα και ο Χριστός και η Παναγία και οι Άγιοι τον έναν πιάνουν
από ‘δω, τον άλλον από ‘κει, γιατί οι άνθρωποι δεν είναι ισορροπημένοι.
Τώρα είναι μια κατάσταση… Θεός φυλάξοι!
Σαν μια μητέρα να έχη δυο-τρία προβληματικά παιδιά, το ένα λίγο
χαζούλικο, το άλλο λίγο αλλοίθωρο, το άλλο λίγο ανάποδο, να έχη και
κανα-δυό της γειτόνισσας να τα προσέχη, και το ένα να ανεβαίνη ψηλά και
να κινδυνεύη να πέση κάτω, το άλλο να παίρνη το μαχαίρι να κόψη το λαιμό
του, το άλλο να πάη να κάνη κακό στο άλλο, και αυτή συνέχεια να
βρίσκεται σε εγρήγορση, να τα παρακολουθή, και εκείνα να μην
καταλαβαίνουν την αγωνία της.
Έτσι και ο κόσμος δεν καταλαβαίνει την βοήθεια του Θεού. Με τόσα
επικίνδυνα μέσα που υπάρχουν σήμερα θα είχε σακατευθή, αν δεν βοηθούσε ο
Θεός. Αλλά έχουμε και Πατέρα τον Θεό και Μάνα την Παναγία και αδέλφια
τους Αγίους και τους Αγγέλους, που μας προστατεύουν.
Πόσο μισεί ο διάβολος το ανθρώπινο γένος και θέλει να το
εξαφανίση! Και εμείς ξεχνούμε με ποιόν παλεύουμε. Να ξέρατε πόσες φορές ο
διάβολος τύλιξε την γη με την ουρά του ,για να την καταστρέψη! Δεν τον
αφήνει όμως ο Θεός∙ του χαλάει τα σχέδια. Και το κακό που πάει να κάνη
το ταγκαλάκι, ο Θεός το αξιοποιεί και βγάζει μεγάλο καλό. Ο διάβολος
τώρα οργώνει, ο Χριστός όμως θα σπείρη τελικά.
Και πάντα βλέπουμε ότι ο Καλός Θεός στις μεγάλες δοκιμασίες δεν
αφήνει να περάσουν περισσότερες από τρεις γενιές, για να υπάρχη προζύμι.
Πριν την Βαβυλώνια αιχμαλωσία οι ισραηλίτες έρριξαν σε ένα ξεροπήγαδο
την φωτιά από την τελευταία θυσία που έκαναν, ώστε να βρουν μετά από την
ίδια φωτιά και να αρχίσουν πάλι τις θυσίες. Και πράγματι, μετά από
εβδομήντα χρόνια, όταν επέστρεψαν, βρήκαν από εκείνη την φωτιά και
άρχισαν τις θυσίες.
Σε κάθε δύσκολη περίοδο δεν παρασύρονται όλοι. Ο Θεός διατηρεί μία
ζύμη για τις επόμενες γενιές. Οι Κομμουνιστές δούλεψαν εβδομήντα χρόνια
και κράτησαν εβδομήντα πέντε χρόνια∙ πάλι τρεις γενιές. Οι Σιωνιστές,
πόσα χρόνια έχουν που δουλεύουν, αλλά ούτε επτά χρόνια δεν θα κρατήσουν.
