αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Είναι κάποιες περιπτώσεις, όπου καθώς συναντάς τους οικείους ενός κεκοιμημένου δεν σου βγαίνει να πεις «συλλυπητήρια».
Έχεις δει το μαρτύριο, τον πόνο που πέρασε, την μετάνοια που έζησε, την
νήψη που γέννησε η ασθένεια, την υγεία του πνεύματος που εκπόρευσε ο
καρκίνος του σώματος.
Γι’αυτό, καθώς βλέπεις τα πρόσωπα εκείνων που μείνανε πίσω θρηνώντας
για τον ηγαπημένο τους, ένα πράγμα μπορείς να πεις, μία φράση σου
έρχεται στα χείλη· ως ευχή γι’ αυτούς που μείνανε πίσω, για εκείνον που
έφυγε πρόωρα…«καλό Παράδεισο».
