Μερικοί ιερείς ήταν απότομοι και με τον τρόπο τους απομάκρυναν κάποιους από τους ναούς. Όταν όμως γνώριζαν τον άγιο Γέροντα, ξαναέβρισκαν την οδό της αληθείας.
Ο Γέροντας μας έλεγε:
– Από την εποχή των αποστόλων, ο Ορθόδοξος ιερέας, με τη χειροτονία του,
έχει πάρει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, την οποία οι αιρετικοί δεν
έχουν.
Αν ο ιερέας είναι αμαρτωλός, όταν τελεί τις ιερές ακολουθίες είναι δεμένος με σκοινί, και την τέλεση τον μυστηρίου αναλαμβάνουν οι άγιοι άγγελοι.
Ο αμαρτωλός ιερέας μοιάζει με κάποιον βγάζει από το πηγάδι το αθάνατο νερό με χρυσό κουβά.
Το νερό δεν παθαίνει τίποτα από τις αμαρτίες του.
Γι’ αυτό και ο σοφός άνθρωπος θα χρησιμοποιήσει τη χάρη εκείνη που κατέρχεται μέσα του από τη Θεία Λειτουργία.
Όμως, αν ο ιερέας κηρύττει λανθασμένα σε δογματικά θέματα, τότε απομακρυνθείτε απ’ αυτόν. Είναι εχθρός και προδότη.
Μέχρι να τον αποσχηματίσουν, με απόφαση της Ιεράς Συνόδου, δεν θα λείψει η θεία χάρις απ’ όσους τον πλησιάζουν για πρώτη φορά και δεν τον γνωρίζουν.
Οι άγιοι πατέρες διδάσκουν: Ένας ιερέας με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος έχει τόση δύναμη όση δεν έχουν όλοι οι λαϊκοί μαζί!