Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Μὲ
«θυμὸν δικαιότατον» μιλοῦσε γιὰ τοὺς ἄρχοντες τῆς χώρας ποὺ ψήφιζαν
νόμους ἀντίθετους μὲ τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ, καὶ ἔσπρωχναν τὴν νεολαία στὴν
ἀνηθικότητα.
Μὲ ἱερὴ ἀγανάκτηση διάβαζε γι’ αὐτοὺς τὸν 93ο Ψαλμὸ ποὺ λέει: «Θεὸς ἐκδικήσεων Κύριος, Θεὸς ἐκδικήσεων ἐπαῤῥησιάσατο… Ἕως πότε ἁμαρτωλοί, Κύριε, ἕως πότε ἁμαρτωλοὶ καυχήσονται;».
Καὶ τὸν 82ο Ψαλμὸ ποὺ ἐπίσης λέει: «Ὁ Θεός, τις ὁμοιωθήσεταί Σοι; μὴ σιγήσῃς μηδὲ καταπραΰνῃς, ὁ Θεός· ὅτι ἰδοὺ οἱ ἐχθροί Σου ἤχησαν, καὶ οἱ μισοῦντές Σε ᾖραν κεφαλήν, ἐπὶ τὸν λαόν Σου κατεπανουργεύσαντο γνώμην καὶ ἐβουλεύσαντο κατὰ τῶν ἁγίων Σου… Πλήρωσον τὰ πρόσωπα αὐτῶν ἀτιμίας, καὶ ζητήσουσι τὸ ὄνομά σου, Κύριε».
Συγχρόνως ὁ Ὅσιος παρακαλοῦσε τὸν Θεὸ νὰ παρουσιάση σωστοὺς ἀνθρώπους, νέους Μακκαβαίους, καὶ εἶχε ὅλη τὴν ἐλπίδα του σ’Αὐτόν.
