"Καὶ ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη καὶ φῶς ἔλαμψεν ἐν τῷ οἰκήματι· πατάξας δὲ τὴν πλευρὰν τοῦ Πέτρου ἤγειρεν αὐτὸν λέγων. ἀνάστα ἐν τάχει· καὶ ἐξέπεσον αὐτοῦ αἱ ἁλύσεις ἐκ τῶν χειρῶν. εἶπέ τε ὁ ἄγγελος πρὸς αὐτόν· περίζωσαι καὶ ὑπόδησαι τὰ σανδάλιά σου. ἐποίησε δὲ οὕτω. καὶ λέγει αὐτῷ· περιβαλοῦ τὸ ἱμάτιόν σου καὶ ἀκολούθει μοι. καὶ ἐξελθὼν ἠκολούθει αὐτῷ" (Πράξ. 12, 7-9)
"Και ιδού, άγγελος Κυρίου στάθηκε ξαφνικά από πάνω και φως έλαμψε μέσα στο οίκημα. Χτύπησε τότε την πλευρά του Πέτρου και τον ξύπνησε λέγοντας: «Σήκω γρήγορα». Και του έπεσαν οι αλυσίδες από τα χέρια. Είπε τότε ο άγγελος προς αυτόν: «Ζώσου και βάλε τα σανδάλια σου». Και έκανε έτσι. Και του λέει: «Φόρεσε το πανωφόρι σου και ακολούθα με». Και τότε εξήλθε και τον ακολουθούσε".
"Ανάστα εν τάχει". Με την φράση αυτή ο άγγελος ξυπνά τον απόστολο Πέτρο, ο οποίος βρίσκεται στην φυλακή από τον βασιλιά Ηρώδη, ο οποίος δεν δέχεται ότι ο Χριστός του οποίου την καταδίκη προσυπέγραψε, έχει αναστηθεί. Δεν δέχεται ότι οι μαθητές του Χριστού, τους οποίους η Ιουδαϊκή εξουσία θεώρησε πως είχε στείλει στο περιθώριο με την βίαιη θανάτωση του Ιησού, κήρυτταν την ανάσταση και έκαναν τον κόσμο να πιστεύει στον Θεάνθρωπο Λυτρωτή. Και είναι έτοιμη η εξουσία του κόσμου τούτου να εξοντώσει και όποιον θέλει να της θυμίζει την πληγή της αδικίας, του κακού, της ανήθικης και αχάριστης συμπεριφοράς της. Όμως είναι άλλα τα σχέδια του Θεού. Και ο άγγελος θα έρθει το βράδυ στην φυλακή, δείχνοντας στον κορυφαίο μαθητή ότι ο Θεός και ακούει της προσευχές των χριστιανών που δεν ήθελαν να χάσουν τον Πέτρο, αλλά και δεν επιβραβεύει την κακία του κόσμου τούτου, ο οποίος νομίζει ότι είναι παντοδύναμος και αυτάρκης και ότι έχει διαγράψει τον Θεό από την ζωή του χωρίς να υπολογίζει τίποτα.
"Ανάστα εν τάχει". Ο λόγος αυτός του αγγέλου απευθύνεται στον καθέναν από εμάς. Μας προτρέπει να μη μείνουμε στα όσα ζήσαμε την εβδομάδα των Παθών και της Ανάστασης ως μνήμες μόνο, αλλά να ετοιμαστούμε, να φορέσουμε τα σανδάλια της προθυμίας και της αγάπης, να ζωστούμε το πανωφόρι της πίστης και να ακολουθήσουμε τον Θεάνθρωπο Χριστό στο πρόσωπο κάθε αγγέλου Του, στην Εκκλησία, στον λόγο τον πνευματικό, στα έργα που οι άγιοι, αλλά και όσοι ζούνε τον Χριστό στην καρδιά τους πράττουν, και να επανέλθουμε στην κοινότητα της Εκκλησίας. Διότι εκεί πήγε ο άγγελος τον Πέτρο. Στην κοινότητα της Εκκλησίας. Δεν τον άφησε μόνο του να περιδιαβαίνει τον κόσμο, αλλά τον έφερε πίσω εκεί όπου ήταν και είναι η οικογένεια τόσο η δική του όσο και η δική μας. Διότι αυτό είναι το κατεξοχήν αναστάσιμο μήνυμα. Ότι χρειάζεται ο καθένας από εμάς, με όπλα του την προθυμία, την αγάπη και την πίστη, να βρει την κοινότητά του και να μιλήσει με όλη του την ύπαρξη για τον Χριστό που ζει. Για τον Χριστό στον Οποίο προσεύχεται. Για την χαρά της Ανάστασης, της δικής Του και της δικής μας. Ότι δεν είναι ό,τι ζήσαμε ένα ατομικό γεγονός, αλλά η εμπειρία που μοιραστήκαμε στην Εκκλησία. Που κοινωνήσαμε. Που χαρήκαμε ο ένας στο πρόσωπο του άλλου. Το δάκρυ και το χαμόγελο. Η ήττα και ο θρίαμβος. Τα πάντα Χριστός και τα πάντα τοις πάσι.
"Ανάστα εν τάχει". Αυτό είναι και το βίωμα των αγίων μας. Ο απόστολος Θωμάς εκτός της κοινότητας των μαθητών αμφισβητεί, αμφιβάλλει, προβληματίζεται, λυγίζει στην δύναμη του λόγου και αρνείται την εμπειρία των μαθητών. Εντός της κοινότητας, ξαναβρίσκει τον δρόμο, την πίστη, την καλή ομολογία. Ο άγιος Γεώργιος θαυματουργεί όχι για να δοξαστεί ο ίδιος, αλλά για να βεβαιωθεί η κοινότητα για την παρουσία του Χριστού. Για να γλιτώσει ο τόπος και η βασιλοπούλα από τον δράκοντα- διάβολο ο οποίος τυραννά τους ανθρώπους. Για να δει ο αυτοκράτορας και οι παριστάμενοι ειδωλολάτρες ότι η πίστη στον Χριστό και στην ανάστασή Του είναι η αλήθεια και η ζωή. Για να φέρει στην πίστη την γυναίκα του αυτοκράτορα, τον μάγο που επιχειρούσε να τον ανταγωνιστεί, τους στρατηγούς, τους στρατιώτες και όλους όσοι ένιωθαν ότι στην πίστη είναι η αλήθεια. Οι άγιοι ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση του ουρανού και έδωσαν και δίνουν την καλή τους μαρτυρία. ζώντας εις τον αιώνα. Αυτή την κινητοποίηση καλούμαστε να ζήσουμε κι εμείς.
Ας αφυπνιστούμε λοιπόν και ας φανερώσουμε έμπρακτα ότι ζούμε την χαρά της ανάστασης! Χριστός Ανέστη!
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός