Όσο πιο σκληρόκαρδος είναι ο άνθρωπος, τόσο πιο βαθιά θα είναι η πτώση του. Ένα αυγό σπάει και από ύψος 30 πόντων.
Όμως ένας βράχος πρέπει να ανέβει πολύ υψηλά και να πέσει για να συντριβεί.
Ο άνθρωπος που έχει πολύ σκληρή καρδιά, θα επιτρέψει ο Θεός να πετύχει κάποια πράγματα:
Να ανέβει ψηλά και κατόπιν να πέσει βαρύγδουπα για να συντριβεί, να μαλακώσει, να σπάσει.
Όμως ο μαλακός άνθρωπος, ο ευαίσθητος, ο πονόψυχος μπορεί να μην έχει μεγάλες κοσμικές επιτυχίες, να βρίσκει όλο εμπόδια, αυτό όμως τον προστατεύει από μεγάλες πτώσεις, τις οποίες η ευαίσθητη καρδιά του δεν θα αντέξει.
Να λοιπόν, που τα εμπόδια στη ζωή μας είναι η προστασία μας και όχι η κατάρα μας και η δοκιμασία μας.
Έτσι, όταν ο Θεός θέλει να μας γλιτώσει από εγωιστικά στραπατσαρίσματα βάζει εμπόδια στα σχέδιά μας.
Δηλαδή, το εμπόδιο είναι η προστασία από εγωιστικές πτώσεις
Γι’ αυτό ο λαός λέει:
Κάθε εμπόδιο για καλό” και κατ’ αναλογία “κάθε άνεση για κακό!»
Λέγουν οι Πατέρες «ουδείς εισήλθε μετ’ ανέσεως στον παράδεισο».
Ως εκ τούτου πριν από κάθε πτώση, προηγείται εγωιστική άνεση και πριν από κάτι όμορφο, συντριβή και ταπείνωση.
