Τελευταία παρατηρείται ολοένα και περισσότερο η τάση ηρωοποιησης του εαυτού μας.
Μια
ασυγκράτητη μανία που μετατρέπεται σε
καθημερινό....αυτολιβανισμα.Χάθηκε το ταπεινό φρόνημα και ο γνήσιος και
ειλικρινής αγώνας.
Η ψευτοαναγκη αποδοχής, δημιούργησε ανθρώπους..."δήθεν".
Η καθέδρα έπαψε να ομοιάζει με ... σταυρό και θυσία και ενδυθηκε την πορφύρα της εξουσίας και του ... δυνάστη.
Ομως.....
Ήρωας είσαι όχι μόνο στο προσκήνιο αλλά κυρίως στο παρασκήνιο της ζωής.
Ήρωας "εν τω κρυπτω" που ο Θεός σε καθιστά ήρωα και "εν τω φανερώ"
Διότι έρχεται η στιγμή που το παρασκήνιο φωτίζεται και τότε αρχίζουν να πέφτουν σαν αστροπελέκια τα ....."ουαί" !!!
Και οι καθεδρες του κόσμου μετατρέπονται σε ... ερείπια.
Η ψευτοαναγκη αποδοχής, δημιούργησε ανθρώπους..."δήθεν".
Η καθέδρα έπαψε να ομοιάζει με ... σταυρό και θυσία και ενδυθηκε την πορφύρα της εξουσίας και του ... δυνάστη.
Ομως.....
Ήρωας είσαι όχι μόνο στο προσκήνιο αλλά κυρίως στο παρασκήνιο της ζωής.
Ήρωας "εν τω κρυπτω" που ο Θεός σε καθιστά ήρωα και "εν τω φανερώ"
Διότι έρχεται η στιγμή που το παρασκήνιο φωτίζεται και τότε αρχίζουν να πέφτουν σαν αστροπελέκια τα ....."ουαί" !!!
Και οι καθεδρες του κόσμου μετατρέπονται σε ... ερείπια.
