Ἀγαπῶ μὲ τὴν φίλαυτη περίπτωση; ἀγαπῶ ἐκεῖνα ποὺ θέλω;
-Ὄχι! ἀγαπῶ τὸν ἑαυτόν μου μὲ τὴν ἔννοια τὴν σωστή: ἀγαπῶ τὴν σωτηρία μου!
Ἂν ἐγὼ ἀγαπῶ τὸν ἑαυτόν μου, τὴν σωτηρία μου, μὲ τὸ κριτήριον αὐτὸ θὰ ἀγαπήσω καὶ τὸν ἄλλον ἄνθρωπο!
Ἀγαπῶ τὸν ἄλλον σημαίνει∙ τὸν βοηθῶ νὰ φθάσει στὴν σωτηρία. Ἂν δὲν φθάσει στὴν σωτηρία, τί εἴδους ἀγάπη εἶναι αὐτή;
Ἂν ἐγὼ δὲν ἔχω ἐπισημάνει τὴν δική μου σωτηρία, πῶς θὰ προσφέρω ἐκεῖνο ποὺ δὲν ἔχω; «Οὐκ
ἂν λάβῃς παρὰ τοῦ μὴ ἔχοντος», δὲν θὰ πάρεις ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ δὲν ἔχει.
Δὲν ἔχω τὴν σωτηρία∙ τί νὰ σοῦ δώσω; Χρήματα; Γνώσεις; Ὅλα αὐτὰ εἶναι
καλὰ καὶ σπουδαῖα, ἀλλὰ τὸ κριτήριον λείπει. Εἶναι ἡ ἀγάπη τῆς δικῆς μου σωτηρίας.
Γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος