Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Μια φορά ένα παιδί δευτέρας γυμνασίου ήρθε στο καλύβι και χτύπησε το σιδεράκι στην πόρτα . Είχα ένα τσουβάλι γράμματα να διαβάσω , αλλά είπα , ας βγω να δω τι θέλει .
-Τι είναι , παλληκάρι ; του λέω.
-Αυτό είναι το καλύβι του πατρός Παϊσίου ; με ρωτάει . Θέλω τον πάτερ Παϊσιο.
-Αυτό είναι , αλλά αυτός δεν είναι εδώ, πήγε να αγοράση τσιγάρα , του λέω .
–Φαίνεται κάποιον πήγε να εξυπηρετήση, μου λέει με καλό λογισμό.
-Για τον εαυτό του πήγε να τα αγοράση , του λέω . Του είχαν τελειώσει και έκανε σαν τρελλός για τα τσιγάρα . Εμένα με άφησε εδώ μόνον μου και ούτε ξέρω πότε θα γυρίση . Αν δω ότι αργεί , θα σηκωθώ να φύγω .
Βούρκωσαν τα μάτια του και με καλό πάλι λογισμό είπε:
-Τον κουράζουμε τον Γέροντα.
-Τι τον θέλεις , τον ρωτάω.
-Την ευχή του θέλω να πάρω, μου λέει.
-Τι ευχή να πάρης , μωρέ ! Αυτός είναι πλανεμένος δεν έχει χαϊρι εγώ τον ξέρω καλά . Μην περιμένεις άδικα , γιατί , κι όταν γυρίση , θα είναι νευριασμένος , ίσως είναι και μεθυσμένος , επειδή πίνει κιόλας .
Αλλά εκείνο έβαζε συνέχεια καλό λογισμό.
-Τέλος πάντων , του λέω , εγώ θα περιμένω λίγο ακόμη , τι θέλεις να του πω;
-΄Εχω ένα γράμμα να του δώσω, μου λέει , αλλά θα περιμένω να πάρω και την ευχή του.
Είδατε ;΄Ο,τι του έλεγα , το έπαιρνε με καλό λογισμό .
Του είπα:
– Σαν τρελλός έκανε για τα τσιγάρα και το καημένο αναστέναξε , βούρκωσαν τα μάτια του.
– Ποιός ξέρει, είπε , κάποιον θα ήθελε να εξυπηρετήση.
Άλλοι τόσα διαβάζουν , κι εκείνο , παιδάκι δευτέρας γυμνασίου, και να έχη τόσο καλούς λογισμούς ! Να του χαλάς τον λογισμό και αυτό να φτιάχνη καλύτερο λογισμό και να βγάζη πιο καλό συμπέρασμα.
Το θαύμασα ! Πρώτη φορά είδα τέτοιο πράγμα !
