π. Παῦλος Παπαδόπουλος
Σκέφτομαι κάποιες φορὲς πόσο μᾶς ἀγαπᾶ ὁ Θεός, πόσες εὐλογίες ἔχουμε στὴν ζωή μας, πόσο φῶς ἔχουμε δεχτεῖ καὶ πόσος οὐρανὸς μᾶς ἔχει χαριστεῖ.
Μεγάλο πράγμα νὰ ἐκτιμᾶς σωστά τά πράγματα στὴν ζωή σου. Μεγάλη ἀρετὴ ἡ εὐγνωμοσύνη. Θεάρεστη ἐνέργεια ἡ εὐχαριστία.
Μὴν ξεχνοῦμε ποτὲ ἀγαπητοί μου τὰ καλὰ ποὺ ἀπολαμβάνουμε στὴ ζωή μας. Σίγουρα καὶ κάτι στραβὸ θὰ ὑπάρχει.
Ἐμεῖς ἄς ἑστιάζουμε στὰ καλά. Τότε καὶ τὰ λίγα κακὰ θὰ ἀντιμετωπίζονται χωρὶς ὑστερίες καὶ γκρίνια.
Μὴν παίρνουμε τὰ καλὰ ποὺ ἔχουμε ὡς δεδομένα διότι τότε πέφτουμε στὴν ἀχαριστία.
Πὲς εὐχαριστῶ ποὺ ξύπνησες, ποὺ ἀναπνέεις, ποὺ ὑπάρχουν ἔστω λίγοι ἄνθρωποι ποὺ νοιάζονται γιὰ σένα γνήσια καὶ ἄδολα.
Πὲς εὐχαριστῶ ποὺ μπορεῖς νὰ διαβάσεις αὐτὴν τὴν σελίδα, ποὺ μπορεῖς νὰ ἀκούσεις μουσική, ποὺ μπορεῖς νὰ αἰσθανθεῖς τὸ ἀγέρι, ποὺ μπορεῖς νὰ ἀστειευτεῖς μὲ φίλους, ποὺ μπορεῖς νὰ ἀγκαλιάσεις καὶ νὰ φιλήσεις, ποὺ μπορεῖς νὰ προσευχηθεῖς καὶ νὰ μετανοήσεις.
Πὲς εὐχαριστῶ ποὺ ὁ Χριστὸς σὲ ἀγαπᾶ κι ἄς μὴν ἔχεις κάνει τίποτα ἄξιο τῆς ἀγάπης Του.
Κάπου ἐκεῖ μέσα στὴν ἀδυσώπητη καθημερινότητα στάσου γιὰ λίγο καὶ πὲς ἕνα εὐχαριστῶ.
Ἕνα εὐχαριστῶ γιὰ ὅλα τά καλὰ ποὺ ἔχεις στὴν ζωή σου.
Ἕνα εὐχαριστῶ γιὰ τὶς δοκιμασίες ποὺ ἐπιτρέπονται στὴν ζωή σου.
Ἕνα εὐχαριστῶ στοὺς ἀνθρώπους ποὺ σὲ στηρίζουν.
Ἕνα εὐχαριστῶ στὸν Θεὸ ποὺ σὲ σώζει καὶ σὲ ἀγκαλιάζει μέσα στὴν αἰωνιότητά Του.
Μὴν τσιγκουνεύεσαι τὸ εὐχαριστῶ.
Τὸ εὐχαριστῶ ποὺ λές, πιὸ πολὺ τιμᾶ ἐσένα καὶ μετὰ αὐτὸν ποὺ τὸ δέχεται.
Πές το, τὸ εὐχαριστῶ, μὰ πιὸ πολὺ ζῆσε το!
