Με τη μελέτη η ψυχή σας θα αγαθύνεται και θα γίνεται αγία χωρίς πολύ κόπο. Θέλετε να βρείτε τη χαρά στη ζωή;
Να διαβάζετε Αγία Γραφή. Να εκκλησιάζεσθε. Να πλησιάζετε τον Χριστό, να Τον αγαπήσετε. Να προσέχετε τις ακολουθίες: όρθρο, ώρες, εσπερινό, απόδειπνο κ.λπ., γιατί τα λόγια τους είναι γραμμένα από αγίους. Είναι λόγια άγια, ερωτικά προς τον Χριστό, την Παναγία μας. Εγώ δίνω μεγάλη σημασία σ’ αυτά. Να τα διαβάζετε καθαρά, μία μία λέξη, με νόημα, με λαχτάρα και θείο έρωτα. Ότι σας κάνει εντύπωση, να το ξαναμελετάτε κατ’ ιδίαν. Το βιβλίο το γράφομε μέσα μας- και το ‘χομε, όταν κάθε τόσο στεκόμαστε και εμβαθύνομε. Λίγο να μελετάμε και να το γράφομε μέσα μας. Άμα τ’ άγαπάεις τα γράμματα, σε τραβούνε. Έχουν θησαυρούς μέσα.
Όταν ψάλλετε τους κανόνες, όχι άπλα να λέτε τα λόγια, αλλά να τα απολαμβάνετε. Έτσι πολύ γρήγορα θα αγιαστείτε, χωρίς να το καταλάβετε. Κι όταν διαβάζετε το Ψαλτήρι, να τα λέτε καθαρά, μία μία τις λέξεις. Ν’ άκουγα άνθρωπο, πού να διάβαζε καλά Ψαλτήρι! Α, θα καθόμουν εκεί, να μη χάσω λέξη. Εγώ έτσι το έμαθα το Ψαλτήρι, ακούγοντας το στην Εκκλησία. Ενώ το Ευαγγέλιο το έμαθα ένα ένα εδάφιο, το αποστήθιζα στίχο στίχο.
Συχνά, όμως, εμείς διαβάζομε επιπόλαια, ενώ χρειάζεται προσοχή στην απαγγελία. Να διαβάζετε με το νι και με το σίγμα και να απαγγέλλετε με νόημα, με χαρά και έρωτα. Να διαβάζετε σαν να μιλάτε με άνθρωπο. Φυσικά, απλά, με νόημα και παρακαλεστικά. Όπως θα λέγαμε π.χ.: «Παναγιώτα, ξέρεις τί έχομε πάθει; Είχαμε κάτι λεπτά, τα ξοδέψαμε και τώρα δεν έχομε. Αν διευκολύνεσαι, σε παρακαλώ, φέρε μας τριάντα χιλιάδες δραχμές, γιατί δεν έχομε να βολευτούμε». Καθόλου πλαστά πράγματα, καθόλου υποκρισίες.
Όταν θα διαβάζετε με νόημα, θα δημιουργείται μέσα σας ευφροσύνη και ενθουσιασμός. Τότε θα μπαίνετε στο κλίμα της προσευχής. Και η ψυχή σας θα αγαθύνεται, θα οικοδομείται και θα γίνεται αγία αναίμακτα, δηλαδή εύκολα, χωρίς πολύ κόπο. Έτσι σιγά σιγά θα αποκτήσετε αγάπη, θα γίνετε «πράοι, ταπεινοί τη καρδία» . Θα σας χαρίσει ο Θεός την αγία ταπείνωση, δηλαδή την απόλυτη εμπιστοσύνη. Και, ούτως εχόντων των πραγμάτων, που είναι ο κόπος και η προσπάθεια για να γίνετε καλοί; Σφιξίματα, σπρωξίματα δεν υπάρχουν.
Όταν δοθείτε σε αυτήν την προσπάθεια με λαχτάρα η ψυχή σας θα αγιάζεται με τρόπο απαλό, μυστικό, χωρίς να το καταλαβαίνετε…Με αυτήν την μελέτη σιγά-σιγά θα αποκτήσετε την πραότητα, την ταπείνωση, την αγάπη και η ψυχή σας θα αγαθύνεται. Να μην διαλέγετε αρνητικούς τρόπους για την διόρθωση σας.
Με προσοχή να διαβάζετε και τους βίους των αγίων. Ζητήστε τη βοήθεια τους.
Μελετώντας
τα βιώματα των αγίων, θα τους αγαπήσετε πολύ και πολύ θα ωφεληθείτε.
Σιγά σιγά θα ευφραίνεστε και, χωρίς να το καταλάβετε, θα θέλετε και θα
σκέπτεσθαι όλο και πιο πολύ το καλό. Το καλό θα γίνεται από αγάπη και το
κακό δεν θα βρίσκει θέση. Ακούγοντας και μαθαίνοντας έτσι, έρχεται η
εξυπνάδα και η αόρατος χάρις του Θεού και ο έρωτας στον Χριστό. Η αγάπη
στον Χριστό μεγαλώνει, γεμίζει η ψυχή, ζητάει το απόλυτο. Τί άλλο πιο
ανώτερο; Η χάρις του Θεού, ο Χριστός μέσα μας. Καταλάβατε; Λαχτάρα,
λατρεία! Αυτό είναι. Χωρίς αυτό δεν κάνομε τίποτα. Όλα τ’ άλλα είναι
λόγια, είναι μηδέν…
Για αυτό εγώ προτιμώ τον εύκολο δρόμο δηλ. αυτό τον τρόπο που τον πετυχαίνομε με τη μελέτη των κανόνων των Αγίων. Στους κανόνες θα βρούμε τρόπους που μεταχειρίσθηκαν οι Άγιοι, οι όσιοι, οι ασκητές, και οι μάρτυρες. Καλό είναι να κάνουμε αυτήν την κλοπή. Να κάνουμε και εμείς ότι έκαναν εκείνοι. Αυτοί ρίχθηκαν στην αγάπη του Χριστού. Έδωσαν όλη την καρδιά τους. Να κλέψουμε τον τρόπο τους.
