Ο άνθρωπος φοβάται τον άλλο άνθρωπο, τρέμει ο ένας άνθρωπος από τον άλλο άνθρωπο.
Και ο προπάτορας όλων των ανθρώπων, ο Αδάμ, φοβήθηκε στον παράδεισο.
Ο φόβος κυρίευσε τον Αδάμ μέσα στον παράδεισο. Πώς λοιπόν να μην κυριεύσει ο φόβος τους απογόνους του Αδάμ που είναι εξόριστοι από τον παράδεισο;
Όταν ο Αδάμ με την γυναίκα του παράκουσαν την εντολή του Θεού, παρέβησαν τον νόμο της υπακοής, εκρύβησαν από προσώπου Κυρίου του Θεού (Μωυσής Γ΄, 8).
Κρύφτηκαν ανάμεσα στα δέντρα του Παραδείσου, κρύφτηκαν στο δάσος, όπως η στρουθοκάμηλος κρύβει το κεφάλι της στην άμμο, όταν νιώθει κίνδυνο από τον κυνηγό.
Άκουσα την φωνή Σου και φοβήθηκα, είπε ο Αδάμ στον Θεό, όταν τον ρώτησε ο Θεός: Πού είσαι;
Σ’ αυτό το σημείο αγγίζουμε το θεμέλιο της ανθρώπινης φύσης και το θεμέλιο της σχέσης του ανθρώπου προς τον Θεό, τον Σωτήρα.
