Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2018

Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ

Αποτέλεσμα εικόνας για η καθαροτητα της ψυχης

Ἡ ἄσκηση εἶναι ἡ μητέρα τοῦ ἁγιασμοῦ. Ἀπ᾿ αὐτήν γεννιέται ἡ πρώτη γεύση τῶν μυστηρίων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ψυχή πού μολύνθηκε ἀπό τά σαρκικά πάθη, δέν μπορεῖ ν᾿ ἀνέβει στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, οὔτε μπορεῖ νά συναριθμηθεῖ μέ τούς ἁγίους. 

Τά δάκρυα καί οἱ νηστεῖες δημιουργοῦν τήν ὀμορφιά τῆς ψυχῆς, πού στόλισμά της εἶναι οἱ ἀρετές. Οἱ θλίψεις καί οἱ στενοχώριες βοηθοῦν τήν ψυχή στήν πρόοδο τήν πνευματική καί στήν ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν . Ὅλοι οἱ ἅγιοι πέρασαν ἀπό τό καμίνι τῶν θλίψεων κι ἔτσι ἀπέκτησαν τίς ἀρετές.


Ν΄ ἀγωνίζεσαι μ᾿ ὅλες τίς δυνάμεις σου, μιμούμενος τό πάθος τοῦ Χριστοῦ, γιά νά μπορέσεις νά γευθεῖς τήν δόξα Του. Γιατί ἄν σταυρωθοῦμε μαζί μέ τόν Χριστό καί ὅπως ὁ Χριστός θά δοξασθοῦμε μαζί Του.
Ὅπως ὁ Χριστος σταυρώθηκε γιά τίς ἁμαρτίες μας, ἔτσι κι ἐμεῖς πρέπει νά σταυρώνουμε τά πάθη μας καί τίς κακές μας ἐπιθυμίες.
Ὅποιος περιφρονεῖ τήν ἀνθρώπινη δόξα, αὐτός θ᾿ ἀξιωθεῖ ν᾿ ἀπολαύσει τήν δόξα τοῦ Θεοῦ. Γιά νά φτάσει ὅμως κανείς σ΄ αὐτήν τήν κατάσταση, πρέπει νά καθαρίζει συνέχεια τήν ψυχή του ἀπό κάθε σαρκική ἐπιθυμία.


Γιά νά προκόψεις στήν ἀρετή, χρειάζεται νά γνωρίσεις τόν Θεό καί νά Τόν ἀγαπήσεις. Καί θά Τόν γνωρίζεις καλύτερα ὅσο περισσότερο Τόν ἀγαπᾶς. Πρέπει νά σταυρώσεις τά πάθη σου καί τίς κακές σου ἐπιθυμίες, γιά νά ἔρθει μέσα στήν ψυχή σου ἡ χάρη Του.


Ἡ βάση τῶν ἀρετῶν εἶναι ἡ ταπείνωση. Καί γιά ν᾿ ἀποκτήσουμε ἀρετές, πρέπει πρῶτα νά βάλουμε τό θεμέλιο τῶν ἀρετῶν, πού εἶναι ἡ ταπείνωση.


Πρέπει ν᾿ ἀπαλλαγεῖς ἀπό τά σαρκικά πάθη, γιά νά μπορέσεις νά προκόψεις στήν ἀρετή.


Ἡ πρόοδος στήν ἀρετή δέν εἶναι εὔκολο πρᾶγμα. Χρειάζεται ἀγώνας σκληρός γιά πολλά χρόνια. Πρῶτα θά γνωρίσουμε τήν ἀρρώστια μας, θά πιστέψουμε ὅτι εἴμαστε ἄρρωστοι πνευματικά, καί μετά θά προχωρήσουμε στήν θεραπεία.


Οἱ Πατέρες διδάσκουν ὅτι ποτέ στήν ζωή μας δέν θά δοῦμε τόν Θεό ἄν δέν κόψουμε τά πάθη μας. Αὐτός εἶναι ὁ σωστός καί μοναδικός τρόπος γιά νά πλησιάσουμε τόν Θεό. Τά ἀγαθά τῆς Οὐράνιας Βασιλείας δέν δίνονται στούς ράθυμους καί σ΄ αὐτούς πού δέν ἔχουν καρπό ἀρετῆς.


Οἱ θλίψεις, οἱ στενοχώριες, οἱ ἀρρώστιες, τό βάρος τῆς σάρκας, οἱ ἀνάγκες τοῦ σώματος, οἱ συμφορές καί αὐτός ὁ θάνατος ἀντιμετωπίζονται μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Αὐτή ὅμως ἡ βοήθεια θά ἔλθει, ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀγωνίζεται ν΄ ἀποκτήσει τίς ἀρετές.


Μερικά πράγματα στά εἶπα πολλές φορές τά ἴδια. Αὐτό τό ἔκαμα γιά νά καταλάβεις καλά καί νά διαπιστώσεις πόση σημασία δίνω στήν ἄσκηση τῆς ἀρετῆς. Γιατί αὐτή δέν ἀποκτιέται μέ ὡραῖα λόγια, ἀλλά μέ κόπο, μέ μόχθο καί ἱδρώτα. Εἶναι μακάριος ὁ ἄνθρωπος πού συνεχῶς ἀνεβαίνει.
«Κύριε, στρέψε τά πρόσωπά μας σέ Σένα καί κάνε μέ βδελυγμία ν᾿ ἀποστραφοῦμε τήν ἁμαρτία. Δός μας τήν δύναμη νά Σ᾿ ἀγαπήσουμε ἀληθινά καί νά φτάσουμε νικητές στό τέλος τοῦ δρόμου τῆς ζωῆς αὐτῆς.


Δυνάμωσέ μας, Κύριε, γιά νά καθαρίσουμε τήν ψυχή μας ἀπό τά σαρκικά πάθη καί ν᾿ ἀποκτήσουμε τίς ἀρετές, τίς τόσο ἀπαραίτητες γιά νά Σέ πλησιάσει κανείς καί νά ἑνωθεῖ γιά πάντα μαζί Σου».



  ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου