Ας
αφήσουμε τα μεγάλα λόγια, την φλυαρία των λογισμών και ας πάρουμε τον
άλλο μια αγκαλιά. Το σώμα ξέρει καλύτερα να ηρεμεί την ταραχή του νου,
απο τις ακροβασίες των θεωριών. Και για εκείνους που δεν έχουν κάποιον
στην ζωή τους, ας αγκαλιάσουν τον εαυτό τους. Τότε θα συμβεί κάτι
θαυμαστό. Όσο θα αγαπάς τα μέσα σου, όσο θα αποδέχεσαι τα σκοτάδια σου,
όσο ο Χριστός θα διαλύει τις βαθύτερες σκιές του είναι σου, τόσο κι οι
άλλοι θα ερωτεύονται αυτό που είσαι και εσύ είχες ξεχάσει στην σταυρική
ψυχική σου νύχτα.
