Φοβερές καταστάσεις ταλανίζουν τον σημερινό
άνθρωπο. Από τη μία η άνεση με τη διαχείριση της ύλης και της τεχνολογίας και
από την άλλη πνευματική φτώχεια και άρρωστες καταστάσεις.
Κατάθλιψη, ανορεξίες, bulling, βία,
τρέλα.... Όλα αυτά τα αποτελέσματα έχουν το αίτιό τους. Είναι οι αδιέξοδοι
δρόμοι στους
οποίους μας οδήγησε η σπασμένη πυξίδα. Σπάσαμε
την πυξίδα του υπαρξιακού προσανατολισμού και αντί να απευθυνθούμε στον Κύριο
απευθυνόμαστε στο είδωλο του άρρωστου εαυτού μας, με αποτέλεσμα να μην
βρίσκουμε λύσεις αλλά αδιέξοδα.
Τι λύση να βρεις όταν μιλάς με τον
άρρωστο εαυτό σου, και αντί να πας στον γιατρό, κάνεις τον γιατρό χωρίς γνώση ;
Ζούμε στην εποχή του ναρκισσισμού :
“Βρές τη δύναμη μέσα σου , είσαι τα πάντα, αξίζεις τα πάντα, ΕΓΩ τα κατάφερα
όλα, είμαι ο καλύτερος κλπ”. Πού οδηγούν όλα αυτά τα νυχτοπερπατήματα με την
μύτη του εγωϊσμού ψηλά; Με βεβαιότητα στον όλεθρο.
Η λύση στα προβλήματα είναι να φτιάξουμε
την εσωτερική μας πυξίδα που οδηγεί στη σωτηρία της ψυχής,μέσα από την
εκκλησία και τη σχέση με τον Χριστό και να εγκαταλείψουμε την εγωϊστική
εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Να απευθυνόμαστε σε Εκείνον ! Για να το
κάνουμε όμως αυτό πρέπει να βγούμε από την αιχμαλωσία του ναρκισσισμού που μας
κρατάει γερά. Ας σπάσουμε τα δεσμά, και ας κάνουμε την ηρωϊκή έξοδο....
Ο Χριστός μας καλεί σε σχέση... Ας πούμε
το μεγάλο ΝΑΙ... Πώς όμως; Με υπακοή, με μαθητεία, με αγαπητική ορμή, σαν τον
άσωτο που έχασε τον δρόμο και τώρα γύρισε. Δεν πρόκειται ποτέ να βρούμε
απαντήσεις μέσα μας, εκεί βασιλεύει ακόμα το χάος, ο όνειδος και η αμαρτία
σύμφωνα με τα δικαιώματα που έχουμε δώσει. Είμαστε έρμαιο των παθών.
Ας κάνουμε την έξοδο και ας πάμε στον
Χριστό. Φτιάχνοντας την πυξίδα να δούμε πού είναι η ανατολή και να τρέξουμε να
μας λούσει το άκτιστο φως του ήλιου της δικαιοσύνης του Κυρίου μας.
Ένα μικρό βηματάκι για την θεραπεία.....
Ας ξεκινήσουμε με εκκλησιασμό, και σιγά
σιγά με την εξομολόγηση, χωρίς ντροπή, αλλά με ντομπροσύνη, να κάνουμε το
διαζύγιο και πάλι γάμο, με τη χάρι του Παναγίου Πνεύματος. Στην αρχή σαν
κουβέντα,, μετά θα γίνει το βαθύτερο σκάψιμο για να βρεθεί η πληγή και να
προχωρήσουμε στην θεραπεία.
Μην ψάχνουμε αδιέξοδους προσανατολισμούς
, η λύση υπάρχει στην ανατολή, εκεί που είναι το νοσοκομείο, η Εκκλησία ! Ας
τρέξουμε συνειδητά και τότε η αμαρτία θα υποχωρήσει, το σκοτάδι θα δώσει τη
θέση του στο φως. Στην εσωτερική έρημος θα αρχίσουν να φυτρώνουν οι καρποί του
Παραδείσου....
Ας πάρουμε απόφαση , ας τρέξουμε σε αυτή την
αγκαλιά , εκεί στην Εκκλησία είναι στο σπίτι Του, είναι το σπίτι μας . Ήρθε η
ώρα να γυρίσουμε πίσω...
Καλή επιστροφή αδερφέ...
π. Σπυρίδων Σκουτής
