O κόσμος είναι σήμερα σε μία αναζήτηση ενός ηγέτου; Στα χρόνια του Χριστού οι μαθητές είπαν ότι βρήκαν Εκείνον Τον οποίον αναζητούσαν σύμφωνα με τις Γραφές.
«εὑρήκαμεν τὸν Μεσσίαν· ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον Χριστός·» (Ιω. 1,42)
Άραγε σε τί αναζήτηση πρέπει να είναι ο κόσμος σήμερα; Ποιός είναι εκείνος ο ηγέτης ο οποίος θα βοηθήσει την ανθρωπότητα από τα σημερινά αδιέξοδα;
Φυσικά ομιλούμε για πνευματικό ηγέτη.
Στον εσπερινό της πρώτης εορτής του Αγίου Πορφυρίου ως Άγιος, ο Άγιος Φιλαδελφείας κ.Μελίτων ανέγνωσε ένα πολύ ωραίο και μοναδικό λόγο για τον Άγιο Πορφύριο. Στο λόγο του έδειξε τον Άγιο Πορφύριο ως τον πραγματικό ηγέτη του λαού.
Ήταν ηγέτης όλου του ορθόδοξου κόσμου γιατί όπως μας λέγει ο Χριστός «ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν». (Ματθ. 5,19)
Στο τέλος της ζωής του κι ενώ υπηρέτησε τα περισσότερα χρόνια στον κόσμο, επέστρεψε τους τελευταίους μήνες εις την έρημον τον Καυσοκαλυβίων.
Η κοσμική ζωή έλκει τον άνθρωπο και όσοι αναχωρούν από την έρημο στον κόσμο, δύο τινά συνήθως συμβαίνουν.
Ή θα χάσουν τα πάντα όσα κέρδισαν με αγώνες, αυτός είναι ο πόλεμος εξ αριστερών ή φαινομενικά θα κερδίσουν πολλά, την εκτίμηση του κόσμου, θα φτιάξουν μοναστήρια, πνευματικοπαίδια χιλιάδες και τέτοιους ανθρώπους τους έχει ψηλά ο κόσμος στην εκτίμησή του, δηλαδή ως Άγιο. Αυτός είναι ο πόλεμος εκ δεξιών.
Όταν μπροστά μου η Γερόντισσα Φεβρωνία ενημέρωσε τον Άγιο Πορφύριο ότι ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος στην Τροιζήνα έχει 30 μοναχούς, τότε ο γέροντας εμειδίασε λίγο και της είπε: «Εγώ αν ήθελα, δεν μπορούσα να έχω 100 καλόγριες εδώ;»
Η γερόντισσα του απάντησε: «ναι γέροντα». Φρόντιζε όμως να γεμίζει ο Άγιος Πορφύριος άλλα μοναστήρια. Όχι το δικό του.
Τι είναι ταπείνωση; Λένε οι Άγιοι, το να μπορείς να κάνεις κάτι και να μην το κάνεις. Ο Άγιος Πορφύριος ζητούσε τη Βασιλεία των ουρανών προσωπικά για τον ίδιο και τη δικαιοσύνη του Θεού.
Αυτή ερμηνεύεται στο να ζητάς για τον εαυτό σου τα ταπεινότερα. Και για αυτό αποφάσισε την επιστροφή του στην έρημο.
Επίσης οι Άγιοι Πατέρες λένε ότι το να επιστρέψει κάποιος πίσω εις την έρημο είναι φύσιν αδύνατο. Εάν γυρίσει τότε και μόνο είναι αληθινός Άγιος. Γιατί είναι αληθινός Άγιος; Γιατί έχει υποτάξει τελείως τον εαυτό του, το θέλημά του. Ο Μέγας Αλέξανδρος έλεγε ότι πιο εύκολο να υποτάξεις όλο τον κόσμο παρά τον εαυτό σου. «τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ;» (Μαρκ. 8,36)
Για την επιστροφή του στα Καυσοκαλύβια έλεγε ο Άγιος Πορφύριος : «Ήλθα πίσω εις τη μετάνοια μου για να κλάψω για τα όσα μου έκανε η Χάρις του Θεού».
Όπως μας λέγει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος: «Άλλοι ταπεινώνονται από τις αμαρτίες τους , τις αρρώστιες , τα λάθη τους και άλλοι ταπεινώνονται δια των θαυμάτων». Αυτό όμως είναι μόνο των τελείων.
Ο Άγιος Πορφύριος δίδαξε με την τελευταία πράξη του, την επιστροφή στον τόπο μετανοίας του τον δρόμο προς όλους μας. Ο τάφος του απέριττος, απλός, με ένα ξύλινο σταυρό πάνω από το ελαφρύ κυπαρισσόχωμα.
Όπως έχει αναφέρει και ο μακαριστός Αυγουστίνος Καντιώτης, ότι: «και μόνο ότι επέστρεψε ο Άγιος Πορφύριος στον τόπο της μετανοίας του και ετάφη σε ένα μικρό και απέριττο τάφο, μας δείχνει ότι είναι Άγιος».
Το τέλος του ήταν φοβερό. Πάλεψε με όλο το κακό του κόσμου. Μας το είπε εξάλλου λίγο πριν φύγει από αυτή την ζωή.
Μου είχε εκμυστηρευτεί κάποτε : «Θεόδωρε είναι να παίρνουμε τις σπηλιές και τα βουνά και να κλαίμε να σώσει ο Θεός τον κόσμο, διότι δεν ακούν πλεόν οι άνθρωποι».
Για αυτό ήρθε στο τέλος της ζωής του στην έρημο δίνοντας το παράδειγμα στο περιβάλλον του.
Δεν τον ακούγαμε εμείς που τον είχαμε ως Άγιο , τι να πει ο απλός κόσμος; Έλεγε: «Δυστυχώς κανένας δεν με άκουγε» στο τέλος έβγαλε κραυγή: «Με σαμποτάρουν όλοι, κανένας δεν μου λέει την αλήθεια».
Αυτό μου το είπε εμπιστευτικά λίγες ημέρες πριν κοιμηθεί. Γι αυτό το λόγο φρόντισαν πολλοί και πολύ επιμελώς, όσοι γράψανε βιβλία για τον βίο του, να μην αναφέρουν το τέλος της ζωής του.
Τραγικό λάθος. Είναι σαν να αφαιρέσουμε από τη ζωή του Χριστού, το Πάθος Του και όσα έπαθε από όλους τους ανθρώπους.
Για αυτό όταν ήρθε να με ενθαρρύνει μετά την κοίμησή του μου είπε : «Τι σου έλεγα βρε; Όλοι με παράτησαν» και εγώ του είπε: «Γέροντα βοήθησέ με να μην πλανηθώ» και μου απάντησε με δύναμη: «Εύχομαι πολυυυύ!!!! Κάνε πολύ προσευχή στην Παναγίτσα, να διαβάζεις το Ιερόν Ευαγγέλιον. Ε, και το νερό δεν μπορούμε να το πιούμε όλο μαζί».
Φυσικά μου έδειξε και κάτι άλλο. Τον ρώτησα δύο φορές τι είναι αυτό, αλλά δεν μου απάντησε όμως. Όμως μέσα μου είχα πάρει την απάντηση…. Σύντομα θα το έδειχνε ο χρόνος. Νομίζω ότι είμαστε πολύ κοντά και αυτό αφορά όλη την ανθρωπότητα.
Ο γέροντας επίσης ελεγε: «Όταν θα φύγω θα είμαι πιο κοντά σας και θα βοηθώ πιο πολύ».
Φυσικα εννοούσε ότι θα είναι κοντά σε όσους είναι σε εγρήγορση προσευχόμενοι και διαβάζουν το Ευαγγέλιο, διότι αυτό είναι το φώς για να περπατάμε στο σκοτάδι του σύγχρονου πλανημένου κόσμου.
Επίσης έλεγε ότι θα φτάσει η ανθρωπότητα να δει το χάος ολοζώντανο και τότε όλοι θα πουν: «Όλοι πίσω, όλοι πίσω, γυρίστε πίσω, πλανηθήκαμε».
Έλεγε ότι : «Η εποχή μας είναι σαν την εποχή του Χριστού. Και τότε ο κόσμος είχε φθάσει σε μία αθλία κατάσταση. Ο Θεός, όμως μας λυπήθηκε. Και τώρα δεν πρέπει ν’ απελπιζόμαστε. Βλέπω μέσα από τη συμφορά να εμφανίζεται κάποιος πολύ σπουδαίος άνθρωπος του Θεού, ο οποίος θα συνεγείρει και θα ενώσει τον κόσμο προς το καλό»
Ο Άγιος Πορφύριος ως άλλος Πρόδρομος δείχνει στον λαού του Θεού, πού βρισκόμαστε και πού οδηγούμαστε με ακρίβεια.
Στους Εβραίους ο Χριστός έλεγε: «..πλανᾶσθε μὴ εἰδότες τὰς γραφὰς μηδὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ». (Ματθ. 22,29)
Εκεί μέσα στις Γραφές υπάρχουν όλες οι απαντήσεις για όλα και για όλους.
